Гэта адно з тых словаў Езуса, якія на мой погляд, найбольш кранаюць сэрца. Так шмат мы маем патрэбаў ў жыцці, так шмат добрых і справядлiвых жаданняў, якія не ведаем, як задаволіць, якiя не можам ажыццявiць! Мы глыбока перакананыя, што толькі ўмяшальніцтва з вышыняў, толькi ласка з нябёсаў можа даць нам тое, чаго мы так горача хочам ўсёй сваёй істотай. I вось вы менавiта чуеце, як Езус з цудоўнай яснасцю, з абсалютнай упэўненасцю, у якiх ёсць i надзея, і абяцанне, прамаўляе словы:

Чытаем у Евангеллі, што Езус шмат разоў раiў маліцца і навучаў, што трэба рабіць, каб малiтва споўнiлася. Але тая малiтва, на якую мы сёння звяртаем увагу, яна сапраўды асаблівая. Для таго, каб быць пачутай, яна патрабуе большай колькасці людзей, патрабуе супольнасці. Езус  кажа: «Калі двое з вас ...». Двое. Гэта самая маленькая лiчба, якая стварае супольнасць. Для Езуса, такім чынам, не важна, колькі ёсць вернікаў, але важны сам факт: той, хто моліцца, -- не адзiн.

Вядома, што ў габрэйскай рэлігіi -- як вы, напэўна, чулі, -- Бог шануе супольныя малітвы, але тут Езус кажа нешта новае: «Калі двое з вас ... будуць просiць згодна». Ён хоча, каб было некалькі чалавек, але хоча, каб яны былі адзіныя, падкрэслівае іх аднадумнасць: Ён хоча, каб склаўся адзіны голас.

Яны, вiдавочна, павінны быць узгоднены просьбай, якую хочуць прадставіць, але гэтая просьба павінна ў першую чаргу выплываць са згодных сэрцаў. Езус менавiта сцвярджае, што ўмоваю таго, каб атрымаць жаданае, з'яўляецца ўзаемная любоў паміж людзьмі.

Можаце запытацца: «Але чаму малітва, узнесеная ў адзінстве, хутчэй дойдзе да Айца?» 

 

Магчыма, прычына ў тым, што яна больш ачышчаная. Менавiта таму, што такая малітва не зводзіцца толькi да слёзных просьбаў, што хутчэй нагадваюць жабракоў перад царом, чым дзяцей перад бацькам?

 

У адрозненне ад гэтага, тое, пра што просiм разам з іншымі, вядома, менш забруджана ўласнай карысцю. У адзінстве з іншымі мы больш схiльныя суперажываць іхнiм патрэбам, спачуваць ім.

 

Больш за тое, два ці тры чалавекі лепш зразумеюць, аб чым прасіць Айца.

 

Таму калі мы хочам, каб наша малітва была пачутая, лепш прытрымлівацца менавіта таго, аб чым кажа Езус:

Сам Езус  кажа нам, на чым палягае сакрэт гэтай малітвы. Ён змешчаны ў словах «сабраныя ў імя Маё». Калі мы з’яднаныя менавiта так, Ён прысутнічае сярод нас, і ўсё, аб чым мы просім разам з Ім, атрымлiваецца лягчэй. Як бы Езус, прысутны там, дзе ўзаемная любоў, яднае сэрцы, просіць Айца аб ласцы разам з намі. Ці можаце вы ўявіць сабе, каб Айцец не паслухаў Езуса? Айцец і Хрыстус ёсць адзіным.

Гэта здаецца вам незвычайным? Цi вы няўпэўненыя? Гэта не напаўняе вас надзеяй?

Вядома, хацелася б ведаць, аб чым мы павінны прасiць, чаго б хацеў Езус.

Ён сам ясна пра гэта кажа: аб чым заўгодна, аб усiм. Тут няма ніякіх абмежаванняў. 

 

Таму ўключыце гэтую малітву ў праграму свайго жыцця. Магчыма, вашай сям'i, вам самім, вашым сябрам, суполцы, да якой вы належыце, вашай айчыне, навакольнаму свету не хапае так шмат рэчаў, проста таму, што вы не прасілi аб гэтым.

Узгаднiце са сваімі блізкімі, з кімсьці, хто разумее вас і падзяляе тыя ж ідэалы, і калі ўпэўнiцеся ва ўзаемнай любові, пра якую распавядае Евангелле, то -- паяднаныя -- маліцеся разам. Горача маліцеся: прасiце падчас літургіi, прасіце ў любым месцы, прасiце перад тым, як прымаць рашэнне; прасіце аб усім.

 

Толькi не дазваляйце, каб Езус, які даў вам такія магчымасці, быў расчараваны вашай легкадумнасцю. Няхай людзі пачнуць больш ўсміхацца, хворыя атрымаюць надзею, дзеці будуць расці ў большай бяспецы, няхай будзе больш згоды ў сямейных колах, няхай вялікія праблемы вырашаюцца ў хатняй цiшы... А вы будзеце прынятыя да неба, бо малітва за патрабуючых з'яўляецца адной са спраў міласэрнасці, пра якія нас запытаюць на Апошнiм судзе.

К’яра Любiч,

Апублікавана ў „Nowe Miasto” 1996, № 4.