Эўхарыстычная Камунія, калі прымаецца з верай, перамяняе жыццё ў дар для Бога і блізкіх, адзначыў Папа Францішак перад малітвай “Анёл Панскі” на плошчы св. Пятра ў Ватыкане 16 жніўня. Пантыфік прысвяціў сваё разважанне значэнню Эўхарыстыі ў штодзённым жыцці вернікаў.

“У гэтыя нядзелі літургія прапануем нам прамову Езуса, з Евангелля паводле Яна, аб “Хлебе жыцця”, якім з’яўляецца Ён сам, а таксама сакрамэнт Эўхарыстыі, – сказаў Папа. – Сённяшні ўрывак прадстаўляе апошнюю частку гэтай прамовы і звяртае ўвагу на некаторых людзей, якія абураліся словамі Езуса: “Хто спажывае Маё Цела і п’е Маю Кроў, мае жыццё вечнае, і Я ўваскрашу яго ў апошні дзень” (Ян 6, 54). Здзіўленне слухачоў – зразумелае; Езус выкарыстоўваў стыль, уласцівы прарокам, каб выклікаць у людзей – а таксама і ў нас – пытанні, а затым і рашэнне. Перш за ўсё пытанне: што значыць “спажываць цела і піць кроў” Езуса? Гэта толькі вобраз, сімвал ці гэта ўказвае на штосьці рэальнае? Каб адказаць, неабходна адчуць, што адбывалася ў сэрцы Езуса, калі ламаў хлябы для галоднага народа. Ведаючы, што павінен памерці за нас на крыжы, Езус атаясамліваў сябе з гэтым паламаным і падзеленым хлебам, які станавіўся для Яго “знакам” Ахвяры, што чакала Яго. Гэты працэс мае сваю кульмінацыю ў Апошняй Вячэры, дзе хлеб і віно па-сапраўднаму сталі Яго Целам і Крывёй. Гэта Эўхарыстыя, якую Езус нам пакінуў з дакладнай мэтай: каб мы маглі стаць адно з Ім. Таму Ён казаў: “Хто спажывае Маё Цела і п’е Маю Кроў, трывае ўва Мне, а Я ў ім” (Ян 6, 56). Камунія – гэта ўпадабненне: спажываючы Яго, становімся, як Ён. Але гэта патрабуе нашага “так”, нашай адданасці веры.

Часам у адносінах да святой Імшы даводзіцца чуць такія пярэчанні: “Навошта патрэбна Імша? Я хаджу ў касцёл, калі адчуваю патрэбу, а малюся лепш у адзіноце”. Але Эўхарыстыя – гэта не прыватная малітва або цудоўны духоўны досвед, гэта не просты ўспамін таго, што Езус учыніў падчас Апошняй Вячэры: каб лепш зразумець, мы кажам, што Эўхарыстыя – гэта “мемарыял”, што значыць жэст, які актуалізуе і робіць прысутнай смерць і ўваскрасенне Езуса: хлеб - гэта сапраўды Яго падараванае Цела, а віно - гэта сапраўды Яго пралітая кроў.

Эўхарыстыя – гэта сам Езус, які цалкам дорыць нам сябе. Насычэнне Ім і прабыванне ў Ім праз эўхарыстычную Камунію, калі робім гэта з верай, перамяняе наша жыццё ў дар Богу і братам. Насычацца гэтым “Хлебам жыцця” азначае ўваходзіць у сугучча з сэрцам Хрыста, рабіць сваімі Яго рашэнні, Яго думкі, Яго паводзіны. Гэта азначае ўваходзіць у дынамізм бескарыслівай любові і станавіцца людзьмі супакою, прабачэння, прымірэння, салідарнага дзялення. Менавіта так чыніў Езус.

Езус скончыў сваю прамову такімі словамі: “Хто спажывае гэты хлеб, будзе жыць навекі” (Ян 6, 58). Так жыццё канкрэтным і рэальным адзінствам з Езусам на гэтай зямлі дазваляе перайсці ад смерці да жыцця. Неба пачынаецца менавіта ў гэтым адзінстве з Езусам, а там нас ужо чакае Марыя, наша Маці – учора мы святкавалі гэтую таямніцу. Няхай Яна выпрасіць для нас ласку заўсёды з верай насычацца Езусам, Хлебам жыцця”.

Пасля малітвы Папа Францішак прывітаў прысутных на плошчы св. Пятра пілігрымаў і асабліва звярнуўся да членаў Салезіянскага моладзевага руху, якія сабраліся ў гэтыя дні ў Турыне, каб адзначаць 200-годдзе нараджэння св. Яна Боско.

Паводле беларускай рэдакцыі Ватыканскага радыё

(AG)