Фота Аўдыё Відэа  
be  ru  pl  en  de info@catholic.by
Гэта архіў старой версіі сайта. Новая версія знаходзіцца па адрасе catholic.by
Субота — дваццаць пяты звычайны тыдзень
Год І

ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ

Зах 2, 5–9. 14–15а

Вось Я іду і пасялюся пасярод цябе

Чытанне кнігі прарока Захарыі.

Я падняў свае вочы і ўбачыў: вось чалавек з землямерным шнуром. Я спытаўся: Куды ідзеш ты? Ён адказаў мне: Памераць Ерузалем і паглядзець, якая шырыня яго і якая даўжыня яго.

І вось Анёл, які гутарыў са мною, выйшаў, а другі Анёл скіраваўся яму насустрач і сказаў: Бяжы і скажы гэтаму юнаку: Ерузалем застанецца горадам без муроў, так шмат будзе ў ім людзей і жывёлы. І Я стану для яго, — кажа Пан, — вогненным мурам навокал і буду славай ягонай пасярод яго. 

Весяліся і радуйся, дачка Сіёна,
бо вось Я іду і пасялюся пасярод цябе, — кажа Пан.
І многія народы прыйдуць да Пана ў дзень той,
і стануць для Яго народам.

Гэта слова Божае.

аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ

Ер 31, 10. 11–12аb. 13 (Р.: пар. 10d)

Рэфрэн: Пан зберажэ нас, як свой статак пастыр.

10. Слухайце, народы, слова Пана, *
абвяшчайце на далёкіх выспах і кажыце:
Хто рассеяў Ізраэль, той збярэ яго *
і будзе берагчы яго, як пастух свой статак.

Рэфрэн:

11. Бо Пан адкупіў Якуба, *
уратаваў з рукі мацнейшага, чым ён.
12. І яны прыйдуць і будуць спяваць на вышынях Сіёна, *
і схіляцца да дабротаў Пана. 

Рэфрэн:

13. Тады дзяўчына будзе весяліцца ў танцы, *
і юнакі разам са старымі.
Я змяню іх плач на радасць, *
суцешу іх і развесялю пасля смутку.

Рэфрэн:
а

Год ІІ

ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ

Экл 11, 9 — 12, 8

Памятай пра Стваральніка свайго, пакуль пыл не вярнуўся ў зямлю і дух не адышоў да Бога

Чытанне кнігі Эклезіяста.

Радуйся, юнак, у маладосці сваёй, і няхай радуецца сэрца тваё ва ўсе дні твайго юнацтва. Хадзі шляхамі сэрца свайго і таго, што бачаць твае вочы. Толькі ведай, што за ўсё гэта Бог цябе пакліча на суд. Адганяй клопат ад сэрца свайго і аддаляй зло ад свайго цела, бо юнацтва і маладосць — гэта марнасць.

Памятай пра Стваральніка свайго ў дні сваёй маладосці, пакуль не настаў час нядолі і не наблізіліся гады, пра якія ты скажаш: Яны непрыемныя мне. Пакуль не паблякла сонца, святло, месяц і зоркі; пакуль не вярнуліся хмары пасля дажджу. Тады задрыжаць вартаўнікі дому і схіляцца моцныя мужы. Тады млынаркі будуць хутка спыняць працу, бо іх стане менш, і спахмурнеюць тыя, хто выглядае праз вокны. Тады зачыняцца дзверы на вуліцу, сціхне шум жорнаў, і будуць падымацца на крык птушкі. Тады замоўкнуць гукі спеву, тады пачнуць баяцца вышыняў і адчуваць страх на дарозе. Тады заквітнее міндаль, пацяжэе саранча і рассыплецца каперс. Але чалавек адыходзіць да свайго дому вечнасці і жалобніцы ўжо ходзяць па вуліцы.

Памятай пра Стваральніка, пакуль не парваўся срэбны шнур, і не разламаўся залаты кубак, і не разбіўся збан каля студні, і зламанае кола не звалілася ў калодзеж. Тады пыл вернецца ў зямлю, з якой паўстаў, а дух адыдзе да Бога, які яго даў.

Марнасць марнасцяў, — сказаў Эклезіяст, — усё марнасць.

Гэта слова Божае.

аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ

Пс 90 (89), 3–4. 5–6. 12–13. 14 і 17 (Р.: 1)

Рэфрэн: Пан наш прытулак з пакалення ў пакаленне.

3. Ты вяртаеш чалавека ў пыл і кажаш: *
Вяртайцеся сыны Адама.
4. Бо тысяча гадоў перад вачыма Тваімі, †
як дзень учарашні, які мінуў, *
або як адна начная варта.

Рэфрэн:

5. Нібы разводдзем іх змываеш, †
яны становяцца нібы ранішні сон, *
як трава, што расце:
6. раніцай цвіце і зелянее, *
а ўвечары вяне і сохне.

Рэфрэн:

12. Навучы нас так лічыць дні нашыя, *
каб мы здабылі мудрасць сэрца.
13. Вярніся, Пане, колькі ж яшчэ? *
Пашкадуй слугаў сваіх!

Рэфрэн:

14. Напоўні раніцаю нас сваёй міласэрнасцю, *
і мы будзем цешыцца і весяліцца ва ўсе дні нашыя.
17. Няхай прыхільнасць Пана Бога нашага будзе над намі, †
і працу нашых рук умацуй, *
умацуй справу рук нашых.

Рэфрэн:

а

СПЕЎ ПЕРАД ЕВАНГЕЛЛЕМ

пар. 2 Цім 1, 10
Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя.

Наш Збаўца Езус Хрыстус знішчыў смерць
і асвятліў Евангеллем жыццё.

Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя.
аЕВАНГЕЛЛЕ
Лк 9, 43b–45

Сын Чалавечы будзе выдадзены ў рукі людзей

+ Чытанне святога Евангелля паводле Лукі.

У той час:

Калі ўсе здзіўляліся ўсяму, што рабіў Езус, Ён сказаў сваім вучням: Пакладзіце сабе ў вушы словы гэтыя, бо Сын Чалавечы будзе выдадзены ў рукі людзей.

Але вучні не зразумелі сказанага, таму што гэта было схавана ад іх, каб яны не спазналі. Запытацца ж у Яго пра сказанае баяліся. 

Гэта слова Пана.



Пераклад здзейснены Секцыяй па перакладзе літургічных тэкстаў і афіцыйных дакументаў Касцёла пры ККББ

Адноўлена 07.09.2010 17:55
 

Пры выкарыстанні матэрыялаў сайта спасылка на Catholic.By абавязкова.