IX Звычайная нядзеля, Год B |
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Дрг 5, 12–15 Памятай, што і ты быў нявольнікам у зямлі егіпецкай Чытанне кнігі Другазаконня. Так кажа Пан: Захоўвай дзень шабату, каб ён быў святым, як загадаў табе Пан Бог твой. Шэсць дзён будзеш працаваць і рабіць усе свае працы, але сёмы дзень — гэта шабат для Пана Бога твайго. Не будзеш рабіць ніякай працы ні ты, ні сын твой, ні твая дачка, ні твой слуга, ні твая служанка, ні твой вол, ні твой асёл, ніякая жывёла твая, ні чужаземец, які ў тваім доме, каб твой слуга і твая служанка адпачылі, як і ты. Памятай, што і ты быў нявольнікам у зямлі егіпецкай і што Пан Бог твой вывеў цябе адтуль моцнаю рукою і распраўленым плячом, таму і наказаў табе Пан Бог твой святкаваць дзень шабату. Гэта слова Божае. аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ Пс 81 (80), 3–4. 5–6аb. 6c–8а. 10–11аb (Р.: 2а) Рэфрэн: Спявайце Богу, цвярдыні нашай. 3. Заспявайце песню і ўдарце ў бубен, * Рэфрэн: 5. Бо гэта закон для Ізраэля, * Рэфрэн: Я пачуў незнаёмую мову: * Рэфрэн: 10. Не будзе пасярод цябе чужога бога, * 2 Кар 4, 6–11 Жыццё Езуса аб’яўляецца ў целе нашым Чытанне Другога паслання святога апостала Паўла да Карынцянаў. Браты: Бог, які сказаў: Няхай святло заззяе з цемры, — заззяў у нашых сэрцах, каб асвятліць нас пазнаннем славы Божай у абліччы Езуса Хрыста. Мы маем скарб у гліняных пасудзінах, каб веліч сілы была Божая, а не ад нас. Усяляк уціскаюць нас, але мы не прыгнечаныя. Мы ў разгубленасці, але не паддаёмся роспачы. Нас пераследуюць, але мы не пакінутыя. Знішчаюць нас, але мы не гінем. Заўсёды носім у целе кананне Езуса, каб і жыццё Есуса аб’явілася ў целе нашым. Бо мы, жывыя, няспынна ідзём на смерць дзеля Езуса, каб і жыццё Езуса аб’явілася ў нашым смяротным целе. Гэта слова Божае. пар. Ян 17, 17ba Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя.Слова Тваё, Пане, — гэта праўда; асвяці нас у праўдзе. Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя. аЕВАНГЕЛЛЕ Мк 2, 23–28 Сын Чалавечы — гаспадар шабату + Чытанне святога Евангелля паводле Марка. Аднойчы ў шабат, калі Езус праходзіў праз пасевы, вучні Ягоныя пачалі па дарозе зрываць каласы. Тады сказалі Яму фарысеі: Глядзі, чаму яны робяць у шабат тое, што не дазволена? Ён сказаў ім: Няўжо вы ніколі не чыталі, што зрабіў Давід, калі меў патрэбу і згаладаўся ён і тыя, хто быў разам з ім? Як увайшоў у дом Божы ў часы першасвятара Абіятара і еў ахвярныя хлябы, якіх нельга есці нікому, акрамя святароў, і даў тым, хто быў з ім? І сказаў ім: Шабат устаноўлены для чалавека, а не чалавек для шабату. Таму Сын Чалавечы — гаспадар шабату. Гэта слова Пана.
|
Адноўлена 27.05.2010 13:59 |