Аўторак — дваццаць сёмы звычайны тыдзень | Друк |
Год І

ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ

Ён 3, 1–10

Нінівіцяне адышлі ад злога шляху свайго, і Бог змілаваўся над імі

Чытанне кнігі прарока Ёны.

І звярнуўся Пан да Ёны другі раз, кажучы: Устань, ідзі ў Нініву, вялікі горад, і скажы ім тое, што Я табе наказаў. І ўстаў Ёна, і пайшоў у Нініву, паводле слова Пана.

Нініва ж была вялікім горадам у Бога: на тры дні хады. І пачаў Ёна хадзіць па горадзе столькі, колькі можна было прайсці за адзін дзень, і ўсклікаў, кажучы: Яшчэ сорак дзён, і Нініва будзе збурана.
І паверылі нінівіцяне ў Бога, і абвясцілі пост, і апрануліся ў мяхі, ад старэйшага аж да малодшага.

Калі дайшло гэтае слова Пана да караля Нінівы, ён устаў са свайго пасаду і скінуў з сябе плашч свой, і апрануўся ў мех, і сеў на попеле. І загадаў, каб у Нініве, паводле загаду караля і вяльможаў ягоных, абвясцілі: Няхай ні людзі, ні жывёла, ні валы, ні статкі не каштуюць нічога, а таксама не пасвяцца і не п’юць. Але няхай апрануцца ў мяхі людзі і жывёлы і моцна ўсклікаюць да Пана, і няхай кожны адвернецца ад злога шляху свайго і ад насілля, што ў руках іхніх. Хто ведае, можа, Бог змілуецца і даруе, і адверне свой гнеў, і мы не загінем.

І ўбачыў Бог учынкі іхнія, што яны адвярнуліся ад злога шляху свайго, і пашкадаваў Бог, што сказаў пра няшчасце, якое ім учыніць, і не ўчыніў.

Гэта слова Божае.

аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ

Пс 130 (129), 1–2. 3–4. 7bc–8 (Р.: пар. 3)

Рэфрэн: Хто ж вытрывае, Пане, калі грахі ўспомніш.

1. З глыбіні я клічу Цябе, Пане. *
2. Пане, пачуй мой голас.
Няхай Твае вушы пачуюць *
голас маіх малітваў.

Рэфрэн:

3. Калі Ты, Пане, будзеш зважаць на беззаконні, *
хто ж вытрывае, Пане?
4. Але ў Цябе прабачэнне, *
каб баяліся Цябе.

Рэфрэн:

7. Бо ў Пана міласэрнасць *
і шчодрае ў Яго адкупленне.
8. Ён адкупіць Ізраэль *
ад усіх беззаконняў ягоных.

Рэфрэн:
а

Год ІІ

ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ

Гал 1, 13–24

Пажадаў аб’явіць праз мяне свайго Сына, каб я прапаведаваў Яго язычнікам

Чытанне Паслання святога апостала Паўла да Галатаў.

Браты:

Вы чулі пра маё ранейшае жыццё ў юдаізме, як жорстка я пераследаваў Касцёл Божы і нішчыў яго, як перавышаў у юдаізме многіх аднагодкаў з майго народу, будучы зацятым прыхільнікам традыцый маіх продкаў. Калі ж Бог, выбраўшы мяне ад улоння маці маёй і паклікаўшы ласкаю сваёю, пажадаў аб’явіць праз мяне свайго Сына, каб я прапаведаваў Яго язычнікам, я не пачаў адразу ж раіцца з целам і крывёю і не пайшоў у Ерузалем да Апосталаў, якія былі маімі папярэднікамі, а пайшоў у Арабію і зноў вярнуўся ў Дамаск.

Пасля, праз тры гады, я пайшоў у Ерузалем наведаць Кефаса і прабыў у яго пятнаццаць дзён. Нікога іншага з Апосталаў я не бачыў, акрамя Якуба, брата Пана. У тым, што я пішу вам, Бог мне сведка, няма маны. Пасля гэтага адышоў я ў землі Сірыі і Кілікіі.

Касцёлам Хрыстовым у Юдэі я не быў вядомы асабіста, яны толькі чулі, што той, хто быў іх ганіцелем, цяпер прапаведуе веру, якую некалі знішчаў. І праслаўлялі Бога за мяне.

Гэта слова Божае.

аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ

Пс 139 (138), 1–3. 13–14аb. 14c–15 (Р.: 24b)

Рэфрэн: Скіруй мяне, Пане, на Твой шлях адвечны.

7. Пане, Ты выпрабаваў мяне і пазнаў, *
8. Ты ведаеш, калі я саджуся і ўстаю.
Здалёк разумееш мае думкі, †
3. Ці іду, ці адпачываю, Ты са мною, *
і ўсе мае шляхі вядомыя Табе.

Рэфрэн:

7. Куды пайду ад Духа Твайго *
і ад аблічча Твайго куды ўцяку?
8. Калі ўзыду на неба, Ты там; *
калі спачну ў адхлані, Ты побач.

Рэфрэн:

9. Калі вазьму крылы зараніцы *
і перасялюся на ўскраіну мора,
10. нават там рука Твая мяне павядзе, *
і Твая правіца будзе трымаць мяне.

Рэфрэн:

13. Бо Ты стварыў маё нутро *
і выткаў мяне ва ўлонні маёй маці.
14. Слаўлю Цябе, бо я цудоўна створаны, *
дзівосныя справы Твае.

Рэфрэн:

Ты добра ведаеш маю душу. *
15. Не былі схаваны ад Цябе мае косці,
калі ў таямніцы мяне стваралі, *
я сатканы быў у глыбіні зямлі.

Рэфрэн:

а

СПЕЎ ПЕРАД ЕВАНГЕЛЛЕМ


Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя.
Лк 11, 28
Шчаслівыя, хто слухае слова Божае
і захоўвае яго.

Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя.
аЕВАНГЕЛЛЕ
Лк 10, 38–42

Марта прыняла Яго, Марыя ж выбрала найлепшую частку

+ Чытанне святога Евангелля паводле Лукі.

У той час:

Прыйшоў Езус ў адну вёску. І жанчына па імені Марта прыняла Яго. У яе была сястра па імені Марыя, якая села каля ног Езуса і слухала Ягоныя словы. Марта ж была занятая многімі паслугамі. Яна, падыйшоўшы, сказала: Пане, ці Табе ўсё адно, што сястра мая пакінула мяне адну прыслугоўваць? Таму скажы ёй, каб дапамагла мне.  

Пан жа сказаў ёй у адказ: Марта, Марта, ты турбуешся і клапоцішся пра многае, а патрэбна толькі адно. Марыя ж выбрала найлепшую частку, якая не адымецца ў яе.

Гэта слова Пана.


Пераклад здзейснены Секцыяй па перакладзе літургічных тэкстаў і афіцыйных дакументаў Касцёла пры ККББ

Адноўлена 14.09.2010 16:30
 
© 2003-2024 Catholic.by