Фота Аўдыё Відэа  
be  ru  pl  en  de info@catholic.by
Гэта архіў старой версіі сайта. Новая версія знаходзіцца па адрасе catholic.by
Серада — шосты звычайны тыдзень
Год І

ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ

Быц 8, 6–13. 20–22

Паглядзеўшы, убачыў, што высахла паверхня зямлі

Чытанне кнігі Быцця.

Калі мінула сорак дзён, Ной адчыніў акно каўчэга, якое зрабіў, і выпусціў крумкача. Але той вылятаў і вяртаўся, пакуль не высахлі воды на зямлі. Потым выпусціў галубку, каб паглядзець, ці ўжо сышлі воды з паверхні зямлі. Але галубка не знайшла, дзе б магла спачыць нага яе, і вярнулася да яго ў каўчэг, бо воды былі над усёй паверхняй зямлі. Тады Ной працягнуў руку, і схапіў яе, і забраў назад у каўчэг.

Пачакаўшы яшчэ сем дзён, ён зноў выпусціў галубку з каўчэга. І тая прыляцела да яго ўвечары і прынесла ў дзюбе аліўкавую галінку з зялёным лісцем. І зразумеў Ной, што воды сышлі з зямлі. Пачакаўшы яшчэ сем дзён, ён зноў выпусціў ад сябе галубку, і яна ўжо не вярнулася да яго.

Так на шэсцьсот першым годзе, у першы месяц і ў першы дзень месяца высахлі воды на зямлі. Тады Ной зняў дах каўчэга і, паглядзеўшы, убачыў, што высахла паверхня зямлі.

І пабудаваў Ной ахвярнік Пану, і, узяўшы з усіх чыстых жывёл і з усіх чыстых птушак, прынёс усеспаленне на ахвярніку. Пан адчуў прыемны пах, і сказаў Пан у сэрцы сваім: Не буду больш праклінаць зямлю з-за людзей,  бо задумы чалавечага сэрца схіляюцца да зла ад яго маладосці. Больш не буду знішчаць кожнай жывой істоты, як учыніў Я. Ва ўсе дні зямлі не спыняцца сяўба і жніво, холад і спёка, лета і зіма, дзень і ноч.

Гэта слова Божае.

аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ

            Пс 116В (115), 12–13. 14–15. 18–19 (Р.: 17а)

Рэфрэн: Прынясу Табе, Пане, ахвяру хвалы.
Або: Аллелюя.

12. Чым аддзячу я Пану *
за ўсе Яго дабрадзействы для мяне?
13. Келіх збаўлення ўзніму *
і буду заклікаць імя Пана.

Рэфрэн:

14. Выканаю абяцанні свае, дадзеныя Пану, *
перад усім народам Яго.
15. Каштоўная ў вачах Пана *
смерць Яго святых.

Рэфрэн:

18. Выканаю свае абяцанні для Пана *
перад усім Яго народам.
19. У дварах дому Пана, *
сярод цябе, Ерузалем.

Рэфрэн:
а

Год ІІ

ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ

Як 1, 19–27

Будзьце ж выканаўцамі слова, а не толькі слухачамі

Чытанне Паслання святога апостала Якуба.

Ведайце, мае ўмілаваныя браты: няхай кожны чалавек слухае з ахвотай, але не будзе ахвочы да размоў, не будзе ахвочы да гневу. Бо чалавечы гнеў не здзяйсняе справядлівасці Божай. Таму адкіньце ўсялякую нячыстасць і празмерную злосць і прыміце з пакораю пасаджанае ў вас слова, якое можа збавіць вашыя душы. Будзьце ж выканаўцамі слова, а не толькі слухачамі, якія падманваюць саміх сябе. Бо той, хто слухае слова, а не выконвае яго, падобны да чалавека, які разглядае сваё натуральнае аблічча ў люстэрку. Ён прыгледзеўся да сябе, адышоў і адразу забыўся, якім быў. Аднак той, хто пранікае ў дасканалы закон свабоды і трывае ў ім не як забыўлівы слухач, але як чынны выканаўца, той шчаслівы будзе ў тым, што робіць.

Калі хто лічыць сябе пабожным, не ўтаймоўваючы свайго языка, але зводзячы сваё сэрца, то марная пабожнасць ягоная. Чыстая і беззаганная пабожнасць перад Богам і Айцом гэта тое, каб наведваць сірот і ўдоваў у нядолі іхняй і захоўваць сябе незаплямленым светам.

Гэта слова Божае.

аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ

            Пс 15 (14), 2–3ab. 3c–4ab. 5  (Р.: 1b)

Рэфрэн: Пане, хто можа жыць у Тваім шатры.

2. Той, хто паступае беззаганна і здзяйсняе справядлівасць, *
і гаворыць праўду ў сэрцы сваім.
3. Хто языком сваім не абмаўляе, *
не чыніць бліжняму свайму зла.

Рэфрэн:

Хто не ўзводзіць паклёп *
на свайго суседа,
4. хто з пагардаю глядзіць на злога, *
але хваліць тых, хто баіцца Пана.

Рэфрэн:

5. Хто срэбра сваё не дае на ліхвярства *
і не прымае подкупу супраць нявіннага.
Хто так чыніць, *
не пахіснецца ніколі.

Рэфрэн:

а

СПЕЎ ПЕРАД ЕВАНГЕЛЛЕМ


Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя.
пар. Эф 1, 17–18
Няхай Айцец нашага Пана Езуса Хрыста,
асветліць вочы сэрца нашага,
каб мы ведалі, у чым надзея паклікання нашага.

Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя.
аЕВАНГЕЛЛЕ
Мк 8, 22–26

Выздаравеў і пачаў бачыць усё выразна

+ Чытанне святога Евангелля паводле Марка.

У той час:

Езус і вучні прыйшлі ў Бэтсаіду. І прывялі да Яго сляпога і прасілі, каб Ён дакрануўся да яго. Ён узяў сляпога за руку і вывеў яго за вёску, паслініў яму вочы, усклаў на яго рукі і спытаўся ў яго: Ці бачыш што-небудзь? Той паглядзеў і сказаў: Бачу людзей, таму што бачу, як нібы дрэвы ходзяць. Потым зноў усклаў рукі на яго вочы, і той стаў відушчым, і выздаравеў, і пачаў бачыць усё выразна.

Езус адаслаў яго дадому, кажучы: Не ўваходзь у гэтую вёску.

Гэта слова Пана.


Пераклад здзейснены Секцыяй па перакладзе літургічных тэкстаў і афіцыйных дакументаў Касцёла пры ККББ

Адноўлена 28.01.2010 17:08
 

Пры выкарыстанні матэрыялаў сайта спасылка на Catholic.By абавязкова.