Аўторак — дванаццаты звычайны тыдзень |
Год І ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Быц 13, 2. 5–18 Няхай не будзе спрэчак паміж табою і мною, бо мы з табою браты Чытанне кнігі Быцця. Абрам быў вельмі багаты на статкі, срэбра і золата. І ў Лота, які ішоў з Абрамам, былі таксама авечкі, валы і шатры. Зямля не магла ўтрымліваць іх абодвух, бо яны мелі вялікую маёмасць і не маглі жыць супольна. Таму ўзнікла спрэчка паміж пастухамі статкаў Абрама і пастухамі статкаў Лота. А жылі тады на той зямлі хананэйцы і фэрэзейцы. І сказаў Абрам Лоту: Няхай не будзе спрэчак паміж табою і мною, паміж пастухамі тваімі і пастухамі маімі, бо мы з табою браты. Ці не ўся зямля перад табою. Прашу, аддзяліся ад мяне. Калі пойдзеш улева, я пайду ўправа, а калі пойдзеш управа, я пайду ўлева. Лот жа ўзняў вочы свае і ўбачыў усю ваколіцу Ярдана, якая, пакуль Пан не знішчыў Садом і Гамору, была аж да Саару арошаная, нібы сад Пана і нібы зямля егіпецкая. Лот выбраў сабе тады ўсю ваколіцу Ярдана. І Лот вырушыў на ўсход. Так яны аддзяліліся адзін ад аднаго. Абрам пасяліўся ў зямлі ханаанскай, Лот жа пасяліўся ў мястэчках той ваколіцы і расцягнуў свае шатры аж да Садома. Жыхары Садома былі нягоднымі і вельмі грэшнымі перад Панам. Пасля адыходу Лота Пан сказаў Абраму: Узнімі вочы свае і з таго месца, дзе стаіш, паглядзі на поўнач і на поўдзень, на ўсход і на захад. Усю гэтую зямлю, якую ты бачыш, дам табе і твайму патомству назаўсёды. Тваё ж патомства ўчыню, як пыл зямлі. Калі хто зможа палічыць пыл зямлі, то і патомства тваё будзе палічана. Устань, прайдзіся па зямлі ўздоўж і ўпоперак яе, бо табе аддам яе. Абрам перасунуў шатры і прышоў пад Хеўрон, дзе былі дубы Мамрэ. І, асеўшы там, збудаваў ахвярнік Пану. Гэта слова Божае. аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ Пс 15 (14), 2–3ab. 3c–4ab. 5 (Р.: 1b) Рэфрэн: Пане, хто можа жыць у Тваім шатры. 2. Той, хто паступае беззаганна і здзяйсняе справядлівасць, * Рэфрэн: Хто не ўзводзіць паклёп * Рэфрэн: 5. Хто срэбра сваё не дае на ліхвярства * ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ 2 Вал 19, 9b–11. 14–21. 31–35a. 36 Буду ахоўваць горад гэты, каб уратаваць яго дзеля сябе і Давіда Чытанне Другой кнігі Валадарстваў. У тыя дні: Асірыйскі кароль Сэнахерыб паслаў да Эзэхіі паслоў, кажучы: Так скажаце Эзэхію, каралю юдэйскаму: няхай не ашуквае цябе Бог твой, на якога ты спадзяешся, думаючы: Ерузалем не будзе аддадзены у рукі караля асірыйскага. Бо ты сам чуў, што зрабілі каралі асірыйскія з усімі землямі, як спустошылі іх. Ці ж ты адзін ацалееш? Калі Эзэхія ўзяў ліст з рукі паслоў і прачытаў яго, пайшоў у дом Пана і разгарнуў яго перад Яго абліччам. І маліўся Эзэхія перад Панам, кажучы: Пане, Божа Ізраэля, які сядзіш на херувімах! Ты адзіны Бог усіх валадарстваў зямлі, Ты стварыў нябёсы і зямлю. Схілі вуха сваё і пачуй. Адкрый, Пане, вочы свае і паглядзі, і пачуй словы Сэнахерыба, які паслаў абражаць Бога жывога. Сапраўды, Пане, каралі асірыйскія спустошылі народы і землі іхнія, і кінулі багоў іхніх у агонь, бо гэта не богі, а толькі творы рук чалавечых, з дрэва і каменя, таму і знішчылі іх. Цяпер, Пане Божа наш, уратуй нас ад рукі ягонай, каб ведалі ўсе валадарствы зямлі, што Ты, Пане, адзіны Бог. І паслаў Ісая, сын Амосаў, да Эзэхіі, кажучы: Так кажа Пан, Бог Ізраэля: тое, аб чым молішся да Мяне супраць Сэнахерыба, караля асірыйскага, Я пачуў. Вось слова, якое сказаў Пан пра яго: пагардзіць табою, пасмяецца з цябе дзева, дачка Сіёна, услед табе паківае галавою дачка Ерузалема. Бо з Ерузалема выйдзе рэшта, і ацалелае з гары сіёнскай. Руплівасць Пана Магуццяў зробіць гэта. І ў тую ноч пайшоў анёл Пана і забіў у лагеры асірыйцаў сто восемдзесят пяць тысяч. І, адступіўшы, пайшоў і вярнуўся Сэнахерыб, кароль асірыйскі, і застаўся ў Нініве. Гэта слова Божае. аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ Пс 48 (47), 2–3а. 3b–4. 10–11 (Р.: пар. 9d) Рэфрэн: Пан умацуе горад свой навекі. 2. Вялікі Пан і годны вялікай хвалы * Рэфрэн: Гара Сіён, мяжа поўначы, — * Рэфрэн: 10. Разважаем, Божа, пра Тваю міласэрнасць, * Рэфрэн: СПЕЎ ПЕРАД ЕВАНГЕЛЛЕМ Ян 8, 12 Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя.Я — святло свету, — кажа Пан, — хто пойдзе за Мною, будзе мець святло жыцця. Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя. аЕВАНГЕЛЛЕ Мц 7, 6. 12–14 Што хачаце, каб вам рабілі людзі, і вы ім рабіце + Чытанне святога Евангелля паводле Мацвея. У той час: Езус сказаў сваім вучням: Не давайце сабакам таго, што святое, і не кідайце перлаў вашых перад свіннямі, каб яны не патапталі іх сваімі нагамі ды, вярнуўшыся, не разарвалі вас. Усё, што хачаце, каб вам рабілі людзі, і вы ім рабіце. Бо ў гэтым Закон і Прарокі. Уваходзьце праз вузкую браму, бо шырокая брама і прасторны шлях вядзе да згубы, і шмат тых, хто ўваходзіць праз яе. А вузкая брама і вузкі шлях вядуць у жыццё, але няшмат тых, хто знаходзіць яе. Гэта слова Пана. |
Адноўлена 15.06.2010 13:04 |