Ствараючы яе, Жан Бэрцье меў намер выхоўваць простых і сціплых місіянераў у духу Святой Сям’і. Ён гаварыў, што «апостальскі запал можа прымаць розныя формы ў залежнасці ад абставінаў, але яго аснова, таксама як і аснова апостальства, здзяйснення добрых учынкаў, заўсёды тая самая, і ніхто не можа яе змяняць паводле свайго меркавання. Гэтаю асноваю з’яўляецца любоў да нашага Бога і любоў да нашага бліжняга».

У жыцці заснавальніка выключнае месца займала Марыя. Вось што ён казаў: «Наказваю вам, дзеці мае, каб вы больш маліліся да Маці Божай... Я ўдзячны Ёй за ўсё, таксама за тое маленькае дабро, якое магу чыніць у свеце. Заўсёды дзякуйце Марыі, калі будзеце мець шчасце цэлебраваць Найсвяцейшую Ахвяру і абвяшчаць Божае слова, бо ўсё гэта толькі дзякуючы Ёй».

Харызматам Кангрэгацыі Місіянераў Святой Сям’і з’яўляецца апостальская дзейнасць сярод тых, «каго здалёк пакліча Пан Бог наш».

Мэта дзейнасці кангрэгацыі — рэалізацыя місіянерскага апостальства. Праз сведчанне сваім жыццём і прыкладам, а таксама дзякуючы энтузіязму, з якім місіянеры Святой Сям’і выконваюць свае заданні, яны спрабуюць актывізаваць супольнасць вернікаў і падрыхтаваць глебу для развіцця святарскіх, манаскіх і іншых місіянерскіх пакліканняў. Па натхненні свайго заснавальніка, браты таксама аддаюць асаблівую ўвагу душпастырству сем’яў, якое з’яўляецца падставаю для абуджэння місіянерскіх пакліканняў, таму што хрысціянскія сем’і — гэта маленькія Касцёлы, у якіх нараджаюцца пакліканні. У сем’ях становіцца прысутным Валадарства Божае, і ззяннем свайго святла яно ўздзейнічае на іншых людзей. Сваё місіянерскае апостальства кангрэгацыя ажыццяўляе асабліва там, дзе людзі далёкія ад Бога, дзе яшчэ няма Касцёла або ён у заняпадзе, дзе ёсць найбольшая патрэба.

Прыклад Святой Сям’і накладае адбітак на духоўнасць кангрэгацыі. Жан Бэрцье хацеў, каб Святая Сям’я была прыкладам духоўнага жыцця місіянераў, бо ў ёй выхоўваўся Езус Хрысту і тут Бог бачным чынам звярнуўся да людзей. Тут таксама з’явіўся найбольш выразны адказ чалавека на дар Божы. Усе этапы выхавання ў кангрэгацыі накіраваны на фармаванне духоўнасці, якая грунтуецца на даверы да Бога, падпарадкаванні Яго волі ў простым жыцці, напоўненым працай. Айцец заснавальнік часта звяртаўся да сваіх духоўных сыноў у духу Святой Сям’і, як і ў гэтых словах: «Дзеці мае, ваша карысць і ваша шчасце знаходзяцца на шляху самаўдасканалення. Вы не дасягнеце, не спазнаеце шчасця, пакуль не прымеце духа Святой Сям’і. Калі ў доме законным Святой Сям’і ты можаш сябе рэалізаваць, гэта значыць, што ты наследуеш яе». Святую Сям’ю Жан Бэрцье назваў «дасканалым прыкладам еднасці сэрцаў, узаемаразумення, паслухмянасці і адрачэння на карысць іншых». Яе еднасць у Богу з’яўляецца для нас заклікам да братэрскай еднасці, чалавечай адкрытасці і гасціннасці і ў той жа час наказам весці людзей да адной сям’і Айца.

У 2003 годзе распачаўся працэс беатыфікацыі Слугі Божага айца місіянера Святой Сям’і Эдмунда Каляса, забітага 7 чэрвеня 1943 года ў канцэнтрацыйным лагеры ў Маўтхаўзене ў Германіі.