Каталіцкі святар а. Чэслаў Курэчка МІС надаў шматпакутнай Росіцы «другое дыханне», піша Беларускае тэлеграфнае агенцтва.

Пробашчу парафіі Найсвяцейшай Тройцы ў Росіцы а. Чэславу Курэчку МІС у канцы 2015 г. была прысуджана прэмія Прэзідэнта Беларусі «За духоўнае адраджэнне». Аднак яшчэ да атрымання ўзнагароды святар быў вядомай фігурай у Верхнядзвінскім раёне Віцебскай обласці.

«Нашай пакрытай людскім попелам зямлі як ніякай іншай неабходныя такія людзі, як айцец Чэслаў і іншыя святары каталіцкіх і праваслаўных святыняў Верхнядзвіншчыны. Пасля вайны, якая ўнесла сотні жыццяў, тут з'явілася шмат перасяленцаў, былі згублены сваяцкія сувязі. Каб згуртаваць людзей, даць ім духоўную апору і адрадзіць гэтую зямлю, нам Бог і дасылае самых лепшых», — кажа загадчык начальніка аддзела ідэалагічнай працы, культуры і па справах моладзі Верхнядзвінскага райвыканкама Наталля Кісялевіч.

Журналісты БЕЛТА прыехалі ў вёску на ўрачыстасць Аб'яўлення Пана. На гэтае свята, па словах Наталлі Кісялевіч, едуць і праваслаўныя, бо айцец Чэслаў усіх аб'яднаў.

Касцёл у Росіцы лічыцца своеасаблівым цэнтрам культуры і чалавечнасці, і ўсе яе жыхары, незалежна ад канфесіі, стараюцца дапамагчы святару.

Дзякуючы а. Чэславу, вёска, якая памірала, дзе колькасць насельніцтва складала каля 100 чалавек, а дзяцей менш за 10, атрымала шанец на адраджэнне.

Росіцу наведваюць сотні пілігрымаў, каб памаліцца на месцы смерці благаслаўлёных мучанікаў аа. Юрыя Кашыры і Антонія Ляшчэвіча. Пробашч робіць усё, каб Росіца засталася ў памяці людзей добрай зоркай, у якую хацелася б вярнуцца яшчэ раз.

У вёску прыязджаюць валанцёры, моладзь, якія разам працуюць і вучацца сяброўству і хрысціянскай любові.

Айцец Чэслаў не збіраецца спыняцца на дасягнутым.

«Добра было б вежы касцёльныя аднавіць (якія знеслі пры савецкай акупацыі), каб ён набыў ранейшы выгляд, упрыгожыць месца, дзе зараз былая піларама... Паступова ўсё робіцца, а пункцікі выкрэсліваюцца. Калі прыйшоў сюды больш за восем гадоў таму, у мяне былі два аркушы, спісаныя гэтымі пунктамі: як я бачыў, што трэба ўладкаваць, зрабіць на тэрыторыі і вакол касцёла. Мне так падабаецца, што зямля робіцца прыгажэйшай! І Пан дапамагае. Таму хоць я і бываю стомлены, але шчаслівы», — кажа святар.

Паводле БЕЛТА (АлГ)