Фота Аўдыё Відэа  
be  ru  pl  en  de info@catholic.by
Гэта архіў старой версіі сайта. Новая версія знаходзіцца па адрасе catholic.by
Панядзелак — дзявяты звычайны тыдзень
Год І

ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ

Тоб 1, 3; 2, 1а–8 (Vlg)

Тобій хадзіў шляхамі праўды

Пачатак кнігі Тобія.

Я, Тобій, хадзіў шляхамі праўды і справядлівасці ва ўсе дні жыцця свайго, даваў вялікую міласціну сваім братам і суайчыннікам, якія пайшлі разам са мною на выгнанне ў Нініву, у асірыйскі край.

У наш святочны дзень Пяцідзесятніцы, які з’яўляецца святам Тыдняў, для мяне была прыгатавана добрая гасціна, і я сеў за стол. І паставілі перада мною стол, і я ўбачыў шматлікія стравы.  Тады я сказаў сыну свайму: Пайдзі і пашукай сярод выгнаных у Нініву братоў нашых кагосьці беднага. Калі ён усім сэрцам адданы Пану, прывядзі сюды, і ён будзе есці нароўні са мною. А я, сыне, пачакаю, пакуль ты вернешся.

І пайшоў сын мой, каб знайсці каго-небудзь беднага сярод братоў нашых, і, вярнуўшыся, сказаў мне: Ойча! Я адказаў: Што, дзіця маё? Той сказаў у адказ: Вось адзін з народа нашага забіты і кінуты на рынку, цяпер ён ляжыць там задушаны. Тады я выскачыў, кінуўшы гасціну і не пакашатаваўшы яе, і перанёс яго з вуліцы і паклаў у адным з пакояў, каб пахаваць пасля захаду сонца. Вярнуўшыся, я абмыўся і са смуткам еў хлеб свой. Я прыгадаў словы прарока Амоса, якія гаварыў ён супраць Бэтэля: Усе вашыя святы абернуцца ў жалобу, а ўсе вашыя песні — у галашэнне.

І я заплакаў. Пасля захаду сонца я пайшоў, выкапаў магілу і пахаваў яго. А суседзі мае насміхаліся з мяне, кажучы: Гэты чалавек усё яшчэ не баіцца? Бо ўжо шукалі яго, каб забіць за гэта, а ён уцёк і вось зноў хавае мёртвых.

Гэта слова Божае.

аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ

        Пс 112 (111), 1–2. 3–4. 5–6 (Р.: 1а)

Рэфрэн: Шчаслівы чалавек, які баіцца Пана.
Або: Аллелюя.

1. Шчаслівы чалавек, які баіцца Пана *
і вельмі любіць Ягоныя запаведзі.
2. Моцным будзе ягонае патомства на зямлі, *
пакаленне праведных будзе благаслаўлёным.

Рэфрэн:

3. Дастатак і багацце ў ягоным доме, *
і справядлівасць ягоная трывае навекі.
4. Узыходзіць у цемры як святло для праведных *
ласкавы, міласэрны і справядлівы.

Рэфрэн:

5. Шчаслівы чалавек, які міласэрны і пазычае, *
які справядліва вядзе свае справы.
6. Ён не пахіснецца ніколі, *
у вечнай памяці будзе справядлівы.

Рэфрэн:
а

Год ІІ

ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ

2 П 1, 2–7

Даў нам вялікія і каштоўныя абяцанні, каб праз іх вы сталі саўдзельнікамі Боскай істоты

Чытанне Другога паслання святога апостала Пятра.

Умілаваныя:

Ласка вам і спакой няхай памножацца ў пазнанні Бога і нашага Пана Езуса.

Ад Боскай сілы Ягонай нам даравана ўсё для жыцця і пабожнасці дзякуючы пазнанню таго, хто паклікаў нас для ўласнай славы і хвалы, праз што даў нам вялікія і каштоўныя абяцанні, каб праз іх вы сталі саўдзельнікамі Боскай сутнасці, пазбегнуўшы згубы пажадлівага свету. З гэтай самай прычыны прыкладайце ўсе намаганні, каб дапоўніць веру вашую цнотай, цноту — пазнаннем, пазнанне — стрыманасцю, стрыманасць — цярплівасцю, цярлівасць — пабожнасцю, пабожнасць — братняю любоўю, а братнюю любоў — любоўю.

Гэта слова Божае.

аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ

       Пс 91 (90), 1–2. 14–15а. 15bc–16 (Р.: 2b)

Рэфрэн: Божа мой, на Цябе спадзяюся.

1. Хто жыве пад аховаю Найвышэйшага *
і знаходзіцца ў цені Усемагутнага,
2. той скажа Пану: Ты маё прыстанішча і мая цвярдыня, *
Божа мой, на Цябе спадзяюся.

Рэфрэн:

14. За тое, што ён палюбіў Мяне, *
уратую яго; абараню яго,
бо ён пазнаў Маё імя. *
15. Пакліча Мяне, і адкажу яму.

Рэфрэн:

Я буду з ім ва ўціску, *
вызвалю яго і праслаўлю.
16. Даўжынёю дзён яго насычу, *
і пакажу яму сваё збаўленне.

Рэфрэн:

а

СПЕЎ ПЕРАД ЕВАНГЕЛЛЕМ

пар. Ап 1, 5аb
Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя.

Езу Хрыстэ, Ты — сведка верны,
першародны сярод памерлых;
Ты палюбіў нас і абмыў ад грахоў нашых сваёю Крывёю.

Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя.
аЕВАНГЕЛЛЕ
Мк 12, 1–12

Схапіўшы, забілі яго і выкінулі прэч з вінаградніку

+ Чытанне святога Евангелля паводле Марка.

У той час:

Езус пачаў гаварыць да першасвятароў, кніжнікаў і старэйшын у прыпавесцях:

Адзін чалавек пасадзіў вінаграднік, абнёс яго агароджай,  выкапаў давіла ў ім і пабудаваў вежу, аддаў яго вінаградарам і з’ехаў. А ў адпаведны час паслаў да вінагарадараў слугу, каб той ўзяў у вінаградараў частку ўраджаю вінаградніку. Але яны схапілі яго, збілі і адаслалі ні з чым. Ён зноў паслаў да іх іншага слугу, і гэтаму разбілі галаву і зняважылі. Паслаў яшчэ аднаго, і яго забілі, і шмат іншых ці пабілі, ці пазабівалі.

Маючы яшчэ аднаго, умілаванага сына, паслаў яго апошнім да іх, кажучы: Пасаромеюцца сына майго. Але вінаградары сказалі адзін аднаму: Гэта спадкаемца. Хадземце, заб’ем яго, і спадчына будзе наша. І, схапіўшы, забілі яго і выкінулі прэч з вінаградніку.

Дык што зробіць гаспадар вінаградніку? Ён пойдзе і знішчыць вінаградараў, а вінаграднік аддасць іншым.
Няўжо вы не чыталі гэтага ў Пісанні: Камень, які адкінулі будаўнікі, стаў галавою вугла. Ад Пана сталася гэта, і дзіўнае яно ў вачах нашых.

І яны намагаліся схапіць Езуса, бо зразумелі, што гэтая прыпавесць супраць іх, але баяліся натоўпу. І, адпусіўшы Яго, адышлі.

Гэта слова Пана.



Пераклад здзейснены Секцыяй па перакладзе літургічных тэкстаў і афіцыйных дакументаў Касцёла пры ККББ

Адноўлена 14.05.2012 16:25
 

Пры выкарыстанні матэрыялаў сайта спасылка на Catholic.By абавязкова.