2 лістапада — Успамін усіх памерлых вернікаў |
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Ёв 19, 1. 23–27а Я ведаю: Адкупіцель мой жыве Чытанне кнігі Ёва. Ёў сказаў у адказ: О, каб былі запісаны словы мае! Каб былі змешчаны ў кнізе, каб жалезным разцом з волавам навекі былі выразаныя на камені! Я ведаю: Адкупіцель мой жыве і ў апошні дзень падымецца над пылам. Нават пасля таго, як скура мая ападзе, я ў целе ўбачу Бога. Убачу Яго сам. Гэта слова Божае. аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМПс 27 (26), 1. 4. 7 і 8b і 9а. 13–14 (Р.: 1а або Р.: 13) Рэфрэн: Пан — маё святло і маё збаўленне. 1. Пан — маё святло і маё збаўленне: * Рэфрэн: 4. Аднаго я прашу ў Пана і толькі гэтага жадаю, * Рэфрэн: 7. Пачуй, Пане, голас мой, калі я клічу, * Рэфрэн: 13. Веру, што ўбачу дабрыню Пана * Рэфрэн: ДРУГОЕ ЧЫТАННЕ 1 Кар 15, 20–23 У Хрысце ўсе будуць ажыўлены Чытанне Першага паслання святога апостала Паўла да Карынцянаў. Браты: Цяпер Хрыстус уваскрос з мёртвых, першынец сярод тых, якія заснулі. Паколькі праз чалавека прыйшла смерць, гэтак праз Чалавека і ўваскрашэнне мёртвых. Бо, як у Адаме ўсе паміраюць, гэтак і ў Хрысце ўсе будуць ажыўлены. Кожны ў свой час: першы Хрыстус, потым тыя, хто належыць Хрысту, падчас прыйсця Ягонага. Гэта слова Божае. фСПЕЎ ПЕРАД ЕВАНГЕЛЛЕМ Ап 1, 5а. 6b Езус Хрыстус першароднага сярод памерлых;Яму хвала і моц на вякі вечныя. Амэн. Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя. аЕВАНГЕЛЛЕ Лк 23, 44–46. 50. 52–53 Ойча, у рукі Твае аддаю дух Мой + Чытанне святога Евангелля паводле Лукі. Было каля шостай гадзіны, і цемра ахінула ўсю зямлю аж да дзевятай гадзіны. Сонца зацьмілася, і заслона ў святыні разарвалася пасярэдзіне. І Езус закрычаў моцным голасам: Ойча, у рукі Твае аддаю дух Мой. І, сказаўшы гэта, сканаў. І вось чалавек, па імені Юзаф з Арыматэі, горада юдэйскага, дарадчык Вялікай Рады, чалавек добры і справядлівы, які не згаджаўся з яе пастановай і ўчынкамі, які чакаў Валадарства Божага, прыйшоў да Пілата і папрасіў цела Езуса. І зняўшы Яго, захінуў у палатно і паклаў у высечанай магіле, у якой яшчэ ніхто не быў пахаваны. Гэта слова Пана. ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Дан 12, 1–3 Тыя, хто спіць ў пыле зямным, абудзяцца Чытанне кнігі прарока Даніэля. У тыя дні я, Даніэль, смуткаваў і пачуў такое слова Пана: Паўстане ў той час Міхал, князь вялікі, які стаіць для абароны сыноў народа твайго. І надыдзе цяжкі час, якога не было з таго моманту, калі пачалі існаваць народы, аж да гэтай пары. І ў той час збавіцца народ твой, кожны, каго знойдуць запісаным у кнізе. І многія з тых, хто спіць ў пыле зямным, абудзяцца: адны — да вечнага жыцця, другія — на вечную ганьбу. І тыя, хто мудры, будуць ззяць, як свяцілы небасхілу, а тыя, хто навучыць многіх справядлівасці — як зоркі на вечную вечнасць. Гэта слова Божае. аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМПс 42 (41), 2–3. 5bcd; Пс 43 (42), 3. 4. 5 (Р.: пар. Пс 42 (41), 3а) Рэфрэн: Душа мая прагне Цябе, Бога жывога. 2. Як лань прагне вады з патоку, * Рэфрэн: 5. Я ўваходзіў са святочнай грамадой * Рэфрэн: 3.Пашлі святло Тваё і Тваю праўду, * Рэфрэн: 4. Я прыйду да Божага алтара, * Рэфрэн: 5. Чаму, душа мая, ты сумуеш * Рэфрэн: ДРУГОЕ ЧЫТАННЕ Рым 6, 3–4. 8–9 Мы будзем хадзіць у абноўленым жыцці Чытанне Паслання святога апостала Паўла да Рымлянаў. Браты: Ці ж не ведаеце, што ўсе мы, ахрышчаныя ў Езуса Хрыста, у смерць Ягоную ахрысціліся? Дык вось, мы пахаваныя разам з Ім хрышчэннем у смерць, каб, як Хрыстус уваскрос з мёртвых дзеля славы Айца, так і нам хадзіць у абноўленым жыцці. Калі ж мы памерлі з Хрыстом, то верым, што і жыць будзем з Ім, ведаючы, што Хрыстус, уваскросшы з мёртвых, ужо не памірае, смерць ужо не мае над Ім улады. Гэта слова Божае. фСПЕЎ ПЕРАД ЕВАНГЕЛЛЕМ Ян 3, 16 Так палюбіў Бог свет, што аддаў Сына свайго Адзінароднага; каб кожны, хто верыць у Яго, не загінуў, але меў жыццё вечнае. Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя. аЕВАНГЕЛЛЕ Ян 11, 32–45 Лазар, выйдзі вонкі + Чытанне святога Евангелля паводле Яна У той час: Калі Марыя, сястра Лазара, прыйшла туды, дзе быў Езус, і ўбачыла Яго, яна ўпала да ног Ягоных і сказала Яму: Пане, калі б ты быў тут, брат мой не памёр бы. Тады Езус, убачыўшы, што яна плача і што плачуць юдэі, якія прыйшлі разам з ёю, сам глыбока ўзрушыўся і ўсхваляваўся, ды сказаў: Дзе вы паклалі яго? Адказалі Яму: Пане, ідзі і паглядзі. Езус заплакаў. Юдэі ж казалі: Глядзі, як Ён любіў яго. А некаторыя з іх сказалі: Ці не мог Ён, які адкрыў вочы сляпому, зрабіць, каб і гэты не памёр? Езус жа, ізноў глыбока ўзрушаны, ідзе да магілы. Была ж гэта пячора, і камень ляжаў на ёй. Кажа Езус: Адсуньце камень. Сястра памерлага, Марта, кажа Яму: Пане, ужо смярдзіць, бо чацвёрты дзень, як памёр. Езус кажа Ёй: Ці не казаў Я табе, што, калі будзеш верыць, убачыш славу Божую? Тады адсунулі камень. А Езус падняў вочы ўверх і сказаў: Ойча, дзякую Табе, што Ты пачуў Мяне. Я ведаў, што Ты заўсёды чуеш Мяне. Але сказаў дзеля натоўпу, які стаіць вакол, каб паверылі, што Ты паслаў Мяне. І, сказаўшы гэта, крыкнуў моцным голасам: Лазар, выйдзі вонкі. І выйшаў памерлы з нагамі і рукамі, абвязанымі палатном, а твар ягоны быў абвязаны хусткаю. Езус кажа ім: Развяжыце Яго і дазвольце яму хадзіць. Тады многія з юдэяў, якія прыйшлі да Марыі і бачылі, што ўчыніў Езус, паверылі ў Яго. Гэта слова Пана. ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Мдр 3, 1–6. 9 Прыняў іх, як ахвяру ўсеспалення Чытанне кнігі Мудрасці Саламона. Душы справядлівых у руках Богаі не дакранецца да іх ніякая пакута. У вачах неразумных здавалася, што яны памерлі, а іх смерць лічылася няшчасцем, іх адыход ад нас лічыўся знішчэннем, а яны спачываюць у спакоі. Хоць у вачах людзей яны здаваліся пакаранымі, іх надзея поўная несмяротнасці. Пасля невялікага пакарання яны атрымаюць вялікія даброты, таму што Бог выпрабаваў іх і прызнаў годнымі сябе. Выпрабаваў іх, як золата ў печы, і прыняў іх, як ахвяру ўсеспалення. Хто спадзяецца на Яго, той зразумее праўду, а верныя будуць трываць пры Ім ў любові, бо ласка і міласэрнасць будзе для Яго выбраных. Гэта слова Божае. аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМПс 103 (102), 8–10. 13–14. 15–16. 17–18 (Р.: 8а або Р.: 37 (36), 39а) Рэфрэн: Міласэрны ёсць Пан і ласкавы. 8. Міласэрны ёсць Пан і ласкавы, * Рэфрэн: 13. Як літуецца бацька над сынамі, * Рэфрэн: 15. Дні чалавека — як трава, * Рэфрэн: 17. Але міласэрнасць Пана спрадвеку + Рэфрэн: ДРУГОЕ ЧЫТАННЕ 2 Кар 4, 14 — 5, 1 Што бачнае — часовае, а нябачнае — вечнае Чытанне Другога паслання святога апостала Паўла да Карынцянаў. Браты: Мы ведаем, што той, хто ўваскрасіў Пана Езуса, і нас уваскрасіць разам з Езусам і паставіць перад сабою разам з вамі. Бо ўсё дзеля вас, каб памнажэнне ласкі ў многіх выклікала шчодрую падзяку дзеля Божай славы. Таму мы не губляем адвагі, бо, хоць знешні наш чалавек і тлее, духоўны з дня ў дзень абнаўляецца. Часовае лёгкае цярпенне нашае дае нам бязмернае багацце вечнай славы, калі мы зважаем не на бачнае, а на нябачнае. Таму што бачнае — часовае, а нябачнае — вечнае! Мы ведаем, што калі зямны дом нашага жылля разваліцца, то ад Бога маем жыллё — нерукатворны вечны дом у нябёсах. Гэта слова Божае. фСПЕЎ ПЕРАД ЕВАНГЕЛЛЕМ Ян 6, 40 Такая воля Айца Майго, каб кожны, хто верыць у Сына, меў жыццё вечнае, і Я ўваскрашу яго ў апошні дзень, — кажа Пан. Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя. аЕВАНГЕЛЛЕ Ян 14, 1–6 У доме Айца Майго шмат святліц + Чытанне святога Евангелля паводле Яна. У той час: Езус сказаў сваім вучням: Няхай не трывожыцца сэрца вашае. Верце ў Бога і ў Мяне верце. У доме Айца Майго шмат святліц. А калі б так не было, ці сказаў бы Я вам, што іду падрыхтаваць месца для вас. І калі пайду і падрыхтую вам месца, прыйду зноў і забяру вас да сябе, каб і вы былі там, дзе Я. А дарогу, куды Я іду, вы ведаеце. Кажа яму Тамаш: Пане, не ведаем, куды ідзеш. Як жа можам ведаць дарогу? Езус сказаў яму: Я — дарога і праўда, і жыццё. Ніхто не прыходзіць да Айца інакш, як толькі праз Мяне. Пераклад здзейснены Секцыяй па перакладзе літургічных тэкстаў і афіцыйных дакументаў Касцёла пры ККББ |
Адноўлена 29.10.2010 16:44 |