Выгнаў Пан Бог яго з эдэмскага саду, каб ён апрацоўваў зямлю

Чытанне кнігі Быцця.

Калі ж Адам з’еў з дрэва, паклікаў Пан Бог Адама і сказаў яму: Дзе ты? Ён адказаў: Я пачуў голас твой у раі і спалохаўся, бо голы я, таму схаваўся. Сказаў Бог: Хто сказаў табе, што ты голы? Можа еў ты з дрэва, з якога Я забараніў табе есці? Адам сказаў: Жанчына, якую Ты даў мне, яна дала мне, і еў я. І сказаў Пан Бог жанчыне: Чаму ты гэта зрабіла? Яна сказала: Змей падмануў мяне, і ела я. Тады сказаў Пан Бог змею:   

За тое, што ты зрабіў гэта,
ты пракляты паміж усімі жывёламі і паміж усімі звярамі палявымі.
На жываце сваім поўзаць будзеш
і пыл будзеш есці
праз усе дні жыцця свайго.
Устанаўлю варожасць паміж табою і паміж жанчынаю,
і паміж патомствам тваім, і паміж яе патомствам.
Яно сатрэ табе галаву,
а ты сатрэш яго пяту.

А жанчыне сказаў: Памножу цярпенні твае ў тваёй цяжарнасці, у муках будзеш нараджаць патомства, да мужа твайго будзе скіравана прагненне тваё, а ён будзе панаваць над табою.

Адаму ж Бог сказаў: За тое, што ты паслухаў голас сваёй жонкі і еў з таго дрэва, з якога Я загадаў табе не есці, кажучы: не еш з яго, — праклятая будзе зямля праз цябе, у цяжкай працы будзеш здабываць ежу з яе ва ўсе дні жыцця свайго. Церні і асот яна будзе табе расціць, і ты будзеш есці палявыя травы. У поце аблічча свайго будзеш спажываць хлеб, пакуль не вернешся ў зямлю, з якой ты ўзяты, бо ты пылам ёсць і ў пыл вернешся.

І назваў Адам жонку сваю Евай, бо яна стала маці ўсіх жывых.

Пан Бог зрабіў Адаму і ягонай жонцы адзенне са скураў і апрануў іх. Тады сказаў Пан Бог: Вось чалавек стаў такім, як адзін з Нас, пазнаўшы дабро і зло. Каб цяпер не працягнуў рукі сваёй і не ўзяў таксама плод з дрэва жыцця, і каб не з’еў яго, і не жыў навекі. І выгнаў Пан Бог яго з саду Эдэн, каб ён апрацоўваў зямлю, з якой быў узяты. Выгнаў Ён Адама, а на ўваходзе ў эдэнскі сад паставіў Херубімаў і мільгаючае вастрыё мяча, каб сцерагчы шлях да дрэва жыцця.

Гэта слова Божае.

аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ

Рэфрэн: Пане, Ты наш прытулак з пакалення ў пакаленне.

2. Перш, чым нарадзіліся горы, *
перш, чым Ты стварыў зямлю і сусвет,
спрадвеку і навекі *
Ты ёсць Богам.

Рэфрэн:

3. Ты вяртаеш чалавека ў пыл і кажаш: *
Вяртайцеся сыны Адама.
4. Бо тысяча гадоў перад вачыма Тваімі, †
як дзень учарашні, які мінуў, *
або як адна начная варта.

Рэфрэн:

5. Нібы разводдзем іх змываеш, †
яны становяцца нібы ранішні сон, *
як трава, што расце:
6. раніцай цвіце і зелянее, *
а ўвечары вяне і сохне.

Рэфрэн:

12. Навучы нас так лічыць дні нашыя, *
каб мы здабылі мудрасць сэрца.
13. Вярніся, Пане, колькі ж яшчэ? *
Пашкадуй слугаў сваіх!

Рэфрэн:
а

Год ІІ

ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ

Ерабаам зрабіў два залатыя цяляты

Чытанне Першай кнігі Валадарстваў.

У тыя дні:

Ерабаам сказаў у сэрцы сваім: Цяпер каралеўства вернецца да дому Давіда. Калі гэты народ будзе хадзіць для прынясення ахвяраў у святыню Пана ў Ерузалем, то сэрца народа гэтага схіліцца да іхняга гаспадара Рабаама, караля Юды, і яны заб’юць мяне і вернуцца да Рабаама, караля юдэйскага. Кароль параіўся і зрабіў два залатыя цяляты, і сказаў людзям: Хопіць вам хадзіць ў Ерузалем! Вось твае багі, Ізраэль, якія вывелі цябе з зямлі егіпецкай. І паставіў аднаго ў Бэтэль, а другога — у Дане. І гэта прывяло да граху, бо стаў народ хадзіць да аднаго ў Бэтэль і да другога — аж у Дан.

Ерабаам збудаваў святыні на ўзвышшы і паставіў святароў з простых людзей, якія не паходзілі з сыноў Левія. І прызначыў урачыстасць у пятнаццаты дзень восьмага месяца на падабенства ўрачыстасці, якая святкавалася ў Юдэі. І сам узыходзіў да ахвярніка. Тое ж ён зрабіў у Бэтэлі, складаючы ахвяру цялятам, якіх зрабіў. І прызначыў у Бэтэлі святароў узвышшаў, якія ўзнёс.

Пасля ўсяго гэтага Ерабаам не сышоў са сваёй ліхой дарогі, але і надалей прызначаў святароў узвышшаў з простых людзей. Хто толькі хацеў, таго ён прызначаў святаром на ўзвышшах. Гэта і прывяло дом Ерабаама да граху і стала прычынай яго пагібелі і знішчэння з твару зямлі.

Гэта слова Божае.

аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ

Рэфрэн: Памятай пра нас, Пане, у сваёй прыхільнасці.

6. Мы зграшылі, як і нашыя бацькі, *
паступалі несправядліва і чынілі беззаконне.
7. Бацькі нашыя ў Егіпце *
не зразумелі Тваіх цудаў.

Рэфрэн:

19. Зрабілі цяля пад Гарэбам *
і пакланяліся адлітаму ідалу.
20. І замянілі сваю славу *
на выяву быка, які есць траву.

Рэфрэн:

21. Забыліся пра Бога, свайго Збаўцу, *
які вялікія цуды ўчыніў у Егіпце,
22. дзіўныя справы ў зямлі Хама, *
грозныя рэчы каля Чырвонага мора.

Рэфрэн:

СПЕЎ ПЕРАД ЕВАНГЕЛЛЕМ

І яны елі, і насыціліся

+ Чытанне святога Евангелля паводле Марка.

У тыя дні:

Да Езуса зноў сабраўся вялікі натоўп, і не было ім чаго есці. Тады Ён паклікаў вучняў сваіх і сказаў ім: Шкада мне народу, бо ўжо тры дні знаходзяцца са Мною, а не маюць чаго есці. І калі адпраўлю іх дадому галоднымі, аслабнуць у дарозе, бо некаторыя з іх прыйшлі здалёк.

І адказалі Яму вучні Ягоныя: Адкуль можа хто накарміць іх хлебам тут, у пустыні? Ён спытаўся ў іх: Колькі маеце хлябоў? Яны адказалі: Сем.

Тады загадаў людзям сесці на зямлю. І ўзяўшы сем хлябоў, і падзякаваўшы, паламаў іх і даў вучням сваім, каб раздавалі. І яны раздалі людзям. І мелі некалькі рыбак. І благаславіў іх, і загадаў раздаць. І яны елі, і насыціліся, і набралі сем кашоў кавалкаў, што засталіся. А тых, хто еў, было каля чатырох тысяч. І адпусціў іх. Тады адразу з вучнямі сваімі ўвайшоў у човен, і прыбыў у дальмануцкі край.

Гэта слова Пана.

Пераклад здзейснены Секцыяй па перакладзе літургічных тэкстаў і афіцыйных дакументаў Касцёла пры ККББ