За хвіліну да ўваходу ў санктуарый яны ўсміхаюцца, гучна спяваюць і махаюць хусцінкамі. Яны дайшлі! Яны ў Будславе!!

Змазоленыя і загарэлыя, сасмаглыя, змучаныя дарогай, але шчаслівыя. Яны пяшком пераадолелі дзясяткі і сотні кіламетраў, і вось яны тут.

Хтосьці з іх, каб трапіць у Будслаў, выйшаў з дому дзевяць дзён таму, як пілігрымы з Ліды і Баранавічаў. Іншыя – восем дзён не начавалі дома, як пілігрымы з Віцебска. Сем дзён былі ў дарозе браслаўскія і гудагайскія вернікі...

Увесь гэты час яны ішлі, спыняючыся на начлег у добрых людзей або ў палатцы пад адкрытым небам, каб сваю апошнюю ноч пілігрыма правесці ў Будславе.

Угледзiмся ў іх твары.

Сёлета ў Будслаў прыйшла 21 пешая пілігрымка. Самай шматлікай стала пілігрымка з Баранавіч (267 чалавек). Гэтая ж пілігрымка пераадолела больш за ўсё кіламетраў – 293.

ТОП-7 пілігрымак па колькасці ўдзельнікаў:

• Пілігрымка з Маладзечна – 218 чалавек
• Пілігрымка з Нарачы – 202 чалавека
  
• Сямейная пілігрымка руху Equipes Notre-Dame – 200 чалавек
  
• Пілігрымка з Глыбокага  – 176 чалавек
  
• Пілігрымка з Мінска  – 155 чалавек
  
• Cалезіянская пілігрымка са Смаргоні – 139
  
• Пілігрымка з Гудагая – 123 чалавекі

У святыню яны ўваходзяць на каленях. На каленях яны ж праходзяць праз увесь касцёл да алтара. У цішыні. Многія трымаюць у руцэ ружанец. Хтосьці выцірае салёныя вочы хусцінкай.

Гэта – іх час. Толькі Марыя ведае іх інтэнцыі, якія яны ў цішы сэрца прамаўляюць зараз да яе.

Ілья Лапато, фота Аляксандры Шчыглінскай