Пятніца — дзевятнаццаты звычайны тыдзень | Друк |
Год І

ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ

Нав 24, 1–13

Я ўзяў бацьку вашага з Месапатаміі, вывеў вас з Егіпта, і прывёў вас у зямлю

Чытанне кнігі Езуса Навіна.

У тыя дні:

Езус Навін сабраў у Сіхеме ўсе плямёны Ізраэля і паклікаў старэйшых Ізраэля, яго кіраўнікоў, суддзяў і начальнікаў, і яны сталі перад абліччам Бога. Тады Езус Навін звярнуўся да ўсяго народа:

Так кажа Пан, Бог Ізраэля: Айцы вашыя, Тэрах, бацька Абгагама і Нахора, здаўна жылі на другім баку ракі і служылі чужым багам. Але Я ўзяў бацьку вашага Абрагама з межаў Месапатаміі, і правёў яго па ўсёй зямлі Ханаан, і памножыў нашчадкаў Ягоных, і даў яму Ісаака. Ісааку даў Якуба і Эзава. Эзаву Я даў ва ўладанне гару Сэір, а Якуб і сыны ягоныя сышлі ў Егіпет.

Тады Я паслаў Майсея і Аарона і ўдарыў Егіпет цудамі, што ўчыніў там, і пасля Я вывеў вас. Я вывеў продкаў вашых з Егіпта, і вы прыйшлі да мора. І егіпцяне з калясніцамі і конніцаю гналіся за айцамі вашымі аж да Чырвонага мора. І яны паклікалі Пана, і Ён паставіў паміж вамі і егіпцянамі цемру і навёў на іх мора, і яно накрыла іх. Бачылі вочы вашыя, што Я ўчыніў у Егіпце. Потым вы доўгі час жылі ў пустыні.

І Я прывёў вас у зямлю амарэяў, якія жылі на другім баку Ярдана. А калі яны ваявалі супраць вас, Я аддаў іх у рукі вашыя, і вы авалодалі зямлёю іхняй, а Я знішчыў іх. Пасля паўстаў Балак, сын Сэфора, маабскі кароль, і ваяваў супраць Ізраэля. І паслаў паклікаць Балаама, сына Бэора, каб ён праклянуў вас. Але Я не пажадаў слухаць Балаама, ён благаславіў вас, а Я ўратаваў вас ад рукі Балака.

Вы пераправіліся праз Ярдан і прыйшлі ад Ерыхона. Ваявалі супраць вас жыхары горада гэтага, амарэі, фэрэзэі, ханаанейцы, хетэі, гергесэі, хевэі і евусэі, але Я аддаў іх у рукі вашыя. Я паслаў перад вамі шэршняў, якія прагналі ад аблічча вашага двух каралёў амарэйскіх. Не мячом і не лукам тваім было гэта зроблена.

Я даў вам зямлю, над якою вы не працавалі, і гарады, якіх вы не будавалі; і вы жывяце ў іх, і спажываеце плён вінаграднікаў і алівы, якіх вы не саджалі.  

Гэта слова Божае.

аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ

Пс 130 (129), 1–3. 16–18. 21–22 і 24 

Рэфрэн: Міласэрнасць Пана трывае навекі.
Або: Аллелюя.

1. Хваліце Пана, бо Ён добры, †
бо навекі Яго міласэрнасць. *
2. Хваліце Бога багоў, *
3. Хваліце Пана паноў,
бо навекі Яго міласэрнасць.

Рэфрэн:

16. Ён правёў свой народ праз пустыню.
17. Ён знішчыў вялікіх каралёў. *
18. Ён пазабіваў магутных каралёў, *
бо навекі Яго міласэрнасць.

Рэфрэн:

21. І аддаў зямлю іх у спадчыну, *
22. у спадчыну свайму слузе Ізраэлю.
24. Вызваліў нас ад нашых ворагаў, *
бо навекі Яго міласэрнасць.

Рэфрэн:
а

Год ІІ

ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ

Эзх 16, 1–15. 60. 63

Ты была дасканалаю ў аздобе Маёй, якой Я цябе адарыў, і стала чужаложыць

Чытанне кнігі прарока Эзэхіэля.

Пан скіраваў да мяне слова: Сыне чалавечы, пакажы Ерузалему агіду ягоную і скажы яму: гэта кажа Ерузалему Пан Бог: тваё паходжанне і твая радзіма — у зямлі ханаанскай, бацька твой — амарэй, а маці — хетэйка. Калі ты нарадзілася, у дзень тваіх народзін, не абрэзалі пупавіны табе і для ачышчэння не абмылі цябе ў вадзе, не нацерлі цябе соллю і не спавілі ў пялёнкі. Нічыё вока не пашкадавала цябе, каб міласэрна зрабіць табе хоць нешта з гэтага, аднак з пагардай да твайго жыцця выкінулі цябе на голае поле ў дзень, калі ты нарадзілася.

Праходзячы міма цябе, Я ўбачыў цябе, кінутую на патаптанне ў сваёй крыві, і сказаў табе: Жыві ў сваёй крыві! Так, Я сказаў табе: Жыві ў сваёй крыві! Я расціў цябе як палявую расліну. І ты вырасла, і стала вялікай, і дасягнула незвычайнай прыгажосці: узняліся грудзі твае і выраслі валасы твае, але ты ўсё яшчэ была голай і непрыкрытай.

Я праходзіў каля цябе і ўбачыў цябе. Гэта быў час твой, час кахання. Я распасцёр шаты свае над табою і прыкрыў тваю галечу. Я пакляўся табе і заключыў з табой запавет, – кажа Пан Бог, – і ты стала Маёю. Я абмыў цябе вадою, абцёр з цябе кроў і намасціў цябе алеем. Я апрануў цябе ў вышываныя шаты, абуў цябе ў саф'янавыя чаравікі, бісерам аперазаў цябе і накрыў шоўкам. Каштоўнасцямі ўпрыгожыў цябе, надзеў бранзалеты на рукі твае, а ланцужок на тваю шыю. Я даў кальцо табе ў нос і завушніцы для тваіх вушэй, на галаву тваю ўсклаў цудоўную карону. І ты прыбралася ў золата і срэбра, апранулася ў бісер і шоўк, у вышываныя шаты. Ты спажывала найчысцейшую муку, мёд і алей. Ты стала надзвычай прыгожай і дасягнула каралеўскай велічы. І разышлася слава твая між народамі з прычыны красы тваёй, бо ты была дасканалаю ў аздобе Маёй, якой Я цябе адарыў, — кажа Пан.

Але ты ўсклала надзею на сваю прыгажосць і з-за славы сваёй стала чужаложыць. Ты рассыпала сваю распусту, аддаючыся кожнаму, хто праходзіў міма цябе.

Аднак Я буду памятаць пра свой запавет, што заключыў з Табою ў дні маладосці тваёй, і ўстанаўлю з табою вечны запавет, каб ты памятала і саромелася і каб ад сораму не магла больш адкрыць вуснаў сваіх у той час, калі я дарую табе ўсё, што ты рабіла, — кажа Пан Бог.

Гэта слова Божае.

аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ

Іс 12, 2–3. 4bcd. 5–6  (Р.: 1с)

Рэфрэн: Пан адкінуў гнеў свой і мяне суцешыў.

2. Вось Бог — маё збаўленне, на Яго спадзяюся і баяцца не буду.*
Бо Пан — мая моц і мая песня, Ён стаў маім збаўленнем.
3. Вы з радасцю будзеце чэрпаць ваду *
з крыніцаў збаўлення.

Рэфрэн:

4. Праслаўляйце Пана, *
заклікайце імя Ягонае
і абвяшчайце сярод народаў справы Яго; *
нагадвайце, што ўзнёслае імя Ягонае.

Рэфрэн:

5. Спявайце Пану, бо Ён учыніў вялікія рэчы, *
абвясціце гэта па ўсёй зямлі.
6. Весяліся і радуйся, жыхарка Сіёну, *
бо вялікі сярод цябе Святы Ізраэля.

Рэфрэн:

а

СПЕЎ ПЕРАД ЕВАНГЕЛЛЕМ

пар. 1 Тэс 2, 13
Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя.

Прыміце слова Божае не як чалавечае слова,
але, што ёсць на самой справе, як Божае слова.

Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя.
аЕВАНГЕЛЛЕ
Мц 19, 3–12

Майсей з-за ўпартасці вашых сэрцаў дазволіў вам разводзіцца са сваімі жонкамі, аднак спачатку так не было

+ Чытанне святога Евангелля паводле Мацвея.

У той час:

Падышлі да Езуса фарысеі і, выпрабоўваючы Яго, пыталіся: Ці дазволена чалавеку з усялякай прычыны разводзіцца з жонкаю сваёю?

Ён сказаў ім у адказ: Хіба не чыталі вы, што Створца спачатку стварыў іх мужчынам і жанчынай. І сказаў: Таму пакіне мужчына бацьку і маці і злучыцца з жонкай сваёй, і абое стануць адным целам. Таму яны ўжо не двое, але адно цела. Таму няхай чалавек не раздзяляе таго, што злучыў Бог.

Тады яны сказалі Яму: Чаму ж Майсей загадаў даць разводны  ліст і адпусціць яе.

Езус сказаў ім: Майсей з-за ўпартасці вашых сэрцаў дазволіў вам разводзіцца са сваімі жонкамі, аднак спачатку так не было. А Я кажу вам: Хто развядзецца з жонкаю сваёю не з-за распусты і ажэніцца з іншаю, той чужаложыць.

Сказалі Яму вучні Ягоныя: Калі такія адносіны чалавека з жонкаю, то лепш не жаніцца.

Ён сказаў ім: Не ўсе могуць прыняць гэтае слова, але тыя, каму дадзена. Бо ёсць скапцы, якія нарадзіліся такімі з улоння маці; ёсць скапцы, якіх людзі спаклалі; і ёсць скапцы, якія самі зрабілі сябе скапцамі дзеля Валадарства Нябеснага.

Хто можа прыняць гэта, няхай прымае. 

Гэта слова Пана.


Пераклад здзейснены Секцыяй па перакладзе літургічных тэкстаў і афіцыйных дакументаў Касцёла пры ККББ

Адноўлена 04.08.2010 16:24
 
© 2003-2024 Catholic.by