Серада — шаснаццаты звычайны тыдзень | Друк |
Год І

ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ

Зых 16, 1–5. 9–15

Я пралью на вас хлеб з неба

Чытанне кнігі Зыходу.

Сыны Ізраэля вырушылі з Эліма. І ў пятнаццаты дзень другога месяца пасля зыходу з егіпецкай зямлі ўся супольнасць сыноў Ізраэля прыбыла ў пустыню Сін, што знаходзіцца паміж Элімам і Сінаем.

І пачала ўся супольнасць наракаць у пустыні. І казалі сыны Ізраэля супраць Майсея і Аарона: Лепш бы мы загінулі ад рукі Пана ў зямлі егіпецкай, калі сядзелі пры катле з мясам і спажывалі ўдосталь хлеба. Вы прывялі нас ў гэтую пустыню, каб замарыць голадам увесь сход?

Тады Пан сказаў Майсею: Вось Я пралью на вас хлеб з неба. І штодня народ будзе выходзіць і збіраць, колькі трэба на дзень, каб Мне выпрабаваць яго, ці будзе ён паступаць супраць Майго Закону, ці не. А ў шосты дзень няхай нарыхтуюць, што прынясуць, і будзе ўдвая больш, чым звычайна збіраюць у кожны іншы дзень.

І сказаў Майсей Аарону: Скажы ўсёй супольнасці сыноў Ізраэля: наблізьцеся да Пана, бо Ён пачуў нараканні вашы. І калі Аарон гаварыў да ўсяго сходу сыноў Ізраэля, яны азірнуліся на пустыню. І вось слава Пана з’явілася ў воблаку. І прамовіў Пан да Майсея, кажучы: Я пачуў нараканні сыноў Ізраэля. Скажы ім: Вечарам будзеце есці мяса, а раніцай будзеце насычаны хлебам і спазнаеце, што Я – Пан Бог ваш.

Увечары наляцелі перапёлкі і пакрылі ўвесь стан, а раніцай раса лягла вакол лагера.

Калі ж раса знікла, над паверхняй пустыні з’явілася нешта дробнае і зярністае, нібы іней над зямлёю. Убачыўшы гэта, сыны Ізраэля казалі адзін аднаму: Што гэта? Бо яны не ведалі, што гэта. Тады Майсей сказаў ім: Гэта хлеб, які Пан даў вам для спажытку.

Гэта слова Божае.

аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ

Пс 78 (77), 18–19. 23–24. 25–26. 27–28 (Р.: пар. 24b)

Рэфрэн: Хлеб нябесны даў ім Пан.

18. Яны выпрабоўвалі Бога ў сваіх сэрцах, *
патрабуючы ежы паводле свайго жадання.
19. І гаварылі супраць Бога, кажучы: *
Ці ж можа Бог накрыць стол у пустыні?

Рэфрэн:

23. Але Ён загадаў хмарам з вышыні *
і адчыніў брамы нябёсаў.
24. І праліў, быццам дождж, на іх манну для ежы, *
і даў ім нябеснае зерне.

Рэфрэн:

5. Чалавек спажываў хлеб анёлаў, *
Ён паслаў ім ежы ўдосталь.
26. Ён узняў у нябёсах усходні вецер *
і навёў сваёю моцаю вецер паўднёвы.

Рэфрэн:

27. І спаслаў на іх мяса, як пыл, *
птушак крылатых, як пясок марскі.
28. І кінуў іх сярод іхняга стана, *
вакол іхняга жылля.

Рэфрэн:
а

Год ІІ

ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ

Ер 1, 1. 4–10

Я ўстанавіў цябе прарокам для народаў

Пачатак кнігі прарока Ераміі

Словы Ераміі, сына Хэлкія, аднаго са святароў, якія былі ў Анатоце, у зямлі Бэньяміна.

Cкіраваў да мяне Пан слова, кажучы: Раней, чым сфармаваў цябе ва ўлонні, Я пазнаў цябе, і раней, чым ты выйшаў з улоння, Я асвяціў цябе, устанавіў цябе прарокам для народаў.

І адказаў я: О, Пане Божа, я не ўмею гаварыць, бо я яшчэ дзіця.

Але Пан сказаў мне: Не кажы «я дзіця», бо да ўсіх, да каго Я пашлю цябе, пойдзеш, і ўсё, што загадаю табе, скажаш. Не бойся іх, бо Я з табою, каб ратаваць цябе, — сказаў Пан.

І выцягнуў Пан руку сваю, і дакрануўся да вуснаў маіх, і сказаў мне Пан: Вось Я ўклаў словы Мае ў вусны твае. Глядзі, Я паставіў цябе ў гэты дзень над народамі і валадарствамі, каб вырываць і бурыць, знішчаць і руйнаваць, будаваць і садзіць.

Гэта слова Божае.

аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ

Пс 71 (70), 1–2. 3–4а. 5–6аb. 15аb і 17 (Р.: пар. 15)

Рэфрэн: Вусны мае будуць абвяшчаць Тваё збаўленне.

3. На Цябе, Пане, спадзяюся, *
няхай не буду асаромлены навекі.
4. Вызвалі мяне паводле Тваёй справядлівасці, *
схілі да мяне сваё вуха і ўратуй мяне.

Рэфрэн:

3. Будзь мне скалою прыстанішча, †
дзе я мог бы заўсёды схавацца. *
Ты загадаў уратаваць мяне,
бо Ты — скала мая і мая цвярдыня. *
4. Божа мой, вызвалі мяне з рук бязбожнага.

Рэфрэн:

5. Бо Ты — мая надзея, Божа мой, Пане,*
Ты спадзяванне маё з маладосці маёй.
6. На Цябе абапіраюся я ад улоння, *
з улоння маці Ты вывеў мяне.

Рэфрэн:

15. Вусны мае будуць абвяшчаць Тваю справядлівасць,
кожны дзень — Тваё збаўленне. *
17. Божа, Ты вучыў мяне з маладосці маёй, *
і дагэтуль я цуды Твае абвяшчаю.

Рэфрэн:

а

СПЕЎ ПЕРАД ЕВАНГЕЛЛЕМ


Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя.

Зерне — гэта Божае слова, а сейбіт — Хрыстус;
кожны, хто знойдзе Яго, будзе жыць навекі.

Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя.
аЕВАНГЕЛЛЕ
Мц 13, 1–9

Прынеслі плён у сто разоў

+ Чытанне святога Евангелля паводле Мацвея.

У той дзень Езус выйшаў з дому і сеў каля мора. І сабралася каля Яго мноства народу, так што Ён увайшоў у човен і сеў, а ўвесь народ стаяў на беразе. І шмат гаварыў ім ў прыпавесцях, кажучы:

Вось выйшаў сейбіт сеяць. І калі ён сеяў, адны зярняты ўпалі пры дарозе, і наляцелі птушкі, і паклявалі іх. Другія ўпалі на камяністае месца, дзе не было шмат глебы, і адразу прараслі, бо зямля была неглыбокай. Калі ж узышло сонца, яны завялі і з-за таго, што не мелі каранёў, засохлі. Іншыя зярняты ўпалі ў церні, і выраслі церні, і заглушылі іх. А яшчэ іншыя ўпалі на добрую зямлю і прынеслі плён: адно ў сто разоў, другое ў шэсцьдзесят, а іншае ў трыццаць.

Хто мае вушы, няхай слухае!

Гэта слова Пана.


Пераклад здзейснены Секцыяй па перакладзе літургічных тэкстаў і афіцыйных дакументаў Касцёла пры ККББ

Адноўлена 06.07.2010 12:25
 
© 2003-2024 Catholic.by