Фота Аўдыё Відэа  
be  ru  pl  en  de info@catholic.by
Гэта архіў старой версіі сайта. Новая версія знаходзіцца па адрасе catholic.by
Арцыбіскуп Тадэвуш Кандрусевіч

Гамілія падчас святарскіх і дыяканскага пасвячэнняў
у мінскай архікатэдры
13 мая 2009 г.


Вашыя Эксцэленцыі, паважаныя святары, законнікі і законніцы, бацькі і блізкія тых, хто пасвячаецца ў святары і дыяканы.

1. Чарговы раз Божы Провід дазваляе нам прыняць удзел у літургіі святарскіх пасвячэнняў. На гэты раз — у пасвячэннях двух святароў і аднаго дыякана. Зыходзячы з факту вялікага недахопу святароў у нашай архідыяцэзіі і ва ўсёй краіне, — гэта сапраўды вялікая ласка Божай міласэрнасці. Тым больш, што гэтыя пасвячэнні адбываюцца амаль што ў 95-ю гадавіну святарскіх пасвячэнняў нашага земляка благаслаўлёнага кс. Міхала Сапоцькі (15 чэрвеня), якому Найвышэйшы даручыў місію распаўсюджвання культу Божай міласэрнасці.

Мы павінны задумацца над тым, да якой годнай місіі яны пакліканы ў Касцёле, і якія абавязкі будуць выконваць.
 
2. Каб лепш гэта зразумець, звернемся да тэкстаў Святога Пісання.

У Евангеллі Езус, калі выбірае Сымона сваім Апосталам, дае яму новае імя і называе Пятром. Пётр — гэта значыць скала. На ёй Хрыстус збудуе Свой Касцёл, і брамы пякельныя не перамогуць яго (пар. Мц 16, 18). Аднак, у той жа час, у Апостальскіх Дзеях сам Езус названы скалой, і няма іншага імя, у якім мы маем збаўленне (пар. Дз 4, 11–12). Сапраўды, ёсць толькі адна скала — гэта Езус Хрыстус. Ёсць таксама адно імя, у якім мы збаўлены, — гэта Езус Хрыстус. Імя Пётр у значэнні скала мы можам разумець толькі ў сэнсе святарства Новага Запавету. Усё, што робіць Пётр, ён робіць ад імя Езуса Першасвятара і дзеля збаўлення чалавека. У імя Езуса Пётр чыніць цуды. Узгадаем гісторыю, калі ён і Апостал Ян выходзілі з ерузалемскай святыні і ўбачылі кульгавага, які прасіў міласціны. Тады Пётр сказаў, што яны не маюць ні золата, ні серабра, але тое, што маюць, даюць яму. У імя Езуса Хрыста Пётр сказаў кульгаваму, каб той устаў і хадзіў (пар. Дз 3, 6).

У Апостальскіх Дзеях мы чытаем, што камень, адкінуты будаўнікамі, стаў галавою вугла (пар. Дз 4, 11–12). Нам добра вядома, што ў будаўніцтве галоўным элементам падмурка з’яўляецца вуглавы камень. Калі ён моцны, то і будынак будзе стаяць трывала. Гэтым адкінутым каменем стаў Езус Хрыстус, аднак нябесны Айцец учыніў Яго падмуркам святыні Новага Запавету. Падобна і Апостал Пётр, а таксама іншыя апосталы, як святары, зведваючы цяжкасці крыжа, з’яўляюцца нібы адкінутымі. Аднак моцаю Езуса Хрыста яны становяцца будаўнікамі Касцёла, і праз іх Бог здзяйсняе збаўленне. Бог чыніць гэта праз людзей, якія наследуюць Хрыста і сваю надзею маюць у Богу. У гэтым сэнсе вялікае значэнне маюць словы Пятра і Яна, што трэба слухаць больш Бога, чым людзей (пар. Дз 4, 19).

3. Такім чынам, мы падыходзім да таго, што ў навучанні II Ватыканскага Сабору пра святарскае служэнне акрэсліваецца словамі дзейнічаць «in persona Christi» — ад імя Езуса Хрыста і Ягонаю моцаю. Святар не дзейнічае сваёю моцаю, але моцаю Езуса Хрыста. У гэтым крыецца яго цудоўнае пасланніцтва. Хто можа сказаць: гэта Маё Цела і Мая Кроў? Гэта значыць — Цела і Кроў Хрыста. Ніхто іншы, толькі святар, які падчас святарскіх пасвячэнняў моцаю Духа Святога пазначаецца незнішчальнаю, вечнаю пячаццю святарства. Ён становіцца «sacerdos in aeternum» — «святаром на векі», каб дзейнічаць моцаю Збаўцы. II Ватыканскі Сабор вучыць, што калі святар хрысціць, то сам Езус адпускае першародны грэх і тыя грахі, што былі ўчынены перад хростам. Калі святар дае адпушчэнне грахоў, гэта чыніць сам Езус Хрыстус. Калі цэлебруе святую Імшу, то Хрыстус у бяскроўнай ахвяры аддае Сябе за нас. Калі святар абвяшчае Божае слова, гэта чыніць сам Езус (пар. SC 7).

4. Святар, які дзейнічае моцаю Езуса Хрыста, пакліканы да выканання шэрагу першачарговых заданняў (PO 4–6).

Першым і галоўным заданнем святара з’яўляецца абвяшчэнне Божага слова. Святы Павел кажа, што вера ад слухання, а тое, што мы чуем — ад слова Хрыстова (пар. Рым 10, 17). Каб слухаць радыё ці музыку неабходны радыёперадатчык. Такі ж перадатчык патрэбны і ў абвяшчэнні Божага слова, каб яно заўсёды было жывым і дзейсным (пар. Гбр 4, 12).

Абвяшчэнне Божай праўды ў наш час — гэта заданне вельмі актуальнае і адказнае. Працэсы секулярызацыі развіваюцца так моцна, што ўсё больш людзей жывуць так, як быццам Бог не існуе, а чалавеку дазволена самавольна змяняць Божае права, што з’яўляецца прычынай маральнага рэлятывізму. Філасофія постмадэрнізму, якая пануе ў сённяшнім свеце, не прымае існавання абсалютнай праўды. У свеце ўсё змяняецца, таму і маральныя нормы таксама могуць змяняцца — гэта новае правіла жыцця сучаснага чалавека, асабліва моладзі. Аднак, і гэта трэба памятаць, Бог не памёр, не захварэў і не пайшоў на адпачынак. Ён жыве, прапануе сваё навучанне і чакае адказу чалавека. У сваёй бязмежнай міласэрнасці Бог прымае ўсіх і нікога не адкідае.
 
Сучасны чалавек вельмі лёгка губляе надзею і сэнс жыцця. Ён не вытрымлівае цяжкасцяў і шукае паратунку ў алкаголі і наркотыках, якія ствараюць ілюзорны свет і дапамагаюць забыцца. Аднак не на доўга. Злы дух пры гэтым не спіць: ізноў нехта прапануе наркотыкі. Распачынаецца працэс, у выніку якога чалавек трапляе ў залежнасць і канчаткова губляе надзею.

Таму на сучасным этапе перад святаром стаіць вельмі адказнае заданне: абвяшчаць Евангелле так, каб яно сапраўды было прынята, і каб людзі будавалі сваё жыццё паводле яго. Таму трэба стаць Паўлам XXI стагоддзя, які усё сваё жыццё прысвяціў абвяшчэнню Добрай Навіны.

Другім заданнем святара з’яўляецца асвячэнне людзей праз цэлебрацыю сакрамэнтаў. Мы добра ведаем, што для збаўлення неабходна Божая ласка. Яна даецца чалавеку праз удзел у сакрамэнтах, цэлебруючы якія, асабліва Эўхарыстыю, святар не мае права паддацца згубным тэндэнцыям спрашчэння літургіі або яе змены, бо гэта — літургія самаго Езуса Хрыста і Касцёла. Літургія — гэта не прыватныя дзеянні, а цэлебрацыя Касцёла (пар. SC 26). Акрамя гэтага права на годную цэлебрацыю літургіі маюць таксама вернікі. Таму літургія — вяршыня касцёльнага жыцця і крыніца, з якой выцякае ўся яго моц, — павінна стаць цэнтрам жыцця святара.

Трэцяе заданне святара — у любові збіраць народ Божы, кіраваць ім і такім чынам будаваць Касцёл. Вернікі, якія перажылі доўгія дзесяцігоддзі пераследу веры, добра ведаюць, што значыць мець святара. Менавіта вакол яго збіраецца парафіяльная супольнасць і адраджаецца парафіяльнае жыццё.
 
Адзін чалавек у Літве апавядаў мне пра вятранне з лагера. Калі цягнік ужо ехаў па Беларусі, старэйшыя людзі ўсё часцей паглядалі ў вакно, бо не хацелі прамінуць Краснае — вёску, у якой на гары ўзвышаўся касцёл, які дзейнічаў, і дзе быў святар. Калі нарэшце паказалася гэта святына, людзі, што былі ў цягніку, упалі на калені і са слязамі радасці пачалі маліцца. Пасля многіх гадоў ссылкі яны нарэшце ўбачылі знак збаўлення. Да іх набліжалася тая хвіліна, калі яны сустрэнуць святара і змогуць памаліцца ў касцёле.

Тыя людзі добра разумелі, што дзякуючы святару сам Езус становіцца прысутным у гэтым свеце.

Вы пакліканы да гэтых вельмі адказных заданняў. Сумленнага спаўнення гэтых заданняў чакаю ад вас я, як ваш біскуп, чакае Касцёл і чакаюць вернікі, каб вы маглі вярнуць ім страчаную надзею і весці шляхам збаўлення.

5. Падчас гэтай святой Імшы адбудзецца таксама дыяканскае пасвячэнне, якое з’яўляецца першаю ступенню святарства. Дыякан найперш пакліканы да абвяшчэння Божага слова і дапамогі святару, найперш у цэлебрацыі Эўхарыстыі. Дыякан таксама мае права хрысціць і, атрымаўшы дазвол адпаведнай касцёльнай улады, благаслаўляць сакрамэнт сужэнства. Ён мае права ўдзяляць Камунію, заносіць Віятык паміраючым, праводзіць пахаванні і іншыя набажэнствы. Асаблівае заданне дыякана — гэта служэнне міласэрнасці, якая з’яўляецца сутнасцю Касцёла. Пра гэта нагадвае Святы Айцец Бэнэдыкт XVI у сваёй першай энцыкліцы «Бог ёсць любоў» (пар. DCE 25).

Няхай час дыяканскага служэння дапаможа табе належным чынам падрыхтавацца да святарства, каб, калі прыйдзе адпаведны час, біскуп мог удзяліць табе святарскае пасвячэнне.

6. Для выканання гэтых святарскіх і дыяканскіх абавязкаў неабходна дапамога. Святарства — гэта самы вялікі дар, які чалавек можа атрымаць ад Бога. Аднак, як кажа святы Апостал Павел, гэты дар мы носім у гліняных сасудах (пар. 2 Кар 4, 7). І сапраўды, у сённяшніх абставінах, калі інтэнсіўна развіваецца секулярызм, трэба быць духоўна моцнымі, каб не змарнаваць гэты дар і быць радасцю чалавека. Людзі чакаюць святароў падобных да Добрага Пастыра Езуса Хрыста. Для гэтага неабходна быць у лучнасці з Ім. Таму хачу завярнуць вашу ўвагу на прыярытэт малітвы ў жыцці і служэнні святара. Святар, каб быць злучаным з Езусам Добрым Пастырам і стаць слугою для людзей, да якіх ён пасланы, павінен быць чалавекам малітвы, цэнтрам якой з’яўляецца Эўхарыстыя.

7. Дарагія мае духоўныя сыны, якія становіцеся святарамі і дыяканам, памятайце, што пасвячэнні вы прымаеце напярэдадні Года святарства, дэвіз якога — «Вернасць Хрыста, вернасць святара». Таму будзьце вернымі Хрысту Першасвятару. Будзьце вернымі пакліканню да святарства, захоўвайце яго і верна служыце людзям. Няхай у гэтым вам дапамагае наш благаслаўлёны зямляк кс. Міхал Сапоцька, якога Езус, падчас аб’яўлення святой Фаустыне Кавальскай, назваў святаром паводле Ягонага сэрца. Няхай прыкладам будзе святы Ян Марыя Віянэй — апякун Года святарства. Няхай святы Антоній, якога сёння ўспамінае Касцёл, і які дапамагае знаходзіць згубленыя рэчы, праз вашае служэнне дапаможа адшукаць веру тым, хто яе страціў. Няхай Марыя — маці святароў — выпрошвае ў свайго Сына Езуса Хрыста благаслаўленне, каб вы сапраўды былі радасцю і надзеяй нашага Касцёла. Амэн.

Адноўлена 22.07.2009 16:36
 

Пры выкарыстанні матэрыялаў сайта спасылка на Catholic.By абавязкова.

Гаміліі

05.07 09:13Гамілія Мітрапаліта Кандрусевіча падчас св. Імшы ў Тракелях
01.07 11:55Гамілія Мітрапаліта Кандрусевіча падчас св. Імшы ў Будславе
26.06 11:53Гамілія Мітрапаліта Кандрусевіча падчас св. Імшы на распачацце пілігрымкі з Мінска ў Будслаў
21.06 11:59Гамілія Мітрапаліта Кандрусевіча на Імшы для ўдзельнікаў Парафіяды Гродзенскай дыяцэзіі
15.06 12:02Гамілія Мітрапаліта Кандрусевіча да 25-годдзя адраджэння парафіі ў Слуцку
04.06 15:47Гамілія Мітрапаліта Кандрусевіча ва ўрачыстасць Спаслання Духа Святога
27.05 09:06Гамілія Мітрапаліта Кандрусевіча на св. Імшы перад працэсіяй Божага Цела ў Мінску
21.05 19:31Гамілія Мітрапаліта Кандрусевіча падчас св. Імшы з нагоды сярэбранага юбілею манаскіх абяцанняў біскупа Аляксандра Яшэўскага SDB
21.05 12:00Гамілія Мітрапаліта Кандрусевіча падчас св. Імшы з удзелам дзяцей да Першай Камуніі ў мінскай архікатэдры
20.05 14:19Гамілія біскупа Антонія Дзям’янкі падчас св. Імшы з нагоды 360-й гадавіны пакутніцкай смерці св. Андрэя Баболі