V Звычайная нядзеля, Год С |
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Іс 6, 1–2а. 3–8 Вось я, пашлі мяне Чытанне кнігі прарока Ісаі. У год смерці караля Озіі я бачыў Пана, які сядзеў на высокім і ўзнесеным троне, а канцы Ягонай шаты напаўнялі святыню. Серафімы стаялі над Ім; кожны з іх меў па шэсць крылаў. Яны ўсклікалі адзін да аднаго, кажучы: Святы, святы, святы, Пан Магуццяў. Уся зямля поўная хвалы Яго. І захісталіся вушакі дзвярэй ад гэтага голасу, і дом напоўніўся дымам. І сказаў я: Гора мне, бо Я загінуў, таму што я чалавек з нячыстымі вуснамі і жыву я сярод людзей з нячыстымі вуснамі, а вочы мае бачылі Валадара, Пана Магуццяў. Тады падляцеў да мяне адзін з Серафімаў, а ў руцэ яго быў распалены вугаль, які ён клешчамі ўзяў з ахвярніка. Ён дакрануўся ім да вуснаў маіх і сказаў: Вось дакранулася гэта да вуснаў тваіх, і прыбрана беззаконне тваё ад цябе, і адкуплены грэх твой. Тады я пачуў голас Пана, які казаў: Каго Мне паслаць? Хто пойдзе дзеля нас? І сказаў я: Вось я, пашлі мяне. Гэта слова Божае. аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ Пс 138 (137), 1–2а. 2bc–3. 4–5. 7c–8 (Р.: 1c) Рэфрэн: Перад анёламі спяваю Табе, Пане. 1. Слаўлю Цябе ўсім маім сэрцам, * Рэфрэн: І слаўлю імя Тваё * Рэфрэн: 4. Праславяць Цябе, Пане, усе каралі зямлі, * Рэфрэн: 7. Твая правіца ратуе мяне. * 1 Кар 15, 3–8. 11 Мы так прапаведуем, а вы так паверылі Чытанне Першага паслання святога апостала Паўла да Карынцянаў. Браты: Я перадаў вам тое, што і сам прыняў: што Хрыстус памёр за нашыя грахі паводле Пісання, што Ён быў пахаваны і ўваскрос на трэці дзень паводле Пісання, і што з’явіўся Кіфе, а потым — Дванаццаці. Пасля з’явіўся больш чым пяцістам братам адначасова, большасць з якіх жыве дагэтуль, а некаторыя спачылі. Потым з’явіўся Якубу, потым – усім Апосталам. Пазней за ўсіх з’явіўся і мне, як неданошанаму плоду. Таму ці я, ці яны, мы так прапаведуем, а вы так паверылі. Гэта слова Божае. Мц 4, 19 Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя.Ідзіце за Мной, — кажа Пан, — і Я зраблю вас лаўцамі людзей. Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя. аЕВАНГЕЛЛЕ Лк 5, 1–11 Пакінулі ўсё і пайшлі за Ім + Чытанне святога Евангелля паводле Лукі. У той час: Натоўп ціснуўся да Езуса, каб слухаць слова Божае, а Ён стаяў каля возера Генэзарэт. І ўбачыў Ён два чаўны, якія стаялі каля возера, а рыбакі выйшлі з іх і паласкалі сеткі. Увайшоўшы ў адзін з чаўноў, які належаў Сымону, папрасіў яго крыху адплысці ад берага. Тады Ён сеў і вучыў людзей з чаўна. А калі скончыў гаварыць, сказаў Сымону: Плыві на глыбіню, а вы закіньце сеткі вашыя для ўлову. Сымон сказаў Яму ў адказ: Настаўнік, мы працавалі ўсю ноч і нічога не злавілі, але на Тваё слова закіну сеткі. Зрабіўшы так, яны злавілі вялікае мноства рыбы, аж пачыналі рвацца іхнія сеткі. І ківалі супольнікам, якія былі ў другім чаўне, каб прыйшлі дапамагчы ім. Тыя прыйшлі і напоўнілі абодва чаўны, так што яны пачалі тануць. Калі гэта ўбачыў Сымон Пётр, прыпаў да каленяў Езуса і сказаў: Адыдзі ад мяне, Пане, бо я чалавек грэшны. Бо з-за ўлову рыбы, якую злавілі, вялікае здзіўленне ахапіла яго і ўсіх, хто быў з Ім, а таксама Якуба і Яна, сыноў Зэбэдэя, якія былі супольнікамі Сымона. Тады сказаў Езус Сымону: Не бойся, адгэтуль будзеш лавіць людзей. А калі выцягнулі чаўны на бераг, пакінулі ўсё і пайшлі за Ім. Гэта слова Пана.
|
Адноўлена 08.02.2010 13:17 |