XIII Звычайная нядзеля, Год С |
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ 1 Вал 19, 16b. 19–21 Елісей устаў і пайшоў за Іллёю Чытанне Першай кнігі Валадарстваў. У тыя дні: Пан сказаў Іллі: Елісея, сына Сафата з Абэль-Мэгуля, намасціш прарокам замест сябе. Ілля пайшоў з гары і знайшоў Елісея, сына Сафата, які араў. Дванаццаць пар валоў было перад ім. Ён жа быў пры дванаццатай. Ілля, праходзячы міма, накінуў на яго свой плашч. І пакінуў ён валоў, і пабег за Іллёю, і сказаў: Дазволь мне пацалаваць айца майго і маці, і я пайду за табой. Той адказаў яму: Ідзі і вяртайся, бо што зрабіў я табе? І вярнуўся ад яго, узяў пару валоў і прынёс іх у ахвяру, а на ярме прыгатаваў мяса і раздаў людзям, каб з’елі. Сам жа ўстаў і пайшоў за Іллёю, і служыў яму. Гэта слова Божае. аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ Пс 16 (15), 1–2а і 5. 7–8. 9–10. 11 (Р.: пар. 5а) Рэфрэн: Ты, Пане, частка спадчыны маёй. 3. Захавай мяне, Божа, бо на Цябе спадзяюся, * Рэфрэн: 7. Благаслаўлю Пана, які дае мне параду, * Рэфрэн: 9. Таму радуецца маё сэрца і весяліцца душа, * Рэфрэн: 11. Ты дарогу жыцця мне пакажаш, * Гал 5, 1. 13–18 Вы пакліканыя да свабоды Чытанне Паслання святога апостала Паўла да Галатаў. Браты: Дзеля свабоды Хрыстус вызваліў вас, таму трывайце і не паддавайцеся ярму рабства. Бо вы, браты, пакліканыя да свабоды, толькі не выкарыстоўвайце свабоды для пажадівасці цела, але ў любові служыце адно аднаму. Бо ўвесь Закон спаўняецца ў адным наказе: любі бліжняга свайго, як самога сябе. Калі ж адно аднаго кусаеце і з’ядаеце, то глядзіце, каб не пазабівалі вы адно аднаго. Я кажу: Паступайце ў духу і жаданняў цела не выконвайце. Бо жаданні цела супярэчаць духу, а дух супярэчыць целу, бо яны супрацьстаяць адно аднаму, каб вы не маглі рабіць таго, што хацелі б. Калі кіруе вамі дух, то вы не пад законам. Гэта слова Божае. 1 Сам 3, 9; Ян 6, 68c Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя.Гавары, Пане, бо слухае слуга Твой; Ты маеш словы вечнага жыцця. Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя. аЕВАНГЕЛЛЕ Лк 9, 51–62 Ён цвёрда вырашыў ісці ў Ерузалем. Я пайду за Табою, куды б Ты ні пайшоў + Чытанне святога Евангелля паводле Лукі. Калі набліжаліся дні ўзнясення Езуса, Ён цвёрда вырашыў ісці ў Ерузалем і выслаў пасланцоў перад сабою. Пайшоўшы, яны ўвайшлі ў самаранскую вёску, каб падрыхтаваць Яму побыт. Але там не прынялі Яго, бо Ён накіроўваўся ў Ерузалем. Калі вучні Якуб і Ян убачылі гэта, сказалі: Пане, хочаш, мы скажам, каб агонь сышоў з неба і знішчыў іх? Але Ён, павярнуўшыся да іх, забараніў ім. І пайшлі ў іншую вёску. Калі яны былі ў дарозе, хтосьці сказаў Яму: Я пайду за Табою, куды б Ты ні пайшоў. Езус сказаў яму: Лісы маюць норы, і птушкі нябесныя –гнёзды, а Сын Чалавечы не мае, дзе схіліць галаву. А другому сказаў: Ідзі за Мною. Той адказаў: Пане, дазволь мне спачатку пайсці і пахаваць айца майго. Але Езус сказаў яму: Пакінь мёртвым хаваць сваіх мёртвых, а ты ідзі і абвяшчай Валадарства Божае. Яшчэ іншы сказаў: Я пайду за Табою, Пане, але спачатку дазволь мне развітацца з хатнімі маімі. Езус жа сказаў яму: Ніводзін, хто паклаў руку сваю на плуг і азіраецца назад, не надаецца да Валадарства Божага. Гэта слова Пана.
|
Адноўлена 28.06.2010 14:48 |