Фота А. Дыбоўскага

• Св. Імша ў нядзелю — 10.00, 12.00, 17.00
• Св. Імша ў будні — 09.30, 18.00

Фота Дз. Салаша

Адрас:
вул. Маладзёжная
а.г. Павяцце
Мёрскі р-н
Віцебская вобл.
Рэспубліка Беларусь
211939

тэл.: +375(2152)32301

фРасклад набажэнстваў (магчымы змены)  

• Св. Імша ў нядзелю — 11.00;
• Св. Імша ў будні — 18.00, у суботу — 10.00

Фота А. Дыбоўскага

Адрас:
вул. Дзяржынскага, 23а (касцёл)
вул. Дзяржынскага, 27а (плябанія)
в. Новы Пагост
Мёрскі р-н
Віцебская вобл.
Рэспубліка Беларусь
211936

Тэл.: (8–02152) 54 6 13
ф

Расклад набажэнстваў (магчымы змены)  

• Св. Імша ў нядзелю — 10.00
• Св. Імша ў будні — 18.00, зімой — у 17.00
  

Адпусты: урачыстасць Найсвяцейшай Тройцы; успамін св. Францішка – 17 верасня; Маці Божай Шкаплернай – 16 ліпеняфЗ гісторыі парафіі

Першы касцёл у Новым Пагосце быў фундаваны Львом Сапегам, канцлерам Вялікага Княства Літоўскага. У 2003 г. мінула 410 гадоў з таго часу. Гэта драўляная святыня пад тытулам Найсвяцейшай Тройцы знаходзілася ў мястэчку Пагост. Касцёл спалілі маскоўскія войскі падчас войнаў пры каралі Яну Казіміру, аднак ён быў хутка адбудаваны, у 1656 г. быў ужо новы, але таксама драўляны. Прастаяў каля 100 гадоў. На плябанію ў Пагосце Сапега аддаў свой двор з усімі пабудовамі. Для касцёлаў у Іказні і Пагосце прызначаўся адзін пробашч – іказненскі плябан, а касцёл у Пагосце быў філіяльным ад іказненскага да 1766 г.

У 1766 г. пабудавалі новы драўляны касцёл. Ён быў невялікі, на мураваным падмурку, атрымаў тытул Найсвяцейшай Тройцы. У галоўным алтары знаходзіліся тры срэбраныя кароны. У адным з бакавых алтароў размяшчаны абраз Маці Божай Балеснай, а ў другім — св. Антонія. Навокал касцёла былі могілкі. Будаўнік гэтай святыні кс. Пясляк дабіўся ад тагачаснага віленскага біскупа адасаблення Пагосту ад Іказні і стаў першым пробашчам у Пагосце. Віленскі біскуп Ігнацы Якуб Масальскі дэкрэтам ад 14.07.1766 г. устанавіў самастойную парафію Пагост.

Аднак ужо да 1845 г. касцёл пачаў ператварацца ў руіны і патрабаваў значнага рамонту. У 1859 г. яго адрэстаўраваў і павялічыў пробашч кс. Ян Шырын. Гэтая святыня захавалася да нашых дзён. Пасля арышту савецкімі ўладамі кс. пробашча Юзафа Інгелевіча ў 1949 г. касцёл зачынілі. Спачатку ў ім быў склад збожжа, пасля – спартыўная зала. І толькі ў 1990 г. святыню аддалі вернікам. 15 мая 1990 г. біскуп Эдвард Кісель з Беластока, нараджэнец мясцовай парафіі, у прысутнасці кс. біскупа Тадэвуша Кандрусевіча, Адміністратара Касцёла на Беларусі, і біскупа Эдварда Азароўскага з Беластока ўрачыста асвяціў касцёл.

На тэрыторыі парафіі таксама знаходзяцца капліца пад тытулам Беззаганнага Зачацця НПМ у Більдзюгах, у в. Валкаўшчына, найстарэйшая — пабудавана ў 1750 г. — драўляная капліца пад тытулам св. Міхала ў маёнтку Стэфанова (пазней належала да Шауманаў).

Фота А. Дыбоўскага

Расклад набажэнстваў (магчымы змены)  

• Св. Імша ў нядзелю — 08.00, 10.00, 12.00, 18.00
• Св. Імша ў будні — 08.00, 19.00 (з кастрычніка па май – 18.00)

Адпусты: урачыстасць Унебаўзяцця Найсвяцейшай Панны Марыі – 15 жніўня; урачыстасць св. Язафата Кунцэвіча, біскупа і мучаніка – 12 лістапада
ыЗ гісторыі парафіі

Парафія Унебаўзяцця Найсвяцейшай Панны Марыі і св. Язафата Кунцэвіча, біскупа і мучаніка, у Мёрах мае касцёл, пабудаваны ў 1907 г. кс. Юзафам Бародзічам на месцы старой драўлянай капліцы. Вельмі прыгожы касцёл пад тытулам Унебаўзяцця Найсвяцейшай Панны Марыі стаіць на беразе возера ў паўднёвай частцы горада. Ён мае памеры 35,5х21 м. З’яўляецца помнікам архітэктуры. Па некаторых дадзеных, тут быў касцёл яшчэ ў XVI ст. З тэстамэнту Наталлі Мёрскай вядома, што праваслаўная царква ў Мёрах была першай святыняй, якая ў 1641 г. атрымала багаты фундуш ад тагачаснага ўладальніка мясцовасці браслаўскага суддзі Себасцьяна Святаполк-Мірскага. Праз тры гады суддзя заснаваў пры царкве праваслаўны манастыр, але ў 1690 г. сын Себасцьяна Міхал адабраў яго у праваслаўных і перадаў уніятам базыльянам. Гэта стала прычынай дыпламатычнага ўмяшальніцтва цара Пятра Вялікага, які дабіваўся ад караля Аўгуста Моцнага вяртання аб’екта папярэднім уладальнікам, але безвынікова. У 1728 г. царкву замянілі на каталіцкі касцёл, а кляштар прынялі канонікі рэгулярныя. Кляштар быў скасаваны царскімі ўладамі ў 1832 г. Пасля студзеньскага паўстання сам віленскі губернатар Мураўёў загадаў адабраць у католікаў і касцёл. На шчасце,  губернатара перавялі на іншую пасаду і рыма-каталіцкая святыня ў Мёрах засталася, а ў 1907 г. яе замяніла новая, мураваная, якая існуе і дагэтуль.

Мёрскі касцёл – гэта вельмі прыгожая трохнавая неагатычная пабудова з чырвонай цэглы, з пяцігранным прэзбітэрыем і адной закрыстыяй. Дамінантай гмаху касцёла з’яўляюцца дзве высокія вежы, накрытыя спічастымі дахамі. Сцены ўзмоцнены масіўнымі ступеньчатымі контрфорсамію. Фасады аздобленыя парталам, разеткай і вузкімі стральчатымі нішамі. У бочныя сцены святыні звонку ўмураваны надмагільныя дошкі князёў Святаполк-Мірскіх, уладальнікаў маёнтка Каменпаль, які знаходзіўся непадалёк. Касцёл быў асвечаны ў тым жа годзе, што і пабудаваны кс. Юзафам Бародзічам.

Пасля ІІ Сусветнай вайны, у 1951 г., святыню прыстасавалі пад склад збожжа, але аддалі вернікам ужо ў 1956 г., калі ў парафію прыбыў кс. Ян Грабоўскі, які ва Урачыстасць Звеставання Пана (25 сакавіка 1957 г.) нанава асвяціў мёрскі касцёл.

У святыні маюцца рэліквіі многіх святых, у тым ліку, св. Казіміра, св. Валянціна, св. Тэрэзы, св. Лаўрэнція, св. Крыштафа, св. Яна Боско, св. Андрэя Баболі і інш. Ёсць прыгожыя абразы: Маці Божай Ружанцовай, Юзафа з Дзіцяткам (пач. ХІХ ст.), Маці Божай Чанстахоўскай (1878 г.), Укрыжавання (ХІХ ст.). Каля касцёла знаходзіцца помнік ненароджанаму дзіцяці.

На тэрыторыі мёрскай парафіі знаходзяцца наступныя філіяльныя пункты:

• у Вяце – невялікі драўляны касцёл пад тытулам св. Яна Хрысціцеля, пабудаваны ў 1934 г. (па некаторых звестках, у 1937 г.) (патрабуе рамонту; св. Імша ў ім адбываецца 3 разы на год);
• капліца на новых парафіяльных могілках у Мёрах
• у Прыброддзі – новы (пабудаваны ў 1933 г., адноўлены ў апошнія гады) філіяльны касцёл пад тытулам Найсвяцейшага Сэрца Пана Езуса – з 21.07.2003 г.

Фота radzima.org

• Св. Імша ў нядзелю — 13.00
• Св. Імша ў будні — 17.00

Фота У. Багданава

• Св. Імша ў першую нядзелю месяца —15.00

Фота А. Дыбоўскага

Расклад набажэнстваў (магчымы змены)  

• Св. Імша ў нядзелю — 09.00, 11.00, 13.00 (капліца ў Вялікім Дзедзіне), 15.00 (капліца ў Малым Дзедзіне)
• Св. Імша ў будні — 08.00

Адпусты: Маці Божай Шкаплернай – 16 ліпеня; успамін св. Ізыдара – 10 мая; урачыстасць Беззаганнага Зачацця Найсвяцейшай Панны Марыі – 8 снежня; урачыстасць Нараджэння св. Яна Хрысціцеля (капліца на паўвостраве) – 24 чэрвеня
фЗ гісторыі парафіі

У 1939 г. у Ідолце быў пабудаваны касцёл у стылі мадэрн пад тытулам Маці Божай Шкаплернай. У ранейшых манаграфіях згадваецца касцёл пад тытулам Беззаганнага Зачацця Найсвяцейшай Панны Марыі.

Касцёл у Ідолце – прамавугольная пабудова, да якой дабудаваны дзве закрыстыі. Да галоўнага касцёла асіметрычна дабудаваны таксама квадратная вежа з белай цэглы і галерэя з аркадамі. Спалучэнне розных матэрыялаў і колераў надае святыні арыгінальны і цікавы знешні выгляд.

Абраз святога Ізыдара і 14 стацый Крыжовага шляху датуюцца сярэдзінай ХІХ ст.

Фота А. Дыбоўскага

Адрас:
вул. Энгельса, 1
в. Германавічы

Шаркаўшчынскі р-н
Віцебская вобл.
Рэспубліка Беларусь
211924

Тэл./факс: +375 2154 39 2 71
ыРасклад набажэнстваў (магчымы змены)

• Св. Імша ў нядзелю — 09.30, Імша для дзяцей — 12.00
• Св. Імша ў будні на святы — 10.00
• Св. Імша ў будні: пн, ср, пт — 18.00; аўт, чр, сб — 10.00;

Адпусты: свята Перамянення Пана – 6 жніўня; урачыстасць святых апосталаў Пятра і Паўла – 29 чэрвеня; урачыстасць Звеставання Пана – 25 сакавіка; свята Адведзінаў Найсвяцейшай Панны Марыі – 31 мая (у капліцы ў Бальнове)
ыЗ гісторыі парафіі

У некаторых манаграфіях, якія датычаць каталіцкіх святыняў на Беларусі, касцёл у Германовічах узгадваецца пад тытулам Звеставання Найсвяцейшай Панны Марыі. Аднак у касцёльным архіве прыводзіцца тытул Перамянення Пана.

Першы мураваны касцёл пад тытулам Перамянення Пана ў Германовічах быў пабудаваны ў 1787 г. у стылі позняга барока. Гэты помнік архітэктуры «віленскага барока» з’яўляецца творам Ігнацыя Зрыні-Шырына, пра што згадваюць гістарычныя хронікі. Касцёл мураваны, сярэдніх памераў, меў тры крыжы і мезанін, на якім значылася імя Панны Марыі на фоне промняў з металу. Унутры мясціліся тры галоўныя алтары і некалькі бочных, некалькі канфесіяналаў, а таксама арганы.

На працягу доўгага часу святыня не была парафіяльнай. Паводле польскіх касцёльных хронікаў, парафія ў Германовічах паўстала на пачатку ХІХ ст. і належала да Мінскай дыяцэзіі. Касцёл стаў парафіяльным у 1810 г. Паводле іншых дакументаў, на той час у Германовічах існаваў яшчэ адзін касцёл пад тытулам св. Апосталаў Пятра і Паўла і дзве драўляныя капліцы. У 2-й пал. ХІХ ст. у парафіі налічвалася 3013 вернікаў. З экспансіяй Расіі на захад касцёл св. Апосталаў Пятра і Паўла быў знішчаны, іншыя касцёлы перароблены ў праваслаўныя святыні. Касцёл пад тытулам Перамянення Пана ў Германовічах дзейнічаў да 1948 г., калі быў арыштаваны кс. Ян Грабоўскі, а святыню зачынілі і прыстасавалі пад іншыя патрэбы. Прыгожая фігура Маці Божай з галоўнага алтара трапіла ў музей з подпісам «Каралева XVII стагоддзя».

Аднак вера тутэйшых жыхароў перамагла: у верасні 1988 г. святыню вярнулі, 31 кастрычніка яе асвяціў кс. Люцыян Паўлік. У галоўным алтары зноў месціцца абраз Маці Божай, а вышэй – вітраж з фрагментам выявы Перамянення Пана. З правага боку ад алтара знаходзіцца фігура Пана Езуса, а з левага – місійны крыж, асвечаны ў 1992 г.

На тэрыторыі парафіі, на могілках у Бальнове, знаходзіцца таксама старадаўняя драўляная капліца пад тытулам Адведзінаў Найсвяцейшай Панны Марыі.

Фота А. Дыбоўскага

ф

Расклад набажэнстваў (магчымы змены)  

• Св. Імша ў нядзелю — 09.30
• Св. Імша ў будні — 18.00, зімой — у 15.00

Адпусты: урачыстасць Беззаганнага Зачацця Найсвяцейшай Панны Марыі – 8 снежня; успамін св. Тэклі – 23 верасня
фЗ гісторыі парафіі

У 1630 г. шляхціц Полацкага ваяводства Крыштаф Малкевіч-Хялчоўскі запрасіў у Дзісну айцоў францішканцаў, пабудаваў для іх кляштар з касцёлам і званіцай. Гэта былі драўляныя будынкі, узнесеныя на беразе Дзвіны. Пасля ён падараваў ім маёнтак Клімоўшчыну.

У 1773 г. на месцы драўлянага касцёла францішканцы пабудавалі новы касцёл пад тытулам Беззаганнага Зачацця Найсвяцейшай Панны Марыі. Мураваная святыня памерамі 35х16 м мела сцены таўшчынёю 1,5 м.

Аднак у 1831 г. касцёл ліквідавалі, а законнікі былі вымушаны пакінуць горад. У 1839 г. святыню вярнулі вернікам як парафіяльную, а ў 1851 г. яна была кансэкравана біскупам Жылінскім.

Падчас пажару 1882 г. касцёл быў значна пашкоджаны, аднак ужо ў 1883 г. адбудаваны і асвечаны кс. Пятром Валіцкім.

У 1938 г. касцёл зноў прынялі францішканцы, але праз год, калі на гэтую зямлю прыйшлі савецкія войскі, іх душпарыская праца была спынена, а кс. Валяр’ян Міхно арыштаваны.

На пачатку ліпеня 1941 г., калі нямецкія войскі дайшлі да Дзвіны і там адбываліся ваенныя дзеянні, згарэлі плябанія, званіца і касцёльны дах.

Пасля вайны католікі Дзісны хацелі адбудаваць святыню, але ўлады не далі на гэта дазволу. У 1958 г. вайскоўцы ўзарвалі касцёл разам з пахаваннямі, якія знаходзіліся пад падлогай. Засталіся толькі тры сцяны, пярэдняя сцяна была разбураная.

У 80-я гады католікі Дзісны зрабілі прыбудоўку да паўднёвай сцяны, і такім чынам утварылася капліца ў закрыстыі былога касцёла. Да цяперашняга дня людзі моляцца ў ёй у нядзелі і святы. У траўні 2007 г. у касцёле адбываліся вялікія будаўнічыя работы. Парафія Беззаганнага Зачацця Найсвяцейшай Панны Марыі знаходзіцца за 44 км ад Мёраў.

На могілках ў 1990-я гг. пабудавана каталіцкая капліца, відаць, на месцы папярэдняй.

• Св. Імша ў нядзелю — 10.00
• Св. Імша ў будні: аўт, чц, сб — 09.00; пн, ср, пт — 19.00; у зімні час — аўт, чц, сб — 10.00; пн, ср, пт — 18.00

У капліцы Св. Міхала Арханёла св. Імша ў першую суботу месяца ў 12.00