Пятніца — трынаццаты звычайны тыдзень |
Год І ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Быц 23, 1–4. 19; 24, 1–8. 62–67 І пакахаў Ісаак Рэбэку, і суцешыўся пасля смерці сваёй маці Чытанне кнігі Быцця. Сарра пражыла сто дваццаць сем гадоў. Памерла Сарра ў Кірыят-Арбэ, гэта значыць у Хеўроне, у зямлі Ханаанскай. І прыйшоў Абрагам галасіць па Сарры і аплакваць яе. Устаў Абрагам ад памерлай сваёй і казаў сынам Хета: Я ў вас прышэлец і чужаземец. Дайце мне ва ўласнасць месца для магілы паміж вамі, каб пахаваў я памерлую маю. Пасля гэтага Абрагам пахаваў Сарру, жонку сваю, у пячоры на полі ў Махпэле, насупраць Мамрэ, гэта значыць у Хеўроне, у зямлі Ханаанскай. І сказаў Абрагам слузе свайму, старэйшаму ў доме ягоным, які кіраваў усім, што ў яго было: Пакладзі руку сваю пад сцягно маё і пакляніся мне Панам, Богам нябёсаў і Богам зямлі, што не возьмеш сыну майму жонкі з дачок Ханаана, сярод якіх я жыву. Але пойдзеш у зямлю маю, на радзіму маю, і возьмеш жонку сыну майму Ісааку. Слуга адказаў яму: Можа, не захоча гэтая жанчына ісці са мною ў гэтую зямлю. Ці павінен я вярнуць сына твайго ў зямлю, з якой ты выйшаў? Абрагам сказаў яму: Глядзі, не вяртай сына майго туды. Пан, Бог нябёсаў, які забраў мяне з дому айца майго і з зямлі нараджэння майго, які гаварыў мне і які прысягнуў мне, кажучы: патомству твайму дам гэтую зямлю, — Ён пашле анёла свайго перад табою, і ты возьмеш жонку сыну майму адтуль. Калі ж не захоча жанчына ісці з табою, ты будзеш вольны ад гэтай прысягі. Толькі сына майго не вяртай туды. Праз некаторы час Ісаак вяртаўся ад студні Лахай-Роі, бо жыў у зямлі Нэгеб. Калі пачало вечарэць, Ісаак засмучаны выйшаў у поле і, узняўшы свае вочы, убачыў, што ідуць вярблюды. Рэбэка паглядзела і, убачыўшы Ісаака, сышла з вярблюда. І сказала слузе: Хто гэты чалавек, які ідзе па полі насустрач нам? Слуга адказаў: Гэта мой гаспадар. Яна ўзяла пакрывала і закрылася. А слуга расказаў Ісааку пра ўсё, што ён зрабіў. І ўвёў яе Ісаак у шацёр Сарры, маці сваёй. І ўзяў Рэбэку, і яна стала яго жонкай, і пакахаў яе. І суцешыўся Ісаак пасля смерці сваёй маці. Гэта слова Божае. аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ Пс 106 (105), 1–2. 3–4а. 4b–5 (Р.: 1a) Рэфрэн: Хваліце Пана, бо Ён добры. 6. Хваліце Пана, бо Ён добры, * Рэфрэн: 8. Шчаслівыя, хто захоўвае права * Рэфрэн: Наведай нас у Тваім збаўленні, * ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Ам 8, 4–6. 9–12 Я спашлю на зямлю голад. Не голад хлеба, а прагу пачуць слова Пана Чытанне кнігі прарока Амоса. Паслухайце гэта вы, што ўціскаеце убогага і даводзіце да галечы беднага. Вы, якія кажаце: Калі міне час маладзіка, каб мы маглі прадаваць хлеб, і субота, каб маглі адчыніць засекі, паменшыць меру, павялічыць цану сікля і ашукваць няправільнымі вагамі, каб купляць бедных за срэбра і ўбогіх за пару абутку, і высеўкі збожжа прадаваць? І ў той дзень, — кажа Пан Бог, — учыню захад сонца апоўдні і зацямню зямлю сярод яснага дня. Ператвару святкаванні вашыя ў сум і ўсе песні вашыя — у лямант, і ўскладу на ўсе сцёгны рыззё і плехі на кожную галаву. І ўчыню плач, як па адзіным сыне, і канец той будзе, як горкі дзень. Вось настаюць дні, — кажа Пан Бог, — калі Я спашлю на зямлю голад. Не голад хлеба, не прагу вады, а прагу пачуць слова Пана. І будуць хадзіць ад мора да мора, і блукаць ад поўначы да ўсходу, шукаючы слова Пана, і не знойдуць яго. Гэта слова Божае. аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ Пс 119 (118), 2. 10. 20. 30. 40. 131 (Р.: Мц 4, 4) Рэфрэн: Будзе жыць чалавек словам з вуснаў Божых. 2. Шчаслівыя тыя, хто захоўвае сведчанні Бога * Рэфрэн: 20. Знемагае душа мая * Рэфрэн: 40. Вось я прагну Тваіх наказаў, * Рэфрэн: СПЕЎ ПЕРАД ЕВАНГЕЛЛЕМ Мц 11, 28 Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя.Прыйдзіце да Мяне, усе спрацаваныя і абцяжараныя, і Я супакою вас, — кажа Пан. Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя. аЕВАНГЕЛЛЕ Мц 9, 9–13 Не здаровым патрэбны лекар; міласэрнасці хачу, а не ахвяры + Чытанне святога Евангелля паводле Мацвея. У той час: Калі Езус праходзіў, убачыў чалавека, які сядзеў на мытні, па імені Мацвей, і сказаў яму: Ідзі за Мною. Ён устаў і пайшоў за Ім. І калі Езус сядзеў за сталом у доме, шмат мытнікаў і грэшнікаў прыйшло і села за стол з Ім і вучнямі Ягонымі. Убачыўшы гэта, фарысеі казалі вучням Яго: Чаму Настаўнік ваш есць і п’е разам з мытнікамі і грэшнікамі? Езус жа, пачуўшы гэта, сказаў ім: Не здаровым патрэбны лекар, але хворым. Пайдзіце, навучыцеся, што значыць “міласэрнасці хачу, а не ахвяры”. Бо Я не прыйшоў клікаць праведнікаў, але грэшнікаў. Гэта слова Пана. |
Адноўлена 17.06.2010 15:18 |