Ты святар навекі на ўзор Мэльхізэдэка

Чытанне Паслання да Габрэяў.

Браты:

Мэльхізэдэк, кароль Салема, святар Найвышэйшага Бога, выйшаў насустрач Абрагаму, які вяртаўся пасля паразы каралёў, і благаславіў яго. Абрагам удзяліў яму дзесяціну з усяго. Імя ж ягонае азначае перш за ўсё «кароль справядлівасці», а потым — «кароль Салема», што значыць «кароль спакою». Без бацькі, без маці, без радаводу, не маючы ні пачатку дзён, ні канца жыцця, але прыпадобнены да Сына Божага, ён застаецца святаром назаўсёды.

Гэта яшчэ больш відавочна, калі на падабенства Мэльхізэдэка паўстае іншы святар, які з’явіўся не паводле закону цялеснага наказу, але паводле моцы незнішчальнага жыцця. Бо засведчана пра Яго: Ты святар навекі на ўзор Мэльхізэдэка.

Гэта слова Божае.

аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ

Рэфрэн: Ты святар навекі на ўзор Мэльхізэдэка.

1. Пан сказаў майму Пану: *
Сядай праваруч мяне,
пакуль не пакладу ворагаў Тваіх *
да падножжа Твайго.

Рэфрэн:

2. Жазло сілы Тваёй *
спашле Пан з Сіёну:
будзеш валадарыць *
сярод ворагаў Тваіх.

Рэфрэн:

3. З Табою панаванне ў дзень Тваёй моцы, у бляску святасці, *
з улоння перад світаннем нарадзіў Цябе.
4. Пан прысягнуў і не пашкадуе: *
Ты святар навекі на ўзор Мэльхізэдэка.

Рэфрэн:
а

Год ІІ

ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ

Давід перамог філістымляніна каменем і прашчаю

Чытанне Першай кнігі Самуэля.

У тыя дні:

Калі да Саўла прывялі Давіда, сказаў ён:  Няхай ніхто не губляе адвагі. Я, слуга твой, пайду і буду змагацца з гэтым філістымлянінам. І сказаў Саўл Давіду: Ты не зможаш выстаяць супраць гэтага філістымляніна і змагацца з ім, бо ты хлопец, а ён воін ад маладосці сваёй. І сказаў Давід: Пан, які вырывае мяне з лапаў ільва і з лапаў мядзведзя, вызваліць мяне ад рукі гэтага філістымляніна. І адказаў Саўл Давіду: Ідзі, і няхай Пан будзе з табою.

Узяў Давід кій у руку сваю і выбраў сабе пяць гладкіх камянёў з ручая, і паклаў іх у пастухову торбу, якую выкарыстоўваў як мех для камянёў. Узяў у руку прашчу і пайшоў супраць філістымляніна.

Са сваім збраяносцам наперадзе на Давіда вырушыў і філістымлянін, падыходзячы ўсё бліжэй. Калі філістымлянін прыгледзеўся і ўбачыў Давіда, зірнуў на яго з пагардаю, бо той быў малады, руды і прыгожы з выгляду. І сказаў філістымлянін Давіду: Хіба я сабака, што ты з кіем выйшаў на мяне? І праклянуў Давіда ўсімі сваімі багамі. І гаварыў Давіду: Падыдзі да мяне, і я пакіну тваё цела нябесным птушкам і палявым звярам.

Сказаў і Давід філістымляніну: Ты ідзеш на мяне з дзідаю, мячом і пікай, а я іду на цябе ў імя Пана Магуццяў, Бога войск Ізраэля, якія ты ганіў. Сёння Пан аддасць цябе ў мае рукі, і я ўдару цябе, і адсяку табе галаву тваю. А труп твой і трупы воінаў філістымскіх я аддам сёння птушкам нябесным і палявым звярам, каб даведалася ўся зямля, што ёсць Бог у Ізраэлі, і каб ведаў увесь сход, што не мячом і дзідаю ратуе Пан. Паколькі Яму належыць бітва, Ён аддасць вас у рукі нашыя.

Калі ж падняўся філістымлянін і, падышоўшы, наблізіўся да Давіда, той хутка пабег на бітву супраць філістымляніна. І засунуў руку сваю ў торбу, узяў адзін камень і кінуў з прашчы. І патрапіў філістымляніну ў лоб, аж камень адбіўся на чале ягоным; і ўпаў ён тварам сваім на зямлю. Так Давід перамог філістымляніна каменем і прашчаю і, перамогшы філістымляніна, забіў яго. Хоць Давід не меў у руцэ мяча, падбег і стаў над філістымлянінам, і схапіў ягоны меч, выцягнуў з ножнаў і забіў яго, адсекшы галаву. Калі ж філістымляне ўбачылі, што загінуў наймацнейшы з іх, кінуліся ўцякаць.

Гэта слова Божае.

аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ

Рэфрэн: Благаслаўлёны Пан, мая цвярдыня!

1. Благаслаўлёны Пан, *
мая цвярдыня!
Ён рукі мае прывучае да змагання, *
а пальцы мае — да вайны.

Рэфрэн:

2. Ён — міласэрнасць мая і цвярдыня, *
прыбежышча маё і мой Збаўца.
Ён шчыт мой,  я на Яго спадзяюся, *
Ён робіць мой народ падданым мне.

Рэфрэн:

9. Божа, новую песню Табе заспяваю, *
на дзесяціструннай арфе заспяваю Табе.
10. Ты даеш перамогу каралям, *
Ты ўратаваў слугу свайго Давіда ад мяча ліхога.

Рэфрэн:

СПЕЎ ПЕРАД ЕВАНГЕЛЛЕМ

У шабат належыць душу ўратаваць, ці загубіць

+ Чытанне святога Евангелля паводле Марка.

У той час:

Езус зноў увайшоў у сінагогу. Быў там чалавек, які меў паралізаваную руку. І сачылі за Езусам, ці не вылечыць таго ў шабат, каб абвінаваціць Яго.

І сказаў Ён чалавеку з паралізаванай рукою: Стань пасярэдзіне. А ў іх запытаўся: У шабат належыць рабіць дабро, ці зло, душу ўратаваць, ці загубіць? Але яны маўчалі. Паглядзеўшы на іх з гневам, засмучаны жорсткасцю іх сэрцаў, сказаў таму чалавеку: Працягні руку. Той працягнуў, і стала здаровай рука ягоная.

А фарысеі, выйшаўшы, адразу сабралі  з прыхільнікамі Ірада нараду супраць Езуса, каб загубіць Яго.

Гэта слова Пана.


Пераклад здзейснены Секцыяй па перакладзе літургічных тэкстаў і афіцыйных дакументаў Касцёла пры ККББ