| Гамілія арцыбіскупа Ліонскага кардынала Філіпа Барбарэна падчас Імшы у мінскай архікатэдры 9.06.2009 г. | | Друк | |
|
Перад тым, як чытаць Пасланне да Карынцянаў, вы павінны памятаць, што святы Павел пісаў яго для супольнасці, якая перажывала шмат цяжкасцяў. Гэтае Пасланне асабліва цікава для нас у гэты год, які Святы Айцец абвясціў Годам святога Апостала Паўла, каб лепш спазнаць яго Пісанні і яго вучэнне. Дзеля таго, каб дапамагчы прадстаўнікам супольнасці ў Карынце перамагчы ўласныя цяжкасці і існуючыя ў ёй падзелы, святы Павел заклікае іх сузіраць аблічча Хрыста. Перад тым, як пачаць іх навучаць, ён абвяшчае, што хоча быць іх слугою, слугою радасці. Каб паказаць, што ён — гэта «так», гэта згода ў Хрысце, ён гаворыць, што Хрыстус — гэта таксама суцэльнае «так». Такім чынам, гэта з’яўляецца выклікам і для кожнага з нас: прыйсці да гэтага «так» усім нашым жыццём. Гэта «так» нашага хросту, гэта «так» нашай кансэкрацыі, гэта «так» нашага сужэнства, гэта «так» кожнай нашай чыннасці ў жыцці. Шмат разоў мы бачым у Евангеллі, калі Хрыстус гаворыць сваё «так». Ён, адчуваючы, што напоўнены Духам Святым, гаворыць: Так, Ойча, я бачу, што ты паслаў мяне ў гэты свет. Адказваючы Хрысту «так», мы кіруемся да Божага Валадарства. Менавіта жыццё Хрыста асвятляе, напаўняе і ўмацоўвае нашае жыццё. І менавіта гэта тлумачыцца ў тэксце сённяшняга Евангелля. Учора ў Евангеллі вы чулі цудоўны прыклад, у якім прагучалі дзевяць благаслаўленняў. Такім чынам Хрыстус паказвае нам шлях да шчасця. За васьмю благаслаўленнямі ідзе дзевятае, у якім Ён перадае нам сваё цярпенне: Шчаслівыя вы, калі вас будуць пераследаваць за Мяне, бо так вы атрымаеце Валадарства. Сённяшняе чытанне з Евангелля — гэта нібы дзесятае благаслаўленне. Такім чынам Хрыстус паказвае нам, кім мы павінны быць, паколькі Ён выбраў нас сваімі вучнямі: вы — соль зямлі, вы — святло свету. Соль ніякім чынам не змяняе сутнасці страваў, але цалкам перамяняе яе смак. Наша задача не змяняць або трансфармаваць гэты свет поводле нейкіх нашых меркаванняў, але напаўняць яго радасцю і змяняць яго смак. Святло, якое льецца ў гэтую катэдру, ніякім чынам не ўплывае ні на месцазнаходжанне алтара, ні на колькасць удзельнікаў сённяшняй сустрэчы. Святло нічога не змяняе ў гэтым свеце, але дапамагае нам бачыць яго. Хрыстус, гаворачы, што мы павінны быць святлом свету, кажа нам, што такім чынам мы павінны ўздзейнічаць Ягонаю ласкаю на сэрцы іншых людзей. І вось сутнасць нашага хрысціянскага паклікання: мы павінны быць служыцелямі ласкі і з’яўляцца смакам гэтага свету. Гэта пакліканне, пра якое кажа сам святы Апостал Павел, як служыцель вашай радасці. Для мяне гэта асацыіруецца з пэўнымі словамі нашага Святога Айца Бэнэдыкта XVI. Падчас сваёй першай Імшы ў катэдры святога Пятра ў Рыме ён сказаў, што пакліканне ўсяго Касцёла ў тым, каб быць слугою Хрыстовай радасці ў гэтым свеце. Амэн. |
| Адноўлена 22.07.2009 15:29 |