Аўторак — пятнаццаты звычайны тыдзень | Друк |
Год І

ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ

Зых 2, 1–15а

Назвала яго Майсеем, бо казала: Я дастала яго з вады.  Калі Майсей вырас, ён выйшаў да братоў сваіх

Чытанне кнігі Зыходу.

У тыя дні:

Пэўны чалавек з дому Левія пайшоў і ўзяў сабе жонку з дачок Левія. І яна зачала, і нарадзіла сына. І ўбачыла, што ён прыгожы, і хавала яго тры месяцы. А калі больш не магла хаваць яго, узяла кошык з трыснягу, пакрыла яго жывіцаю і смалою і, паклаўшы туды дзіця, паставіла ў трыснягу на беразе ракі. А сястра дзіцяці стала здалёк, каб даведацца, што з ім здарыцца.

Тым часам дачка фараона сышла ўніз, каб выкупацца ў рэчцы, а служанкі яе хадзілі па ўзбярэжжы ракі.

Калі яна заўважыла ў трыснягу кошык, паслала адну са служанак сваіх прынесці яго. Адкрыўшы, яна ўбачыла дзіця — хлочыка, які плакаў. І пашкадавала яго, кажучы: Гэта адно з габрэйскіх дзяцей. Тады сястра хлопчыка сказала дачцэ фараона: Хочаш, я пайду і паклічу табе карміцельку з габрэек, якая зможа выкарміць для цябе дзіця? Тая адказала: Ідзі. І пайшла дзяўчына, і паклікала маці немаўляці. І сказала ёй дачка фараона: Вазьмі гэтага хлопчыка і выкармі яго для мяне, а я буду плаціць табе. І ўзяла жанчына хлопчыка, і выкарміла яго, а калі ён падрос, перадала дачцэ фараона. І тая прыняла яго як сына і назвала яго Майсеем, бо казала: Я дастала яго з вады.  

Калі Майсей вырас, ён аднойчы выйшаў да братоў сваіх і ўбачыў, як іх прыгнятаюць. Убачыў таксама, як егіпцянін б’е аднаго з габрэяў, братоў ягоных. Паглядзеўшы навокал і не ўбачыўшы нікога, ён забіў егіпцяніна і схаваў яго ў пяску. Прыйшоўшы ў наступны дзень, ён убачыў, як сварыліся два габрэі, і сказаў вінаватаму: Чаму ты б’еш бліжняга свайго? Той адказаў: Хто паставіў цябе кіраўніком і суддзёю над намі? Ці ты хочаш забіць мяне, як забіў егіпцяніна? Майсей спалохаўся і сказаў: Напэўна, стала вядомай справа тая.
Калі фараон пачуў пра гэта, ён спрабаваў забіць Майсея. Але Майсей уцёк ад яго і пасяліўся ў зямлі Мадыян.

Гэта слова Божае.

аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ

Пс 69 (68), 3. 14.  30–31. 33–34 (Р.: пар. 33)

Рэфрэн: Шукайце Бога, і ажыве сэрца вашае.

3. Я заграз у глыбокай багне *
і не маю пад нагамі апоры,
увайшоў я ў водныя глыбіні, *
і паток захапіў мяне.

Рэфрэн:

14. Я ўзношу да Цябе маю малітву, Пане, *
у час ласкавасці, Божа.
Пачуй мяне ў вялікай сваёй міласэрнасці, *
у праўдзе Твайго збаўлення.

Рэфрэн:

30. Я ж бедны і пакутую; *
дапамога Твая, Божа, няхай падтрымае мяне.
31. Я буду славіць імя Божае, *
удзячным спевам буду ўзвялічваць Яго.

Рэфрэн:

33. Убачаць убогія і ўсцешацца, *
і ажыве сэрца тых, хто шукае Бога.
34. Бо Пан слухае бедных *
і не пагарджае вязнямі сваімі.

Рэфрэн:
а

Год ІІ

ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ

Іс 7, 1–9

Калі вы не паверыце, не ўстаіце

Чытанне кнігі прарока Ісаі.

Падчас панавання юдэйскага караля Ахаза, сына Ёатама, сына Озіі, сірыйскі кароль Рэцін разам з ізраэльскім каралём Пэкахам, сынам Рэмалія, вырушылі супраць Ерузалема, каб заваяваць яго, але не змаглі яго здабыць. І было абвешчана дому Давіда: Сірыя разбіла стан у Эфраіме. І затрымцела сэрца Ахаза і народа ягонага, як дрэвы хістаюцца ў лесе ад ветру.

Тады Пан сказаў Ісаі: Выйдзі Ты і твой сын Шэар-Яшуб насустрач Ахазу, у канец канала верхняй саджалкі, на шлях да Поля валюшнікаў. І скажаш яму: Будзь асцярожны і спакойны. Не бойся і не губляй адвагі з-за тлення гэтых дзвюх недапаленых галавешак; з-за палымянага гневу Рэціна, і яго сірыйцаў, і сына Рэмалія; з-за таго, што Сірыя, Эфраім і сын Рэмалія задумалі зло супраць цябе, кажучы: Пойдзем на Юдэю, і спалохаем яе, і захопім яе, і паставім над ёй каралём сына Табээля.

Так кажа Пан Бог: Не станецца гэтага і не будзе!
Бо сталіца Сірыі — Дамаск,
а галава Дамаска — Рэцін.
Яшчэ шэсцьдзесят пяць гадоў,
і Эфраім перастане быць народам.
Сталіца Эфраіма — Самарыя,
а галава Самарыі — сын Рэмалія.
Калі вы не паверыце, не ўстаіце.

Гэта слова Божае.

аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ

Пс 48 (47), 2–3а. 3b–4. 5–6. 7–8  (Р.: 9d)

Рэфрэн: Пан умацуе горад свой навекі.

2. Вялікі Пан і годны вялікай хвалы *
у горадзе нашага Бога.
3. Яго святая гара — цудоўнае ўзвышша, *
радасць усёй зямлі.

Рэфрэн:

Гара Сіён, мяжа поўначы, — *
горад вялікага Караля.
4. Бог у ягоных палацах *
стаў вядомы як абаронца.

Рэфрэн:

5. Вось сабраліся каралі *
і прыйшлі разам.
6. Як толькі ўбачылі, здзівіліся, *
збянтэжыліся і ўцяклі.

Рэфрэн:

7. Ахапіла іх там дрыжэнне, *
як боль — парадзіху,
8. усходнім ветрам *
Ты разбіў караблі Тарсіса.

Рэфрэн:

а

СПЕЎ ПЕРАД ЕВАНГЕЛЛЕМ

пар. Пс 95 (94), 8аb
Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя.

Не рабіце сёння жорсткімі сэрцы вашыя,
але слухайце голас Пана.

Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя.
аЕВАНГЕЛЛЕ
Мц 11, 20–24

У судны дзень лягчэй будзе Тыру і Сідону, і зямлі садомскай, чым табе

+ Чытанне святога Евангелля паводле Мацвея.

У той час:

Езус пачаў дакараць гарады, у якіх адбылося найбольш Ягоных цудаў, за тое, што яны не пакаяліся.

Гора табе, Харазін, гора табе, Бэтсаіда, бо, калі б у Тыры і Сідоне былі ўчынены цуды, якія адбыліся ў вас, яны б даўно, у мешкавіне і попеле, пакаяліся. Але кажу вам: У судны дзень лягчэй будзе Тыру і Сідону, чым вам.

А ты, Кафарнаум, ці ўзвысішся да неба? Ты нізрынешся да пекла. Бо калі б у Садоме былі ўчынены цуды, якія адбыліся ў табе, ён застаўся б да сённяшняга дня. Але кажу вам: У судны дзень лягчэй будзе зямлі садомскай, чым табе.

Гэта слова Пана.


Пераклад здзейснены Секцыяй па перакладзе літургічных тэкстаў і афіцыйных дакументаў Касцёла пры ККББ

Адноўлена 05.07.2010 17:08
 
© 2003-2024 Catholic.by