Успамін Беззаганнага Сэрца Найсвяцейшай Панны Марыі | Друк |
Субота пасля ІІ нядзелі пасля Спаслання Духа Святога

ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ
Іс 61, 9–11

Узрадуюся ў Пану

Чытанне кнігі прарока Ісаі.

Іх патомства будзе вядомым сярод народаў,
і паміж плямёнамі — іх нашчадкі.
Кожны, хто іх убачыць,
пазнае, што яны — патомствам, якое Пан благаславіў.
Узрадуюся ў Пану,
узвесяліцца душа мая ў Богу маім;
бо Ён апрануў мяне ў шаты збаўлення,
плашчом справядлівасці ахінуў мяне,
як жаніха, увянчаў каронай,
як нявесту, упрыгожыў сваімі каштоўнасцямі.
Бо, як зямля дае сваю расліннасць,
і, як сад родзіць пасеянае ў ім,
так Пан Бог учыніць, што ўзыдзе справядлівасць
і слава перад усімі народамі.

Гэта слова Божае.

аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ
        1 Сам 2, 4–5. 6–7. 8аbcd (Р.: пар. 1а)

Рэфрэн: Усім сваім сэрцам радуюся ў Пану.

4. Лук моцных ламаецца, *
а слабыя падпярэзваюцца сілаю.
5. Сытыя наймаюцца за хлеб, а галодныя адпачываюць; *
бясплодная семярых нараджае, а  шматдзетная знемагае.

Рэфрэн:

6. Пан забівае і ажыўляе, *
кідае ў адхлань і адтуль выводзіць.
7. Пан робіць бедным і багатым, *
прыніжае і ўзвялічвае.

Рэфрэн:

8. З пылу падымае беднага, *
са смецця ўзнімае ўбогага,
каб пасадзіць яго з вяльможамі, *
і даць яму ў спадчыну трон хвалы.

Рэфрэн:
а СПЕЎ ПЕРАД ЕВАНГЕЛЛЕМ


Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя.
пар. Лк 2, 19
Благаслаўлёная Ты, Панна Марыя,
якая захавала словы Божыя, разважаючы ў сэрцы сваім.

Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя.
аЕВАНГЕЛЛЕ
Лк 2, 41–51

Захавала ўсе слoвы ў сэрцы свaiм

+ Чытанне святога Евангелля паводле Лукі.

Бaцькi Езуса хaдзiлі штогод у Ерузaлем нa свята Пaсхi. I кaлі Яму былo двaнaццaць гaдoў, яны прыйшлі пaвoдле звычaю ў Ерузaлем на святa. Калі пасля заканчэння дзён свята яны вярталіся, зaстaлoся Дзiця Езус у Ерузaлеме, i не заўважылі гэтага Ягoныя бaцькi. Думaючы, штo Ён ідзе з падарожнымі, прайшлі дзень дaрoгi і тады пачалі шукaць Ягo мiж свaякaмi i знaёмымi. Не знaйшoўшы, вярнуліся ў Ерузaлем, шукaючы Ягo.

I стaлaся, што пaсля трoх дзён знaйшлі Ягo ў святынi. Ён сядзеў сярoд настаўнікаў, слухaючы iх i пытaючыся ў iх. Усе ж, хто слухaў Ягo, дзівіліся рoзуму i aдкaзaм Ягoным. I, убaчыўшы гэта, здзiвiліся; i скaзaлa Яму Мaці Ягoнaя: Сыне, чаму Ты зрaбiў нaм гэтaк? Вoсь aйцец Твoй i я ў вялікім смутку шукaлі Цябе. I скaзaў iм: Чaгo ж вы Мяне шукaлі? Цi вы не ведaлі, штo Мне трэбa быць у тым, што належыць Aйцу мaйму? A яны не зрaзумелі таго, што Ён скaзaў iм.

I пaйшoўшы з iмi, прыйшoў у Нaзaрэт i быў iм паслухмяны. A Мaці Ягo захавала ўсе гэтыя слoвы ў сэрцы свaiм.

Гэта слова Пана.

Пераклад здзейснены Секцыяй па перакладзе літургічных тэкстаў і афіцыйных дакументаў Касцёла пры ККББ

Адноўлена 30.04.2010 15:19
 
© 2003-2024 Catholic.by