Серада — дзявяты звычайны тыдзень |
Год І ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Тоб 3, 1–11а. 16–17а Малітвы абодвух былі выслуханы перад абліччам славы Божай Чытанне кнігі Тобія. У тыя дні: Глыбока засмучаны, я са стагнаннем заплакаў і, уздыхаючы, пачаў маліцца: Справядлівы Ты, Пане, і справядлівыя ўсе справы Твае, усе шляхі Твае — міласэрнасць і праўда, а Ты — суддзя навекі. Цяпер, Пане, успомні пра мяне і паглядзі на мяне. Не выконвай нада мною прысуду за мае грахі і маё занядбанне, а таксама за грахі маіх бацькоў, якімі зграшылі яны супраць Цябе, бо мы не паслухаліся наказаў Тваіх, і Ты пакінуў нас на рабунак, няволю і смерць, на абгаворы, кпіны і пагарду сярод усіх народаў, дзе мы рассеяліся. І цяпер справядлівыя Твае шматлікія прысуды, якія выконваеш нада мною за грахі мае і бацькоў маіх, бо мы не паступалі згодна з наказамі Тваімі і не хадзілі ў праўдзе перад Табою. Таму цяпер ўчыні са мною так, як пажадаеш, і загадай, каб дух мой быў забраны ад мяне, і я быў сцёрты з твару зямлі і ператварыўся ў пыл. Бо лепей мне памерці, чым жыць, таму што я вымушаны слухаць беспадстаўныя знявагі і глыбокі смутак ахапіў мяне. Загадай, Пане, каб я быў звольнены ад гэтага ўціску, адпусці мяне да вечнага дому і не адварочвай, Пане, ад мяне свайго аблічча. Бо лепей мне памерці, чым бачыць такі ўціск у жыцці маім і чуць знявагі. У той самы дзень здарылася, што Сара, дачка Рагуэля, які жыў у мідыйскім Экбатане, таксама чула знявагі ад адной са служанак свайго бацькі, бо Сару выдавалі замуж сем разоў, але Асмадэй, найгоршы дэман, забіваў жаніхоў, перш чым яна збліжалася з імі як жонка. І служанка сказала ёй: Ты сама душыш мужоў сваіх! Цябе ўжо аддавалі за семярых мужоў, і ты не выкарыстала ніводнага з іх. Навошта лупцуеш нас? З-за таго, што памерлі мужы твае? Ідзі следам за імі, каб нам ніколі не бачыць ні сына ад цябе, ні дачкі. У той дзень дзяўчына глыбока засмуцілася і заплакала, паднялася ў самы верхні пакой свайго бацькі і хацела павесіцца. Аднак апамяталася і сказала: Каб яны, часам, не пачалі зневажаць бацьку майго, кажучы: У цябе была адна любімая дачка, і тая павесілася з-за нядолі. Гаротны тады будзе шлях майго старога бацькі да краіны памерлых. Мне лепей не вешацца, а папрасіць Пана аб смерці, каб больш не чуць у сваім жыцці зняваг. Тады яна працягнула рукі да акна і малілася, кажучы: Благаслаўлёны Ты, Пане Божа міласэрны, благаслаўлёнае і годнае хвалы Тваё імя. У гэты ж час малітвы абодвух былі выслуханы перад абліччам славы Божай, і пасланы быў анёл Рафаэль аздаравіць абодвух: зняць Тобію бельмы з вачэй, каб ён убачыў святло Божае, а Сару, дачку Рагуэля, аддаць замуж за Тобія, сына Тобія, і звязаць найгоршага дэмана Асмадэя. Бо Тобій меў больш правоў ажаніцца з ёю, чым усе, хто хацеў атрымаць яе. Гэта слова Божае. аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ Пс 25 (24), 2–3. 4–5ab. 6–7bc. 8–9 (Р.: 1b) Рэфрэн: Да Цябе, о Пане, узношу я душу маю. 2. Божа, на Цябе спадзяюся, няхай не буду асаромлены, * Рэфрэн: 4. Дай спазнаць Твае дарогі, Пане, * Рэфрэн: 6. Узгадай пра міласэрнасць сваю, Пане, * Рэфрэн: 8. Пан добры і справядлівы, * Рэфрэн: ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ 2 Цім 1, 1–3. 6–12 Распальвай дар Божы, які ёсць у табе праз ускладанне маіх рук Пачатак Другога паслання святога апостала Паўла да Цімафея. Павел, з волі Божай апостал Езуса Хрыста, згодна з абяцаннем жыцця ў Хрысце Езусе — Цімафею, умілаванаму сыну: ласка, міласэрнасць, спакой ад Бога Айца і Хрыста Езуса, нашага Пана. Калі я няспынна ўспамінаю пра цябе ў сваіх малітвах удзень і ўначы, я ўдзячны Богу, якому на ўзор продкаў служу з чыстым сумленнем, З гэтай прычыны нагадваю табе, каб ты распальваў дар Божы, які ёсць у табе праз ускладанне маіх рук. Таму што Бог не даў нам Духа боязі, але сілы, любові і разважнасці. Дык не саромейся сведчання нашага Пана, ні мяне, вязня Ягонага, але далучыся да цярпенняў дзеля Евангелля паводле моцы Бога, які ўратаваў нас і паклікаў святым пакліканнем не за нашыя ўчынкі, але паводле ўласнай пастановы і ласкі, дадзенай нам у Хрысце Езусе перад вечнымі часамі і адкрытай цяпер праз аб’яўленне Збаўцы нашага, Езуса Хрыста, які знішчыў смерць і асвятліў жыццё і несмяротнасць Евангеллем, дзеля якога я пастаўлены прапаведнікам, апосталам і настаўнікам. З гэтай прычыны я і цярплю гэта, але не саромеюся, бо ведаю, у каго паверыў, і перакананы, што Ён мае моц захаваць заруку маю на той дзень. Гэта слова Божае. аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ Пс 123 (122), 1–2а. 2bcd (Р.: 1а) Рэфрэн: Да Цябе, Пане, узношу свае вочы. 1. Да Цябе ўздымаю свае вочы, * Рэфрэн: 2. Як вочы служанкі — * Рэфрэн: СПЕЎ ПЕРАД ЕВАНГЕЛЛЕМ Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя. Я — уваскрасенне і жыццё, — кажа Пан, — Ян 11, 25а. 26 хто верыць у Мяне, не памрэ ніколі. Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя. аЕВАНГЕЛЛЕ Мк 12, 18–27 Не ёсць Богам мёртвых, але жывых + Чытанне святога Евангелля паводле Марка. У той час: Прыйшлі да Езуса садукеі, якія кажуць, што няма ўваскрашэння, і спыталіся ў Яго: Настаўнік, Майсей напісаў нам, што калі нечы брат памрэ і не пакіне жонцы дзяцей, яго брат павінен ўзяць ягоную жонку і аднавіць патомства для брата свайго. Было сем братоў. Першы ажаніўся і, памершы, не пакінуў патомства. Тады ажаніўся з ёю другі і таксама памёр, не пакінуўшы патомства. Падобна і трэці. І ніхто з семярых не пакінуў патомства. Пасля ўсіх памерла і жанчына. Пры ўваскрашэнні, калі яны ўваскрэснуць, каму з іх яна будзе жонкай? Бо ў семярых яна была жонкаю. Езус адказаў ім: Ці не таму памыляецеся, што не ведаеце ні Пісання, ні моцы Божай? Бо, калі ўваскрэснуць, не будуць ні жаніцца, ні выходзіць замуж, але будуць як Анёлы ў нябёсах. А наконт таго, што мёртвыя ўваскрэснуць, ці не чыталі вы ў кнізе Майсея, дзе мова пра куст, як Бог прамаўляў да Яго, кажучы: Я — Бог Абрагама, Бог Ісаака і Якуба. Бог не ёсць Богам мёртвых, але жывых. Таму вы моцна памыляецеся. Гэта слова Пана. |
Адноўлена 14.05.2012 16:25 |