Фота Аўдыё Відэа  
be  ru  pl  en  de info@catholic.by
Гэта архіў старой версіі сайта. Новая версія знаходзіцца па адрасе catholic.by
Рыма-каталіцкі Касцёл у Беларусі
Докшыцы — парафія Свяірй Тройцы
Докшыцы — касцёл Найсвяцейшай Тройцы
Фота radzima.org

Адрас:
вул. Пушкіна, 46-а
г. Докшыцы
Докшыцкі р-н

Віцебская вобл.
Рэспубліка Беларусь
211722Тэл. (8–02157)21959
ыРасклад набажэнстваў (магчымы змены)  

  • Св. Імша ў нядзелю — 09.00, 11.00, 18.00
  • Св. Імша ў будні — 09.00, 19.00; узімку — 09.00, 18.00
Адпусты: успамін Святога Францішка – 4 кастрычніка; урачыстасць Найсвяцейшай Тройцы; урачыстасць Унебаўзяцця Найсвяцейшай Панны Марыі – 15 жніўня.
вЗ гісторыі парафіі

Будаўніцтва касцёла ў Докшыцах было распачата ў 1991 г. 14 кастрычніка 1991 г. арцыбіскуп Казімір Свёнтэк асвяціў вуглавы камень, а 4 кастрычніка 1995 г. арцыбіскуп Аўгустыно Маркетто, Апостальскі Нунцый на Беларусі, асвяціў касцёл. Касцёл пабудаваны з абліцаванай цэглы, унутры атынкаваны і пабелены вапнаю. Падлога мармуровая, столь – з яловага дрэва. Касцёл аднанававы, вежа ўбудавана ў корпус будынка, трох’ярусная, са званамі: адзін – 40 кг, другі – 120 кг. Вежа завершана крыжам, дах пакрыты меддзю.

Нядаўна завяршылася будаўніцтва ўваходу (брамы) на касцёльную тэрыторыю, а каля святыні знаходзіцца новы будынак кляштара супольнасці сясцёр Адараторак Крыві Хрыста, якія працуюць у Докшыцах. 24 снежня 1991 г. арцыбіскуп Казімір Свёнтэк даручыў айцам капуцынам пастаянную апеку над парафіяй у Докшыцах, а касцёл і прылягаючыя да яго збудаванні кляштара і гаспадарчыя пабудовы перадаў ва ўласнасць Варшаўскай правінцыі закона братоў меншых капуцынаў.

Ва Ураджайным таксама знаходзіцца філіяльная капліца, тут нядаўна была зарэгістравана самастойная парафія, але душпастэрства ў ёй здзяйсняюць айцы капуцыны.

У Гняздзілаве ёсць капліца на могілках.

У Вітунічах перад вайной была капліца.
aКапліцы

ГНЯЗДІЛАВА — капліца асвечана 26 жніўня 2009 г.
 
Бярозаўка — парафія Маці Божай Вастрабрамскай

Адрас:
вул. Садовая, 41
Бярозаўка

Докшыцкі р-н
Віцебская вобл.
Рэспубліка Беларусь
211725


фРасклад набажэнстваў (магчымы змены)  

  • Св. Імша ў нядзелю —14.00, у маі, чэрвені і кастрычніку —18.00
Адпусты: урачыстасць Маці Божай Вастрабрамскай (Маці Міласэрнасці) – 16 лістапада.
фЗ гісторыі парафіі

У гэтай мясцовасці існавала капліца пад тытулам Маці Божай Будслаўскай, якая была знішчана. У 1991 г. айцы капуцыны з суседніх Докшыцаў распачалі тут душпастырскую паслугу. Парафія зарэгістравана ў 1995 г. У 2002 годзе яна атрымала ад калгаса будынак канторы, які ў 2002–2003 гг. перабудавалі пад парафіяльны касцёл.
 
Бягомль — парафія Цара Езуса Хрыста

Бягомль — капліца Хрыста – Валадара сусветуАдрас:
вул. Кірава 6
в. Бягомль

Докшыцкі р-н
Віцебская вобл.
Рэспубліка Беларусь
211730

Тэл.: (8–02157) 33400
фРасклад набажэнстваў (магчымы змены)  

  • Св. Імша ў нядзелю — 11.00
Адпусты: урачыстасць Хрыста – Валадара сусвету.
ыЗ гісторыі парафіі

У Бягомлі існуе парафія Хрыста – Валадара сусвету і знаходзіцца малая капліца, у будынку якой раней разлівалі газу. У 2004 г. парафія атрымала ад мясцовых уладаў стары будынак гасцініцы з вялікай пляцоўкай, дзе ў будучыні павінен быць парафіяльны касцёл.
 
Замошша — парафія Маці Божай Анёльскай
Замошша — касцёл Маці Божай АнёльскайАдрас:
в. Замошша (касцёл)
Браслаўскі р-н
Віцебская вобл.
Рэспубліка Беларусь
211973
тэл. +375 2153 34 1 99
фРасклад набажэнстваў (магчымы змены)  
  • Св. Імша ў нядзелю — 12.00
Адпусты: Найсвяцейшай Панны Марыі Анёльскай – 2 жніўня; успамін Святога Юрыя – 23 красавіка.
sЗ гісторыі парафіі

Замошша – гэта мястэчка і маёмасць Ёдскай гміны.  У 1524 г. кароль Жыгімонт Стары аддаў Замошша Мікулу Васілевічу за маёмасць, страчаную на Смаленшчыне. Неўзабаве паселішча па частках набыў Павел Сапега. У 1565 г. Замошша перайшло ва ўласнасць рыжскага ваяводы Мікалая Сіняўскага, але ў хуткім часе зноў трапіла да Сапегаў, а тыя ў 1754 г. прадалі яго разам з Іказню Мікалаю Лапацінскаму. У яго Замошша купіў Станіслаў Бужынскі, смаленскі кашталян, які ў 1761 г. пабудаваў тут уніяцкую царкву пад тытулам св. Пятра і Паўла, «бо з-за аддаленасці ад Іказні некаторыя падданыя ніколі не былі на св. Імшы»; дадаў таксама 4,5 валокі зямлі і права гнаць водку для патрэбаў кліру, але абавязаў да Імшы за яго душу. Уніяцкія парафіяне Замошша супраціўляліся прыняццю праваслаўя. Пра гэта ўзгадваў праваслаўны біскуп Васіль, даючы ў 1840 годзе ўказанне палкоўніку Чартарыйскаму, каб той даследаваў прычыны іх супраціўлення і даў «усёй справе правільны накірунак».

Пасля смерці браслаўскага старосты Ігнацыя Бужынскага, які не пакінуў пасля сябе нашчадкаў, Замошша перайшло ў спадчыну да Юндзілавай, ад яе часткова – Яну Ромеру, часткова – Дэрэнгоўскай, пасля – Казелам. З палітычных падзеяў, сведкам якіх было Замошша, трэба адзначыць сутыкненні паўстанцаў з расійскімі войскамі ў 1794 г., пераход праз Замошша Мюрата з корпусам Нева ў 1812 годзе і прабыванне з 7 на 8 мая 1863 г. кіраўніка паўстання ў браслаўскім павеце Ельскага-Ёдкі. Памяткай таго часу застаўся ўласнаручны рэквізіцыйны квіток, выдадзены Ельскім Ромеру аб забраных для народнай справы каня, сядла і прадуктаў.

Касцёл падчас Другой сусветнай вайны быў спалены партызанамі, каб немцы не маглі зрабіць тут свой гарнізон. Тое самае здарылася і ў Урбанах. Пасля вайны вернікі ездзілі ў Браслаў альбо ў Далёкія. У 1993 г. ў парафію прыязджаў кс. Францішак Кісель і маліўся з мясцовымі вернікамі на месцы спаленага касцёла. Пасля прыязджаў кс. Стэфан Пракурат, які маліліся ў клубе. Тады пачалі будаўніцтва новага касцёла. З 1997 г., пасля смерці кс. Стэфана, далейшыя работы праводзіў кс. Андрэй Бочар MS, з 2000 г. пробашчам стаў кс. Альфрэд Пяхота MS, а з 2001 г. – кс. Юзаф Блажэй MS.
 
Відзы — парафія Нараджэння Найсвяцейшай Панны Марыі
Відзы — касцёл Нараджэння Найсвяцейшай Панны Марыі
Фота radzima.org

Адрас:
вул. Леніна, 22
в. Відзы

Браслаўскі р-н
Віцебская вобл.
Рэспубліка Беларусь
211990

Тэл.: +375 2153 28 695
фРасклад набажэнстваў (магчымы змены)  

  • Св. Імша ў нядзелю — 11.00, 13.00
  • Св. Імша ў будні — 10.00, 18.00
  • Св. Імшы ў капліцах — 09.00 (Падрукша), 15.00 (Бучаны), 16.00 (Казяны)

Адпусты: Нараджэння Найсвяцейшай Панны Марыі – 8 верасня; Маці Божай Ружанцовай – 7 кастрычніка.
чЗ гісторыі парафіі

Першы касцёл у Відзах быў пабудаваны ў ХV стагоддзі, калі ў 1481 г. уладальнікі Відзаў Цвертак і Гануш Даўгірдавічы фундавалі драўляны касцёл пад тытулам Нараджэння Найсвяцейшай Панны Марыі для айцоў бэрнардынаў, якія прыбылі з Вільні. У 1498 г. касцёл шчодра забяспечыў віленскі біскуп Войцех Табар. Са звестак 1517 г. вядома, што парафія, якая ўваходзіла ў склад Віленскай дыяцэзіі, была часткай пасагу віленскіх біскупаў, так званыя «dobra stołowe». У 1524 г. мястэчка было прададзена Гаштольдам. У 1601 г. пробашчам парафіі быў ксёндз Павел Малішэўскі, там служылі таксама ксёндз Ян Вярцінскі і ксёндз Пётр Чэрнік. Вядома, што ў ХVIII стагоддзі ў відзаўскім касцёле служылі ксяндзы Нарбутовіч і Данат.

У 1744 годзе відзаўская парафія ўваходзіла ў склад Браслаўскага дэканату.

Вядомы і імёны святароў, што служылі тут у другой палове ХІХ стагоддзя. Відзаўскі пробашч ксёндз Антоні Юзумовіч пацярпеў у студзеньскім паўстанні — з 29 ліпеня 1863 г. ён знаходзіўся пад строгім наглядам паліцыі, а затым быў арыштаваны і высланы. У 1865–1889 гг. пробашчам парафіі быў ксёндз Францішак Ландсберг, пры якім у 1872 г. адбылося ўзбуйненне святыні намаганнямі парафіян, бо тады парафія налічвала каля 12 тысяч вернікаў.

Час надзеі і выпрабаванняў

Сённяшні касцёл у Відзах быў пабудаваны ў 1904–1914 гг. з чырвонай цэглы ў цэнтры мястэчка паводле праекту архітэктара Л. Вітан-Дубейкаўскага. Аднак у год заканчэння будаўніцтва пачалася Першая сусветная вайна. У выніку ваенных дзеянняў у 1916 годзе касцёл моцна пацярпеў: былі пашкоджаны дах, вокны, сцены, падлога, адна з вежаў. Намаганнямі вернікаў касцёл быў цалкам адрамантаваны толькі да 1932 года.

 

У 1925 г. відзаўская парафія ўвайшла ў склад Віленскай архідыяцэзіі. У міжваенны перыяд пробашчамі былі ксёндз Слапшыс, з 1926 г. ксёндз Дамінік Аманковіч, а вікарыямі — у 1927–1928 гг. ксёндз Уладзіслаў Пачкоўскі, у 1928–1929 гг. ксёндз Вітольд Нелюбовіч,  у 1929–1934 гг. ксёндз Гедымін Пілецкі, у 1933–1934 гг. ксёндз Мечыслаў Кміта, у 1934–1936 гг. ксёндз Баляслаў Заблудоўскі, у 1936–1937 гг. ксёндз Пётр Падэйка, у 1939–1940 гг. ксёндз Казімір Пукенан, у 1939–1941 гг. ксёндз Адам Шабуня. Па некаторых звестках ксёндз Адам Шабуня, датыхчасовы вікарый, 24 снежня 1940 г. быў прызначаны пробашчам і быў ім да лістапада 1941 г. У 1936–1938 гг. у парафіі ў якасці школьнага катэхета працаваў ксёндз Станіслаў Багаткевіч.            

У 1930 г. парафія налічвала 9825 вернікаў, у 1939 г.  — 12062.

Цяжкія выпрабаванні выпалі на долю парафіі і яе святароў пасля 1939 года. У 1939 годзе ў парафіі была забрана плябанія, дзе жылі святары.

У чэрвені 1938 г. вікарыем сюды быў прызначаны ксёндз Станіслаў Матышчык. Пасля 17 верасня 1939 г. ён здабыў прызнанне вернікаў дзякуючы самаахвярнай і адважнай працы. Аднак новая ўлада пераследавала святара. У 1940 г. райфінаддзел у Відзаўскім раёне Вілейскай вобласці без усялякага разліку налічыў яму падаходны падатак і культзбор у памеры 106 тысяч рублёў і абавязаў заплаціць да 15 жніўня, а калі святар адмовіўся плаціць, яго маёмасць была канфіскавана. У чэрвені 1941 г. святар быў арыштаваны НКУС і вывезены ў вязніцу ў Вілейку. З пачаткам вайны 22 чэрвеня пачалася эвакуацыя вязняў, якім прыйшлося прайсці праз так званы «прыспешаны» марш, калі вязняў гналі без адпачынку на працягу многіх гадзін. Тыя, хто вытрымаў яго, былі перавезены грузавікамі да Барысава, пасля чаго вязняў пагналі на станцыю. Няздольных ісці забілі, сярод іх быў і ксёндз Матышчык. Гэта адбылося 26 чэрвеня 1941 г.

У 1943 г. пробашчам парафіі стаў ксёндз Станіслаў Шчамірскі, а вікарыем з сакавіка таго ж года ксёндз Альберт Навіцкі. 1944 год прынёс не толькі доўгачаканае вызваленне ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў, але і новыя выпрабаванні для касцёла і вернікаў. Падчас наступлення савецкіх войскаў у 1944 годзе, калі мястэчка гарэла, касцёл быў зноў моцна пашкоджаны.

Акрамя гарачага жадання адбудаваць святыню, больш у мясцовых вернікаў нічога не было. У 1945 г. ксёндз Станіслаў Шчамірскі выехаў у Польшчу, пробашчам стаў ранейшы вікарый ксёндз Альберт Навіцкі. Ён разам з вернікамі ў неспрыяльных умовах і пачаў адбудоўваць касцёл, але працу скончыць не паспеў: у снежні 1949 г. быў арыштаваны НКУС і адпраўлены ў лагеры. У 1950 г. касцёл быў зачынены, а ў 1952 г. частка маёмасці відзаўскай святыні была перададзена ў дрысвяцкі касцёл. Тым часам касцёл выкарыстоўваўся пад склад ільну. Тады будынак найбольш нішчыўся: былі разбіты не толькі вокны і вітражы, але нават сцены і дах. У маі 1953 г. парафіяне даслалі заяву ўпаўнаважанаму па справах рэлігійных культаў з просьбай вярнуць ім касцёл, аднак у гэтым было адмоўлена. У 1959 г. вернікі зноў дабіваліся вяртання ім касцёла, для чаго ездзілі нават у Маскву і Мінск, шмат разоў у Маладзечна. Аднак вернікі нічога не дабіліся. У 1961 г. касцёл быў зняты з дзяржаўнай рэгістрацыі, што азначала і зняцце з дзяржаўнага ўліку як сакральнага будынку, які вернікі ніколі больш не атрымаюць у сваё распараджэнне. Будынак касцёла перадалі браслаўскаму вучылішчу механізацыі пад спартыўную залу. 

Адраджэнне

У 1989 г. касцёл вярнулі вернікам. Першым яго пробашчам стаў ксёндз Пётр Урліцкі з Літвы, затым на працягу дзесяці гадоў (1990–2000 гг.) ксёндз Казімір Гваздовіч, які адбудоўваў святыню. У 1994 годзе касцёл рэкансэкраваў арцыбіскуп Казімір Свёнтэк, які ў міжваенны час прыняў там Першую святую Камунію.

З верасня 2000 г. і па сёння пробашчам касцёла з’яўляецца ксёндз Альфрэд Пяхота MS, які працягваў рамонт вежаў, вялікага акна-ружы над галоўным уваходам і агароджы касцёла.

27 чэрвеня 2004 г. у Відзах адбыліся дыяцэзіяльныя ўрачыстасці, прысвечаныя 90-годдзю з дня нараджэння і 65-й гадавіне прэзбітэрскага пасвячэння кардынала Казіміра Свёнтка. За час адраджэння ў парафіі двойчы — у 2000 і ў 2014 гг. — адбыліся парафіяльныя місіі.

Цуд адбыўся: храм наш уваскрос.

З абразоў глядзіць Хрыстос.
Продкаў памяць, продкаў дух жыве.
Меладычны ў небе спеў плыве.

Падрыхтавала Кацярына Лаўрыненка

Агульная гісторыя:

Наступнік Свідрыгайлы Жыгімонт Кейстутавіч (1432–1440) перадаў відзаўскую маёмасць тром братам: Даўгірту, Даукшу і Нарушу. Апошні заснаваў тут мястэчка. У 1481 г. нядаўна прыбылыя з Вільні айцы бэрнардынцы пабудавалі ў Відзах касцёл пад тытулам Найсвяцейшай Панны Марыі. У 1498 г. гэты касцёл шчодра забяспечыў віленскі біскуп Войцех Табар. Са звестак 1517 г. вядома пра тое, што Відзы належалі да біскупскай маёмасці. Пад датамі 1717, 1729, 1744 гг. прыводзяцца звесткі пра парафіяльны касцёл у Відзах, шпіталь пры касцёле і пра відзаўскіх пробашчаў Нарбутовіча і Даната.

У 1754 г. Антоній Вавжэцкі склаў фундуш для відзскіх езуітаў, якія заснавалі касцёл, рэзідэнцыю і школу, але сын фундатара Аляксандр усё гэта знішчыў, абрабаваў, а пра разбураны езуіцкі касцёл напісана ў інвентары відзаўскай плябаніі 1818 года; гэтая святыня была канчаткова разабраная ў 1867 г.

У 1832 г. як вынік лістападаўскага паўстання з’явіўся загад ад 6 жніўня, які скасоўваў, сярод іншых, і відзаўскі кляштар канонікаў рэгулярных, а таксама павятовую школу. Нерухомую маёмасць забралі ў дзяржаўную казну. Пачаўся стогадовы перыяд расійскіх пераменаў. 24 жніўня 1835 г. страшэнны пажар вынішчыў большую частку мястэчка. У студзеньскім паўстанні пацярпелі, між іншым, відзаўскі ксёндз пробашч Юзумовіч і Юстын Загорскі, рэгістратар відзскай ратушы.

У 1914 г. ў цэнтры мястэчка Відзы архітэктарам Л. Вітанам-Дубейкаўскім быў пабудаваны касцёл з чырвонай цэглы. Фундатаркай святыні была шляхцянка з Наўлянаў Мітаслаўская. У 1915 г. у выніку падзеяў Першай сусветнай вайны касцёл зноў быў разбураны. У такім стане ён праіснаваў да Другой сусветнай вайны, падчас якой быў адчынены, але пробашчы часта змяняліся.

З 1950 г. у касцёле зрабілі склад ільну, пасля – збожжа, а пазней у ім была спартыўная зала для моладзі, дзе часта гулялі нават у футбол. Тады будынак найбольш нішчыўся: былі разбітыя не толькі вокны і вітражы, але нават сцены і дах. У выніку перабудовы ў 1989 г. касцёл перадалі вернікам. Першым яго пробашчам стаў кс. Пётр Урліцкі з Літвы, пасля – кс. Казімір Гваздовіч, які пачаў адбудоўваць святыню.

У верасні 2000 г. пробашчам касцёла стаў ксёндз Альфрэд Пяхота MS. Працягваўся рамонт вежаў, вялізнага акна-ружы над галоўным уваходам і агароджы касцёла.

27 чэрвеня 2004 г. у Відзах адбыліся дыяцэзіяльныя ўрачыстасці, прысвечаныя 90-годдзю з дня нараджэння і 65-й гадавіне святарскіх пасвячэнняў Яго Эмінэнцыі ксяндза кардынала Казіміра Свёнтка, Мітрапаліта Мінска-Магілёўскага і старшыні Канферэнцыі Каталіцкіх Біскупаў у Беларусі.

На тэрыторыі парафіі знаходзіцца в. Бучаны, дзе ёсць будынак, прыстасаваны длянабажэнстваў.

На захад ад вёскі на старых могілках захаваліся руіны капліцы 19 ст., на поўнач ад вёскі пабудавана новая прыдарожная капліца.

 
Урбаны — парафія Св. Тэрэзы ад Дзіцятка Езус

Урбаны — касцёл Св. Тэрэзы ад Дзіцятка ЕзусАдрас:
вул. Садовая, 1а
в. Урбаны

Браслаўскі р-н
Віцебская вобл.
Рэспубліка Беларусь
211969
фРасклад набажэнстваў (магчымы змены)  

  • Св. Імша ў нядзелю і святы — 14.00
  • Св. Імша  будні — 09.00 (як правіла, але не заўжды)
Адпусты: успамін св. Тэрэзы ад Дзіцятка Езус – 1 кастрычніка.
ыЗ гісторыі парафіі

У Урбанах ёсць новы касцёл пад тытулам св. Тэрэзы ад Дзіцятка Езус, які 3 верасня 2002 г. асвяціў біскуп Уладзіслаў Блін.
 
Слабодка — парафія Божага Провіду

Фота Сяргей Сурыновіч

Адрас:
вул. 8 Сакавіка, 4
в. Слабодка

Браслаўскі р-н
Віцебская вобл.
Рэспубліка Беларусь
211977

Тэл.: +375 2153 33 007
+375 2153 33 177
ыРасклад набажэнстваў (магчымы змены)  

  • Св. Імша ў нядзелю — 10.00, 16.00;
  • Св. Імша ў будні  — 18.00.

Адпусты: урачыстасць Найсвяцейшага Сэрца Езуса; урачыстасць Божага Провіду — VI нядзеля пасля ўрачыстасці Найсвяцейшай Тройцы.
ыЗ гісторыі парафіі

Касцёл знаходзіцца ў цэнтры вёскі. Пабудаваны ў 1903 г. з цэглы. Помнік архітэктуры неараманскага стылю. Уяўляе сабой 3-нефавую 2-вежавую базыліку з апсідай, трансептам і сакрыстыямі. Дынамічны сілуэт галоўнага фасада фарміруюць 2 высокія 5-ярусныя вежы з вострымі шатровымі вярхамі і параўнальна невялікая фасадная плоскасць цэнтральнага нефа паміж імі. Сцены прарэзаны паўцыркульнымі, лучковымі і круглымі аконнымі праёмамі з вітражамі (каляровае шкло захавалася часткова). Над галоўным уваходам і на фасадных плоскасцях трансепта размешчаны вялікія вокны-ружы. Усе сцены расчлянёны ступеньчатымі контрфорсамі, якія на бакавых фасадах злучаны з дэкаратыўнымі аркбутанамі. Уваходы вырашаны ў выглядзе аднатыпных парталаў з паўцыркульнымі праёмамі.

У інтэр’еры цыліндрычныя скляпенні з распалубкамі, хоры над нартэксам. У пластычным вырашэнні касцёла шырока выкарыстаны ордэрныя элементы раманскай архітэктуры: аркатурныя паясы, нішы, калонкі з капітэлямі раслінных формаў. Сцены і скляпенні алтарнай часткі размаляваны арнаментам. Мастацкую каштоўнасць маюць жалезныя акоўкі вонкавых дзвярэй касцёла, выкананыя мясцовым кавалём. Кампазіцыі аковак складаюцца з сіметрычна ўкладзеных па баках завесаў (царгаў) са спіралепадобнымі пышнымі сцёбламі, што заканчваюцца чатырохлісцевымі кветкамі або пальметападобным лістком. Пры кампазіцыйным адзінстве аковак усіх дзвярэй дэталі не паўтараюцца. Акоўкі дзвярэй цэнтральнага ўвахода вырашаны як пышныя букеты з арнаментальных элементаў, што паўтараюцца ў кампазіцыях дэкору бакавых дзвярэй. Акоўкі дзвярэй — помнік манументальна-дэкаратыўнага мастацтва і кавальскага майстэрства.

Касцёл пасля рэстаўрацыі.


У Дзеткаўцах літургія адбываецца раз у месяц (у капліцы).
У Даньках — святая Імша раз у месяц (у прыватным доме).
У Вялікім Абаб’і — святая Імша раз у месяц (у прыватным доме).
У Друйску святая Імша цэлебруецца кожную нядзелю ў 15.00 (у клубе).
У Быстрымаўцах святая Імша цэлебруецца кожную нядзелю ў 13.00 (у капліцы).

 
Пагошча — парафія Божай Міласэрнасці
Пагошча — касцёл Божай МіласэрнасціАдрас:
в. Пагошча
Браслаўскі р-н
Віцебская вобл.
Рэспубліка Беларусь
211997
ыРасклад набажэнстваў (магчымы змены)  
  • Св. Імша ў нядзелю — 14.00, па святах сярод тыдня — 18.00
  • Св. Імша ў суботу — 10.00, будні — 18.00, летам (пятніца 19.00)
Адпусты: ІІ Велікодная нядзеля – Нядзеля Божай Міласэрнасці; cв. Войцеха – 24 красавіка.
яЗ гісторыі парафіі

Парафіяльны касцёл пад тытулам Божай Міласэрнасці ў Пагошчы – гэта новая святыня.

Дэкрэт, выдадзены кард. Казімірам Свёнткам у 1994 г., паклаў пачатак гэтаму будаўніцтву. Ужо ў Юбілейным 2000 г. касцёл быў накрыты бляшаным дахам, атынкаваны ўнутры і зашклёны.
 
Плюсы — парафія Найсвяцейшай Тройцы
Плюсы — касцёл Найсвяцейшай Тройцы
Фота А. Дыбоўскага

Адрас:
вул. Прыазёрная, 9
в. Плюсы

Браслаўскі р-н
Віцебская вобл.
Рэспубліка Беларусь
211988

Тэл. +375 2153 23 9 23
фРасклад набажэнстваў (магчымы змены)  

  • Св. Імша ў нядзелю і святы — 11.00 (па-польску), 15.30 (па-беларуску)
  • Св. Імша ў будні — 10.00 (па-польску)
Адпусты: урачыстасць Найсвяцейшай Тройцы; cв. Антонія – 13 чэрвеня; Маці Божай Вастрабрамскай – 16 лістапада; Маці Божай Шкаплернай – 16 ліпеня.
sЗ гісторыі парафіі

Касцёл, пабудаваны на пачатку ХХ ст., мае памеры 33,5х18,8х34 м.

У парафіі Плюсы на пачатку мінулага стагоддзя працавалі наступныя святары: кс. Малахоўскі, кс. Казімір Сяндоўскі, кс. Пётр Вайцякунас (памёр у 44 гады, пахаваны на мясцовых могілках), кс. Ігнацы Мантвіла, кс. Станіслаў Мажэйка, кс. Ян Жук, кс. Казімір Радзішэўскі і кс. Францішак Білша, вывезены савецкімі ўладамі. Як паказваюць дакументы, рэлігійнае жыццё ў Плюсах было вельмі развітае: актыўна дзейнічалі ружанцовае кола, Каталіцкая акцыя, міністранты, тэрціярскія групы. Аднак усё гэта пачало заміраць падчас вайны. Спачатку была знішчана адна вежа касцёла, пасля атэістычныя ўлады знішчылі інтэр’ер. У касцёле спачатку арганізавалі майстэрні, пасля – склад. Вернікаў вывозілі і пераследавалі за ўсялякае супраціўленне «калгасаванню» іх жыцця.

Будынак касцёла, знішчаны ў 1941–1944 гг., а пасля ператвораны ў рабочы клуб, аддалі вернікам у 1989 г. Адрамантаваны парафіянамі пад кіраўніцтвам кс. пралата Трубовіча і кс. Францішка Апячонка, ён быў перададзены вернікам для сакральных мэтаў у 1991 г.
 
Пеліканы — парафія Св. Якуба

Пеліканы — касцёл св. Апостала ЯкубаАдрас:
в. Пеліканы

Браслаўскі р-н
Віцебская вобл.
Рэспубліка Беларусь
211999

Тэл. +375 2153 51 5 62
фРасклад набажэнстваў (магчымы змены)  

  • Св. Імша ў нядзелю і святы — 13.00
Адпусты: свята святога Якуба – 25 ліпеня; успамін святога Юрыя – 23 красавіка; свята святога Казіміра – 4 сакавіка.
ыЗ гісторыі парафіі

Неагатычны касцёл у Пеліканах пад тытулам св. Апостала Якуба пабудаваны з цэглы ў 1907 г. Мае памеры 18х35 м. Пасля вайны святыню адабралі ў вернікаў і ў 1949–1990 гг. прызначылі спачатку пад склад збожжа, пасля пад склад штучных угнаенняў, свінарнік, а ўрэшце – пад гаражы. І ўсе ж касцёл быў ў 1990–1994 гг. адбудаваны. Рэкансэкраваны 29 чэрвеня 1994 г. кардыналам Казімірам Свёнткам.

На тэрыторыі парафіі ў Пеліканах знаходзяцца яшчэ чатыры сакральныя пункты:

– Ясенішкі (10 км ад Пеліканаў) – капліца св. Ядвігі Сілезскай. Пабудавана ў 1935 г., адрамантаваная. Цяпер знаходзіцца ў вельмі добрым стане. Пакрыта бляхаю.

– Латошкі (17 км ад Пеліканаў) – капліца Божай Міласэрнасці. Дом ператвораны ў капліцу.

– Шалакундзі (8 км ад Пеліканаў) – капліца Добрага Злачынцы. Драўляная, новая, у вельмі добрым стане.

– Місянцы – капліца на могілках (пабудавана пасля 1990 г.).

На паўднёвай ускраіне в. Пеліканы (Мілюнцы) захавалася ў добрым стане прысядзібная капліца мяжы 19-20 ст. Наверсе капліцы ўсталяваны каталіцкі крыж.
 
<< Першая < Папярэдняя 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Наступная > Апошняя >>

Старонка 7 з 14
Пры выкарыстанні матэрыялаў сайта спасылка на Catholic.By абавязкова.