Якуб падмануў брата і забраў яго благаслаўленне (27,36)

Чытанне кнігі Быцця.

Калі Ісаак састарыўся, і аслабеў зрок вачэй ягоных, што не мог бачыць, паклікаў старэйшага сына свайго Эзава і сказаў яму: Сыне мой! Той адказаў яму: Вось я. Ён сказаў: Вось я састарыўся, не ведаю дня смерці маёй. Вазьмі цяпер зброю сваю, калчан твой і лук твой, выйдзі ў поле і ўпалюй мне дзічыны. Згатуй мне смачную страву, якую я люблю, і прынясі мне есці, каб благаславіла цябе душа мая, перш чым я памру.

Рэбэка ж чула, як гаварыў Ісаак сыну свайму Эзаву. І пайшоў Эзаў у поле, каб упаляваць і прынесці дзічыны.

А Рэбэка ўзяла багатую вопратку старэйшага сына свайго Эзава, якая была ў яе ў доме, і апранула малодшага сына свайго Якуба. На рукі ж яго і гладкую шыю яго яна надзела скуру казлянят. Дала смачную страву і хлеб, якія згатавала, у руку Якубу, сыну свайму.

Ён увайшоў да бацькі свайго і сказаў: Айцец мой! Той адказаў: Вось я. Хто ты, сыне мой? Якуб сказаў бацьку свайму: Я Эзаў, першынец твой, я зрабіў, як ты сказаў мне. Устань, сядзь і з’еш дзічыны маёй, каб благаславіла мяне душа твая. І сказаў Ісаак сыну свайму: Як ты так хутка знайшоў, сыне мой? Той адказаў: Бо Пан Бог твой паслаў мне насустрач. І сказаў Ісаак Якубу: Падыдзі, я дакрануся да цябе, сыне мой, ці ты сын мой Эзаў, ці не? Якуб падышоў да Ісаака, айца свайго, і ён абмацаў яго, і сказаў: Голас гэты, голас Якуба, а рукі гэтыя, рукі Эзава. І не пазнаў яго, бо рукі яго былі валасатыя, як рукі Эзава, брата ягонага, і благаславіў яго. І сказаў: Ці ты сын мой Эзаў? Ён адказаў: Я.

Ісаак сказаў: Падай мне, я з’ем дзічыны сына майго, каб благаславіла цябе душа мая. Якуб падаў яму, і ён еў. Прынёс яму таксама віна, і ён піў. Ісаак, бацька ягоны, сказаў яму: Падыдзі, пацалуй мяне, сыне мой.

Той падышоў і пацалаваў яго. І пачуў ён пах вопраткі яго і благаславіў яго, кажучы: Глядзі, пах сына майго, як пах поля, якое благаславіў Пан.

Няхай дасць табе Бог ад расы нябеснай і ад тлушчу зямлі, і шмат хлеба і віна.

Няхай служаць табе плямёны, няхай паклоняцца табе народы. Будзь гаспадаром над братамі тваімі, і няхай паклоняцца табе сыны маці тваёй. Хто будзе цябе праклінаць, той будзе пракляты, а хто будзе цябе благаслаўляць, той будзе благаслаўлёны.

Гэта слова Божае.

аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ

Рэфрэн: Хваліце Пана, бо Ён добры.
Або: Аллелюя.

1. Хваліце імя Пана, *
хваліце, слугі Пана,
2. што стаіце ў доме Пана, *
на дзядзінцах дому нашага Бога.

Рэфрэн:

3. Хваліце Пана, бо Ён добры, *
спявайце імені Яго, бо гэта прыемна.
4. Бо Пан выбраў сабе Якуба, *
Ізраэль ва ўласнасць сваю.

Рэфрэн:

5. Бо я ведаю, што Пан вялікі, *
Пан наш па-над усімі багамі.
6. Усё, што хоча, Пан учыніць на небе і на зямлі, *
на моры і ва ўсіх глыбінях.

Рэфрэн:
а

Год ІІ

ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ

І вярну з палону народ Мой, і пасялю іх на зямлі іхняй

Чытанне кнігі прарока Амоса.

Так кажа Пан:

У той дзень аднаўлю заняпалы шалаш Давіда, праломы яго загараджу і разбуранае аднаўлю, і адбудую яго, як у дні даўнія,  каб яны авалодалі рэштай Эдома і ўсімі народамі, якім было абвешчана імя Маё, – кажа Пан, які ўчыніць гэта.

Вось настануць дні, — кажа Пан, — калі сустрэнуцца араты са жняцом, а той, хто топча вінаград, з сейбітам. Горы будуць струменіць вінаградным сокам, і ўсе пагоркі пацякуць. І вярну з палону народ Мой, Ізраэль, і забудуюць апусцелыя гарады, і паселяцца ў іх, пасадзяць вінаграднікі і будуць піць віно іхняе, развядуць сады і будуць есці плады іх. Пасялю іх на зямлі іхняй, і не будуць больш вырываць іх з зямлі іхняй, якую Я даў ім, — кажа Пан, Бог твой.

Гэта слова Божае.

аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ

Рэфрэн: Пан абвяшчае спакой свайму народу.

9. Паслухаю, што гаворыць Пан Бог. *
Ён спакой абвяшчае народу і святым сваім;
няхай не вяртаюцца *
да шаленства.

Рэфрэн:

15. Міласэрнасць і вернасць сустрэнуцца разам, *
справядлівасць і спакой пацалуюцца.
16. Вернасць вырасце з зямлі, *
а справядлівасць будзе пазіраць з нябёсаў.

Рэфрэн:

17. Пан адорыць нас шчасцем, *
а зямля наша дасць свой плён.
18. Справядлівасць пойдзе перад Ім *
і паставіць на шлях крокі свае.

Рэфрэн:

СПЕЎ ПЕРАД ЕВАНГЕЛЛЕМ

Ці могуць быць у жалобе госці вяселля, пакуль з імі малады?

+ Чытанне святога Евангелля паводле Мацвея.

У той час:

Вучні Яна прыйшлі да Езуса і сказалі: Чаму мы і фарысеі посцім шмат, а Твае вучні не посцяць?

А Езус адказаў ім: Ці могуць быць у жалобе госці вяселля, пакуль з імі малады? Але прыйдуць дні, калі будзе забраны ад іх малады, і тады будуць посціць.

Ніхто не прышывае латы з нябеленага палатна на старую вопратку, бо прышытае рве вопратку, і дзірка робіцца яшчэ горшай.  І не ўліваюць таксама маладое віно ў старыя мяхі. Інакш, разрываюцца мяхі, і віно выліваецца, і мяхі псуюцца. Але маладое віно ўліваюць у новыя мяхі, тады захоўваецца і тое, і другое.

Гэта слова Пана.

Пераклад здзейснены Секцыяй па перакладзе літургічных тэкстаў і афіцыйных дакументаў Касцёла пры ККББ