Падлеткавы ўзрост — тэма асобных разважанняў сярод псіхолагаў і псіхатэрапеўтаў. Даследчыкі гэтага этапу сталення дзіцяці амаль аднагалосна апісваюць яго ў «каляваеннай» тэрміналогіі: «выбухованебяспечны ўзрост», «узрост бунту», «траўматычны ўзрост», «ранімы ўзрост» і г.д.
Напэўна, разважаючы аб развіцці сучаснага дзіцяці ў школьным узросце, нельга абысці і такую складаную тэму, як камп’ютарныя гульні. Віртуальная рэальнасць трывала ўвайшла ў нашае жыццё, і добра гэта ці дрэнна, але нават самыя маленькія дзеці так ці інакш ведаюць пра яе і ёю карыстаюцца.
Дзіця падрастае, і — не паспелі бацькі азірнуцца — наступае час ісці ў школу.
Пытанне аб тым, ці караць дзяцей, і калі так, то як гэта рабіць, выклікае бурныя дыскусіі як сярод бацькоў, так і сярод спецыялістаў па выхаванні — псіхолагаў, педагогаў, сацыёлагаў… Асобныя аспекты гэтага пытання цікавяць таксама юрыстаў, абаронцаў правоў дзіцяці і прадстаўнікоў улады, якія распрацоўваюць і прымаюць адпаведныя законы і г.д.
Сёння я б хацела абмеркаваць з вамі, паважаныя чытачы, некалькі практычных пытанняў аб выхаванні дзяцей-дашкольнікаў, якія найбольш часта задаюць бацькі падчас псіхалагічных кансультацый. Спадзяюся, што гэтая інфармацыя будзе для вас карыснай.
Гульня з’яўляецца асноўным відам дзейнасці дзіцяці-дашкольніка. Менавіта яна спрыяе здароваму псіхалагічнаму развіццю і выхаванню дзяцей. Гульні развіваюць уяўленне, фантазію, пераносяць дзіця ў іншы, чароўны свет, дзе яно можа быць кім заўгодна: прынцэсай і рыцарам, касманаўтам, доктарам, настаўнікам, або нават якой-небудзь жывёлай ці казачным персанажам.
«Тады Ірад, убачыўшы, што мудрацы ашукалі яго, вельмі разгневаўся і паслаў пазабіваць усіх хлопцаў у Бэтлееме ды ва ўсіх ваколіцах яго, ад двух гадоў і менш, паводле часу, які выведаў ад мудрацоў.
Шэсць пунктаў «Пазітыўнага бацькоўскага плану», як можна заўважыць, з’яўляюцца асновай выхавання дзіцяці любога ўзросту. Што ж асаблівага можна сказаць аб выхаванні дзяцей у перыяд ад нараджэння да школы?
Першыя гады ў жыцці дзіцяці з’яўляюцца вельмі важным перыядам, калі фарміруецца ягоная асоба, засвойваюцца нормы і правілы паводзінаў, фарміруецца чалавечая індывідуальнасць. Гэта складаны і вельмі адказны перыяд для бацькоў, бо менавіта ў гэты час яны закладаюць асновы будучага шчасця ці няшчасця сваіх дзяцей.
Назва цыклу артыкулаў «Асцярожна — дзеці!» абрана мною невыпадкова. На жаль, у сучасных сем’ях дарослыя вельмі часта не праяўляюць той самай асцярожнасці, далікатнасці ў стаўленні да дзяцей у іх выхаванні, што вядзе да зламаных дзіцячых і дарослых лёсаў.
Размаўляючы аб міжасабовых адносінах, важна з самага пачатку зразумець, што адносіны гэтыя адбываюцца паміж людзьмі, кожны з якіх належыць да жаночага ці мужчынскага полу. Здавалася б, гэта відавочна. Аднак, як ні дзіўна, людзі вельмі часта забываюцца пра тое, што мужчыны і жанчыны па-рознаму бачаць свет, і таму непаразуменні між імі непазбежныя. Пытанне толькі ў тым, што рабіць з гэтымі непаразуменнямі.
Кіраўнік Прэс-службы Апостальскай Сталіцы кс. Фэдэрыко Ламбардзі SI звярнуўся ў форме ліста да 7-мільярднага жыхара планеты. «Я не ведаю ты хлопчык ці дзяўчынка, ты нарадзілася ў Індыі ці ў Кітаі, у вялікім горадзе ці ў вёсцы», — піша кс. Ламбардзі да нованароджанага.
З разважанняў навукоўца: «Кожны вырашае асноўную задачу сэнсу свайго жыцця: „Хаатычнасць і прадвызначэнне пануюць у сусвеце?“».
10 студзеня 2010 г. падчас святой Імшы, якая адбылася ў Сікстынскай капэле ў Апостальскай Сталіцы, Святы Айцец Бэнэдыкт XVI удзяліў сакрамэнт хросту 14 немаўлятам. Ужо ў чацвёрты раз Пантыфік удзяляў гэты сакрамэнт у нядзелю Хросту Пана. Новаахрышчаныя — сем дзяўчынак і сем хлопчыкаў — з’яўляюцца дзецьмі супрацоўнікаў Ватыкана.
Усяго 35 матэрыялаў адзначана цэтлікам Дзеці.
Падлеткавы ўзрост — тэма асобных разважанняў сярод псіхолагаў і псіхатэрапеўтаў. Даследчыкі гэтага этапу сталення дзіцяці амаль аднагалосна апісваюць яго ў «каляваеннай» тэрміналогіі: «выбухованебяспечны ўзрост», «узрост бунту», «траўматычны ўзрост», «ранімы ўзрост» і г.д.
Напэўна, разважаючы аб развіцці сучаснага дзіцяці ў школьным узросце, нельга абысці і такую складаную тэму, як камп’ютарныя гульні. Віртуальная рэальнасць трывала ўвайшла ў нашае жыццё, і добра гэта ці дрэнна, але нават самыя маленькія дзеці так ці інакш ведаюць пра яе і ёю карыстаюцца.
Дзіця падрастае, і — не паспелі бацькі азірнуцца — наступае час ісці ў школу.
Пытанне аб тым, ці караць дзяцей, і калі так, то як гэта рабіць, выклікае бурныя дыскусіі як сярод бацькоў, так і сярод спецыялістаў па выхаванні — псіхолагаў, педагогаў, сацыёлагаў… Асобныя аспекты гэтага пытання цікавяць таксама юрыстаў, абаронцаў правоў дзіцяці і прадстаўнікоў улады, якія распрацоўваюць і прымаюць адпаведныя законы і г.д.
Сёння я б хацела абмеркаваць з вамі, паважаныя чытачы, некалькі практычных пытанняў аб выхаванні дзяцей-дашкольнікаў, якія найбольш часта задаюць бацькі падчас псіхалагічных кансультацый. Спадзяюся, што гэтая інфармацыя будзе для вас карыснай.
Гульня з’яўляецца асноўным відам дзейнасці дзіцяці-дашкольніка. Менавіта яна спрыяе здароваму псіхалагічнаму развіццю і выхаванню дзяцей. Гульні развіваюць уяўленне, фантазію, пераносяць дзіця ў іншы, чароўны свет, дзе яно можа быць кім заўгодна: прынцэсай і рыцарам, касманаўтам, доктарам, настаўнікам, або нават якой-небудзь жывёлай ці казачным персанажам.
«Тады Ірад, убачыўшы, што мудрацы ашукалі яго, вельмі разгневаўся і паслаў пазабіваць усіх хлопцаў у Бэтлееме ды ва ўсіх ваколіцах яго, ад двух гадоў і менш, паводле часу, які выведаў ад мудрацоў.
Шэсць пунктаў «Пазітыўнага бацькоўскага плану», як можна заўважыць, з’яўляюцца асновай выхавання дзіцяці любога ўзросту. Што ж асаблівага можна сказаць аб выхаванні дзяцей у перыяд ад нараджэння да школы?
Першыя гады ў жыцці дзіцяці з’яўляюцца вельмі важным перыядам, калі фарміруецца ягоная асоба, засвойваюцца нормы і правілы паводзінаў, фарміруецца чалавечая індывідуальнасць. Гэта складаны і вельмі адказны перыяд для бацькоў, бо менавіта ў гэты час яны закладаюць асновы будучага шчасця ці няшчасця сваіх дзяцей.
Назва цыклу артыкулаў «Асцярожна — дзеці!» абрана мною невыпадкова. На жаль, у сучасных сем’ях дарослыя вельмі часта не праяўляюць той самай асцярожнасці, далікатнасці ў стаўленні да дзяцей у іх выхаванні, што вядзе да зламаных дзіцячых і дарослых лёсаў.
Размаўляючы аб міжасабовых адносінах, важна з самага пачатку зразумець, што адносіны гэтыя адбываюцца паміж людзьмі, кожны з якіх належыць да жаночага ці мужчынскага полу. Здавалася б, гэта відавочна. Аднак, як ні дзіўна, людзі вельмі часта забываюцца пра тое, што мужчыны і жанчыны па-рознаму бачаць свет, і таму непаразуменні між імі непазбежныя. Пытанне толькі ў тым, што рабіць з гэтымі непаразуменнямі.
Кіраўнік Прэс-службы Апостальскай Сталіцы кс. Фэдэрыко Ламбардзі SI звярнуўся ў форме ліста да 7-мільярднага жыхара планеты. «Я не ведаю ты хлопчык ці дзяўчынка, ты нарадзілася ў Індыі ці ў Кітаі, у вялікім горадзе ці ў вёсцы», — піша кс. Ламбардзі да нованароджанага.
З разважанняў навукоўца: «Кожны вырашае асноўную задачу сэнсу свайго жыцця: „Хаатычнасць і прадвызначэнне пануюць у сусвеце?“».
10 студзеня 2010 г. падчас святой Імшы, якая адбылася ў Сікстынскай капэле ў Апостальскай Сталіцы, Святы Айцец Бэнэдыкт XVI удзяліў сакрамэнт хросту 14 немаўлятам. Ужо ў чацвёрты раз Пантыфік удзяляў гэты сакрамэнт у нядзелю Хросту Пана. Новаахрышчаныя — сем дзяўчынак і сем хлопчыкаў — з’яўляюцца дзецьмі супрацоўнікаў Ватыкана.
