Панядзелак — сёмы звычайны тыдзень |
Год І ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Сір 1, 1–10 Першай з усяго была створана мудрасць Пачатак кнігі Мудрасці Сіраха. Усякая мудрасць паходзіць ад Бога,і яна застаецца з Ім навекі. Марскі пясок, кроплі дажджу і дні вечнасці хто палічыць? Нябесную высь, зямную шыр, бездань і мудрасць хто даследуе? Першай з усяго была створана мудрасць, і розум мудры існуе адвеку. Каму адкрыўся мудрасці корань? І хто спазнаў яе вялікія справы? Адзін толькі мудры і вельмі грозны, які сядзіць на троне сваім. Пан сам стварыў яе, агледзеў, і разлічыў яе, і праліў яе на ўсе свае справы і на кожнае цела паводле свайго дару, і надзяліў ёю тых, хто любіць Яго. Гэта слова Божае. аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ Пс 93 (92), 1ab. 1c–2. 5 (Р.: 1а) Рэфрэн: Пан валадарыць, Ён апрануўся ў веліч. 1. Пан валадарыць, * Рэфрэн: Так сусвет умацаваў, * Рэфрэн: 5. Сведчанні Твае вельмі праўдзівыя, * ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Як 3, 13–18 Калі ў сэрцы вашым сварлівасць, то не хваліцеся Чытанне Паслання святога апостала Якуба. Умілаваныя: Хто з вас мудры і разумны? Няхай добрымі паводзінамі пакажа свае ўчынкі ў мудрай лагоднасці. Але калі ў сэрцы вашым вы маеце горкую зайздрасць і сварлівасць, то не хваліцеся і не хлусіце насуперак праўдзе. Бо гэта не мудрасць, якая прыходзіць звыш, але зямная, цялесная, д’ябальская. Бо дзе зайздрасць і сварлівасць, там бязладдзе і ўсякая ліхая справа. А мудрасць, якая прыходзіць звыш, найперш — чыстая, потым — міралюбная, лагодная, пакорлівая, поўная міласэрнасці і добрых пладоў, бесстаронняя, некрывадушная. А плод справядлівасці сеюць ў спакоі тыя, хто чыніць спакой. Гэта слова Божае. аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ Пс 19 (18), 8. 9. 10. 15 (Р.: 9а) Рэфрэн: Загады Пана справядлівыя і радуюць сэрца. 8. Закон Пана дасканалы, * Рэфрэн: 9. Загады Пана справядлівыя * Рэфрэн: 10. Боязь Божая беззаганная * Рэфрэн: 15. Няхай словы маіх вуснаў * Рэфрэн: СПЕЎ ПЕРАД ЕВАНГЕЛЛЕМ пар. 2 Цім 1, 10 Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя.Наш Збаўца Езус Хрыстус знішчыў смерць і асвятліў Евангеллем жыццё. Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя. аЕВАНГЕЛЛЕ Мк 9, 14–29 Веру, дапамажы майму нявер’ю + Чытанне святога Евангелля паводле Марка. У той час: Калі Езус разам з іншымі сышоў з гары і падышоў да сваіх вучняў, Ён убачыў каля іх вялікае мноства людзей і кніжнікаў, якія спрачаліся з імі. І адразу, як убачылі Яго, усе людзі вельмі здзівіліся і пабеглі прывітаць Яго. Ён спытаўся ў іх: Пра што спрачаецеся з імі? І адказаў Яму адзін з натоўпу: Настаўнік, я прынёс да Цябе свайго сына, які мае духа нематы. І дзе б ні схапіў яго, кідае яго, і той пускае пену, скрыгоча зубамі і дранцвее. Я сказаў тваім вучням, каб выгналі яго, але яны не змаглі. Езус сказаў ім ў адказ: О, нявернае пакаленне, дакуль Я буду з вамі? Дакуль буду цярпець вас? Прынясіце яго да Мяне. І прынеслі яго да Езуса. І калі дух убачыў Езуса, адразу застрос хлопца, а той зваліўся на зямлю і качаўся, пускаючы пену. Езус спытаўся ў ягонага бацькі: Як даўно гэта здараецца з ім? Той адказаў: З дзяцінства. Дух часта кідаў яго ў агонь і ў ваду, каб загубіць яго. Але калі Ты што можаш, злітуйся над намі і дапамажы нам. Езус жа сказаў яму: Калі можаш! Усё магчыма для таго, хто верыць. Бацька хлопца адразу ўсклікнуў, кажучы: Веру, дапамажы майму нявер’ю. Убачыўшы, што збягаюцца людзі, Езус прыгразіў нячыстаму духу, кажучы яму: Нямы і глухі дух, Я загадваю табе: выйдзі з яго і больш не ўваходзь ў яго. І, закрычаўшы, той моцна скалануў хлопца і выйшаў. І ён зрабіўся як мёртвы, так што многія казалі: Ён памёр. Але Езус узяў яго за руку і падняў, і ён устаў. Калі Езус увайшоў у дом, вучні спыталіся ў Яго сам-насам: Чаму мы не змаглі выгнаць яго? Ён сказаў ім: Гэты род нельга выгнаць нічым, як толькі малітвай. Гэта слова Пана.
|
Адноўлена 20.05.2010 13:53 |