Свята Божай Міласэрнасці для паўсюднага Касцёла было ўстаноўлена папам Янам Паўлам ІІ у лістападзе 2000 г. Адзначаецца яно ў ІІ Велікодную нядзелю. Выбар гэтага дня невыпадковы, бо на яго прыпадае актава Уваскрасення Пана, якая завяршае святкаванне Хрыстовай пасхальнай таямніцы. Гэты перыяд у літургіі Касцёла найвыразней указвае на таямніцу Божай Міласэрнасці, якая найбольш поўна была аб’яўлена менавіта ў муцы, смерці і змёртвыхпаўстанні Хрыста. Устанаўленне свята Божай Міласэрнасці ў суседстве з літургіяй мукі і ўваскрасення Хрыстовага падкрэслівае крыніцу і мэту перажываных таямніц веры. Гэта, безумоўна, Божая Міласэрнасць. А калі б не было справы адкуплення, не было б Божай Міласэрнасці.

80 год таму, 22 лютага 1931 г., Хрыстус аб’явіўся с. Фаўстыне Кавальскай у кляштары сясцёр Маці Божай Міласэрнасці ў Плоцку, якой і паведаміў аб сваім жаданні ўстанавіць свята Божай Міласэрнасці.

Святая Фаўстына перажыла 23 містычныя аб’яўленні, аб якіх апавядаецца ў яе «Дзённіку», які яна вяла згодна з жаданнем Хрыста і спаведнікоў. У ім апісваюцца перажытыя цярпенні, містычны стан і аб’яўленні. Яны датычаць, між іншым, стварэння абраза «Езу, давяраю Табе», малітвы Вяночак да Божай Міласэрнасці, устанаўлення Гадзіны Міласэрнасці (15.00 — гадзіна смерці Хрыста на крыжы) і свята Божай Міласэрнасці. У «Дзённіку» згадваецца таксама аб жаданні Хрыста, выказаным св. Фаўстыне, заснаваць новую супольнасць, якая б абвяшчала ва ўсім свеце культ Божай Міласэрнасці.

Сястра Фаўстына памерла ў Кракаве 5 кастрычніка 1938 г. З 1965 па 1967 гг. там адбываўся працэс вывучэння яе жыцця і цнотаў, а ў 1968 г. быў распачаты працэс беатыфікацыі. 18 красавіка 1993 г. папа Ян Павел ІІ абвясціў Фаўстыну благаслаўлёнай, а 30 красавіка 2000 г. адбылася яе кананізацыя.

Вяночак да Божай Міласэрнасці Езус прадыктаваў св. Фаўстыне ў Вільні 13–14 верасня 1935 г. як малітву для суцішвання Божага гневу і перапрашэння за грахі нашы і ўсяго свету.