Панядзелак — сёмы звычайны тыдзень | Друк |
Год І

ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ

Сір 1, 1–10

Першай з усяго была створана мудрасць

Пачатак кнігі Мудрасці Сіраха.

Усякая мудрасць паходзіць ад Бога,
і яна застаецца з Ім навекі.
Марскі пясок, кроплі дажджу
і дні вечнасці хто палічыць?
Нябесную высь, зямную шыр,
бездань і мудрасць хто даследуе?
Першай з усяго была створана мудрасць,
і розум мудры існуе адвеку.
Каму адкрыўся мудрасці корань?
І хто спазнаў яе вялікія справы?
Адзін толькі мудры і вельмі грозны,
які сядзіць на троне сваім.
Пан сам стварыў яе,
агледзеў, і разлічыў яе,
і праліў яе на ўсе свае справы
і на кожнае цела паводле свайго дару,
і надзяліў ёю тых, хто любіць Яго.

Гэта слова Божае.

аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ

           Пс 93 (92), 1ab. 1c–2. 5 (Р.: 1а)

Рэфрэн: Пан валадарыць, Ён апрануўся ў веліч.

1. Пан валадарыць, *
Ён апрануўся ў веліч,
Пан апрануўся ў магутнасць *
і ёй падперазаўся.

Рэфрэн:

Так сусвет умацаваў, *
што не пахіснецца.
2. Адгэтуль трон Твой непахісны, *
Ты існуеш спрадвеку.

Рэфрэн:

5. Сведчанні Твае вельмі праўдзівыя, *
дому Твайму належыць святасць,
на доўгія дні, *
о Пане.

Рэфрэн:
а

Год ІІ

ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ

Як 3, 13–18

Калі ў сэрцы вашым сварлівасць, то не хваліцеся

Чытанне Паслання святога апостала Якуба.

Умілаваныя:

Хто з вас мудры і разумны? Няхай добрымі паводзінамі пакажа свае ўчынкі ў мудрай лагоднасці. Але калі ў сэрцы вашым вы маеце горкую зайздрасць і сварлівасць, то не хваліцеся і не хлусіце насуперак праўдзе.

Бо гэта не мудрасць, якая прыходзіць звыш, але зямная, цялесная, д’ябальская. Бо дзе зайздрасць і сварлівасць, там бязладдзе і ўсякая ліхая справа. А мудрасць, якая прыходзіць звыш, найперш — чыстая, потым — міралюбная, лагодная, пакорлівая, поўная міласэрнасці і добрых пладоў, бесстаронняя, некрывадушная. А плод справядлівасці сеюць ў спакоі тыя, хто чыніць спакой.

Гэта слова Божае.

аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ

           Пс 19 (18), 8. 9. 10. 15 (Р.: 9а)

Рэфрэн: Загады Пана справядлівыя і радуюць сэрца.

8. Закон Пана дасканалы, *
умацоўвае душу,     
сведчанне Пана вернае, *
яно дае мудрасць простым.

Рэфрэн:  

9. Загады Пана справядлівыя *
і радуюць сэрца;
наказ Пана ясны, *
прасвятляе вочы.

Рэфрэн:

10. Боязь Божая беззаганная *
і вечна трывае;
прысуды Пана праўдзівыя *
і ўсе справядлівыя.

Рэфрэн:

15. Няхай словы маіх вуснаў *
і думкі майго сэрца
будуць даспадобы Табе, Пане, *
мая скала і мой Адкупіцель.

Рэфрэн:

а

СПЕЎ ПЕРАД ЕВАНГЕЛЛЕМ

пар. 2 Цім 1, 10
Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя.

Наш Збаўца Езус Хрыстус знішчыў смерць
і асвятліў Евангеллем жыццё.

Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя.
аЕВАНГЕЛЛЕ
Мк 9, 14–29

Веру, дапамажы майму нявер’ю

+ Чытанне святога Евангелля паводле Марка.

У той час:

Калі Езус разам з іншымі сышоў з гары і падышоў да сваіх вучняў, Ён убачыў каля іх вялікае мноства людзей і кніжнікаў, якія спрачаліся з імі. І адразу, як убачылі Яго, усе людзі вельмі здзівіліся і пабеглі прывітаць Яго.

Ён спытаўся ў іх: Пра што спрачаецеся з імі?

І адказаў Яму адзін з натоўпу: Настаўнік, я прынёс да Цябе свайго сына, які мае духа нематы. І дзе б ні схапіў яго, кідае яго, і той пускае пену, скрыгоча зубамі і дранцвее. Я сказаў тваім вучням, каб выгналі яго, але яны не змаглі.  

Езус сказаў ім ў адказ: О, нявернае пакаленне, дакуль Я буду з вамі? Дакуль буду цярпець вас? Прынясіце яго да Мяне. І прынеслі яго да Езуса. І  калі дух убачыў Езуса, адразу застрос хлопца, а той зваліўся на зямлю і качаўся, пускаючы пену.

Езус спытаўся ў ягонага бацькі: Як даўно гэта здараецца з ім? Той адказаў: З дзяцінства. Дух часта кідаў яго ў агонь і ў ваду, каб загубіць яго. Але калі Ты што можаш, злітуйся над намі і дапамажы нам.

Езус жа сказаў яму: Калі можаш! Усё магчыма для таго, хто верыць.

Бацька хлопца адразу ўсклікнуў, кажучы: Веру, дапамажы майму нявер’ю.

Убачыўшы, што збягаюцца людзі, Езус прыгразіў нячыстаму духу, кажучы яму: Нямы і глухі дух, Я загадваю табе: выйдзі з яго і больш не ўваходзь ў яго. І, закрычаўшы, той моцна скалануў хлопца і выйшаў. І ён зрабіўся як мёртвы, так што многія казалі: Ён памёр. Але Езус узяў яго за руку і падняў, і ён устаў.

Калі Езус увайшоў у дом, вучні спыталіся ў Яго сам-насам: Чаму мы не змаглі выгнаць яго? Ён сказаў ім: Гэты род нельга выгнаць нічым, як толькі малітвай.

Гэта слова Пана.



Пераклад здзейснены Секцыяй па перакладзе літургічных тэкстаў і афіцыйных дакументаў Касцёла пры ККББ

Адноўлена 20.05.2010 13:53
 
© 2003-2024 Catholic.by