Ён адной ахвярай назаўсёды зрабіў дасканалымі асвячаных

Чытанне Паслання да Габрэяў.

Кожны святар штодзённа стаіць у служэнні і шмат разоў прыносіць адны і тыя ж ахвяры, якія ніколі не могуць знішчыць грахоў.

А Езус Хрыстус, прынёсшы адну ахвяру за грахі, назаўсёды сеў праваруч Бога, чакаючы таго часу, калі ворагі Ягоныя будуць пакладзены як падножжа ног Ягоных. Бо Ён адной ахвярай назаўсёды зрабіў дасканалымі асвячаных.

Пра гэта сведчыць нам і Дух Святы, бо сказана: Вось запавет, які ўстанаўлю з імі пасля гэтых дзён, — кажа Пан: укладу законы Мае ў іхнія сэрцы, і запішу іх у розуме іхнім, а грахоў і беззаконняў іх больш не ўспомню.

А дзе ёсць прабачэнне грахоў, там ужо няма ахвяры за іх.

Гэта слова Божае.

аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ

Рэфрэн: Ты святар навекі на ўзор Мэльхізэдэка.

5. Пан сказаў майму Пану: *
Сядай праваруч мяне,
пакуль не пакладу ворагаў Тваіх *
да падножжа Твайго.

Рэфрэн:

6. Жазло сілы Тваёй *
спашле Пан з Сіёну:
будзеш валадарыць *
сярод ворагаў Тваіх.

Рэфрэн:

7. З Табою панаванне ў дзень Тваёй моцы, у бляску святасці, *
з улоння перад світаннем нарадзіў Цябе.
8. Пан прысягнуў і не пашкадуе: *
Ты святар навекі на ўзор Мэльхізэдэка.

Рэфрэн:
а

Год ІІ

ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ

Абуджу пасля цябе патомка твайго і ўмацую ягонае валадарства

Чытанне Другой кнігі Самуэля.

У тыя дні:

Да Натана было скіравана слова Пана: Ідзі і скажы слузе Майму Давіду: так кажа Пан: ці ты збудуеш Мне дом Майго жылля? Бо Я не жыў у доме з таго дня, калі вывеў сыноў Ізраэля з зямлі егіпецкай, аж да гэтага дня, але прабываў у скініі і шатры. Паўсюль, дзе Я вандраваў сярод ўсіх сыноў Ізраэля, ці сказаў Я слова хоць аднаму з ізраэльскіх пакаленняў, якому наказаў пасвіць народ Мой, Ізраэль: Чаму не пабудуеце мне дом з кедру?

Таму цяпер ты скажаш слузе Майму Давіду: Так кажа Пан Магуццяў: Я забраў цябе з пашы, калі хадзіў ты за авечкамі, каб стаў ты правадыром Майго народа, Ізраэля. І быў з табою ўсюды, куды б ты не хадзіў, і знішчыў усіх ворагаў тваіх перад абліччам тваім, і зрабіў імя тваё вялікім, як імя вялікіх на зямлі. Я прызначу месца для народа Майго, Ізраэля, і пасялю яго, і будзе ён жыць на сваім месцы, і не будзе больш турбавацца, і бязбожныя не будуць больш уціскаць яго, як раней. З таго часу, як устанавіў суддзяў над народам Маім, Ізраэлем, Я даў табе жыць у згодзе з усімі ворагамі тваімі. І Пан абяцаў, што пабудуе для цябе дом. Калі ж скончацца твае дні і ты спачнеш з бацькамі сваімі, тады я абуджу пасля цябе патомка твайго, які выйдзе з улоння твайго, і ўмацую ягонае валадарства. Ён збудуе дом Майму імені, а Я ўмацую трон яго панавання навекі. Я буду яму Айцом, а ён будзе Мне сынам. Калі ён учыніць беззаконне, Я пакараю яго людскою розгаю і ўдарамі чалавечых сыноў. Але міласэрнасці сваёй не адыму ў яго, як адняў у Саўла, папярэдніка твайго, якога Я адкінуў. І будзе непахісным дом твой і валадарства тваё навекі перад абліччам Маім, і трон твой будзе ўмацаваны навекі.

Паводле ўсіх гэтых словаў і згодна з усім бачаннем гэтым, так гаварыў Натан Давіду.

Гэта слова Божае.

аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ

Рэфрэн: Навекі захаваю Маю міласэрнасць.

4. Я заключыў запавет з выбраным Маім, *
прысягнуў Давіду, слузе Майму:
5. Навекі ўмацую патомства тваё *
і трон твой устанаўлю з пакалення ў пакаленне.

Рэфрэн:

27. Ён будзе клікаць Мяне: Ты мой Айцец, *
мой Бог і скала збаўлення майго.
28. Я ўчыню яго сваім першародным, *
вышэйшым за ўсіх зямных каралёў.

Рэфрэн:

29. Навекі захаваю для яго Маю міласэрнасць, *
і будзе непахісным запавет Мой з ім.
30. Устанаўлю навекі яго патомства, *
і трон ягоны, як дні неба.

Рэфрэн:

СПЕЎ ПЕРАД ЕВАНГЕЛЛЕМ

Выйшаў сейбіт сеяць

+ Чытанне святога Евангелля паводле Марка.

У той час:

Езус зноў пачаў навучаць каля мора. І сабраўся да Яго вялікі натоўп людзей, так што Ён увайшоў у човен і сядзеў у ім, на моры, а ўвесь народ быў на беразе каля мора. Ён навучаў іх многаму ў прыпавесцях і казаў ім у сваім вучэнні:

Слухайце. Вось выйшаў сейбіт сеяць. І калі сеяў, сталася так, што адно зерне ўпала ўскрай дарогі, і прыляцелі птушкі, і падзяўблі яго. Іншае ўпала на камяністую глебу, дзе было мала зямлі, і адразу прарасло, бо зямля была неглыбокая. А калі ўзышло сонца, завяла, бо не мела карэння, і засохла. Іншае ўпала паміж цёрну, і вырас цёрн, і заглушыў яго, так што не дало плоду. Іншае ўпала на добрую глебу і дало плён, які ўзышоў і вырас. І прынесла плён адно ў трыццаць, другое ў шэсцьдзесят, а іншае — ў сто разоў большы.

І сказаў: Хто мае вушы, каб слухаць, няхай слухае.

А калі застаўся адзін, пыталі ў Яго тыя, хто быў вакол Яго разам з Дванаццацю аб прыпавесці. І Ён сказаў ім: Вам дадзена таямніца Божага Валадарства, а для тых, хто звонку, усё адбываецца ў прыпавесцях, каб яны глядзелі, і не бачылі, слухалі, і не разумелі, каб не навярнуліся і каб не было даравана ім.

І сказаў ім: Не разумееце гэтай прыпавесці? А як жа зразумееце ўсе іншыя прыпавесці?

Сейбіт сее слова. Пасеянае ўскрай дарогі — гэта тыя, у кім сеецца слова, але як толькі пачуюць яго, адразу прыходзіць сатана і забірае слова, пасеянае ў іх. Пасеянае на камяністай глебе — гэта тыя, хто, як толькі пачуе слова, адразу з радасцю прымае яго, але не мае ў сабе кораня, і яны нясталыя. Потым, калі настане ўціск і пераслед за слова, адразу губляюць веру. Пасеянае ў цернях — гэта тыя, хто чуе слова, але турботы свету, зман багацця ды іншыя прагненні ўваходзяць у іх і заглушаюць слова, і яно застаецца бясплённым. А пасеянае на добрай глебе — гэта тыя, хто слухае слова, і прымае яго і прыносіць плён: адзін у трыццаць, другі ў шэсцьдзесят, а іншы — ў сто разоў большы.

Гэта слова Пана.


Пераклад здзейснены Секцыяй па перакладзе літургічных тэкстаў і афіцыйных дакументаў Касцёла пры ККББ