Пятніца — дзевятнаццаты звычайны тыдзень |
Год І ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Нав 24, 1–13 Я ўзяў бацьку вашага з Месапатаміі, вывеў вас з Егіпта, і прывёў вас у зямлю Чытанне кнігі Езуса Навіна. У тыя дні: Езус Навін сабраў у Сіхеме ўсе плямёны Ізраэля і паклікаў старэйшых Ізраэля, яго кіраўнікоў, суддзяў і начальнікаў, і яны сталі перад абліччам Бога. Тады Езус Навін звярнуўся да ўсяго народа: Так кажа Пан, Бог Ізраэля: Айцы вашыя, Тэрах, бацька Абгагама і Нахора, здаўна жылі на другім баку ракі і служылі чужым багам. Але Я ўзяў бацьку вашага Абрагама з межаў Месапатаміі, і правёў яго па ўсёй зямлі Ханаан, і памножыў нашчадкаў Ягоных, і даў яму Ісаака. Ісааку даў Якуба і Эзава. Эзаву Я даў ва ўладанне гару Сэір, а Якуб і сыны ягоныя сышлі ў Егіпет. Тады Я паслаў Майсея і Аарона і ўдарыў Егіпет цудамі, што ўчыніў там, і пасля Я вывеў вас. Я вывеў продкаў вашых з Егіпта, і вы прыйшлі да мора. І егіпцяне з калясніцамі і конніцаю гналіся за айцамі вашымі аж да Чырвонага мора. І яны паклікалі Пана, і Ён паставіў паміж вамі і егіпцянамі цемру і навёў на іх мора, і яно накрыла іх. Бачылі вочы вашыя, што Я ўчыніў у Егіпце. Потым вы доўгі час жылі ў пустыні. І Я прывёў вас у зямлю амарэяў, якія жылі на другім баку Ярдана. А калі яны ваявалі супраць вас, Я аддаў іх у рукі вашыя, і вы авалодалі зямлёю іхняй, а Я знішчыў іх. Пасля паўстаў Балак, сын Сэфора, маабскі кароль, і ваяваў супраць Ізраэля. І паслаў паклікаць Балаама, сына Бэора, каб ён праклянуў вас. Але Я не пажадаў слухаць Балаама, ён благаславіў вас, а Я ўратаваў вас ад рукі Балака. Вы пераправіліся праз Ярдан і прыйшлі ад Ерыхона. Ваявалі супраць вас жыхары горада гэтага, амарэі, фэрэзэі, ханаанейцы, хетэі, гергесэі, хевэі і евусэі, але Я аддаў іх у рукі вашыя. Я паслаў перад вамі шэршняў, якія прагналі ад аблічча вашага двух каралёў амарэйскіх. Не мячом і не лукам тваім было гэта зроблена. Я даў вам зямлю, над якою вы не працавалі, і гарады, якіх вы не будавалі; і вы жывяце ў іх, і спажываеце плён вінаграднікаў і алівы, якіх вы не саджалі. Гэта слова Божае. аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ Пс 130 (129), 1–3. 16–18. 21–22 і 24 Рэфрэн: Міласэрнасць Пана трывае навекі. 1. Хваліце Пана, бо Ён добры, † Рэфрэн: 16. Ён правёў свой народ праз пустыню. Рэфрэн: 21. І аддаў зямлю іх у спадчыну, * ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Эзх 16, 1–15. 60. 63 Ты была дасканалаю ў аздобе Маёй, якой Я цябе адарыў, і стала чужаложыць Чытанне кнігі прарока Эзэхіэля. Пан скіраваў да мяне слова: Сыне чалавечы, пакажы Ерузалему агіду ягоную і скажы яму: гэта кажа Ерузалему Пан Бог: тваё паходжанне і твая радзіма — у зямлі ханаанскай, бацька твой — амарэй, а маці — хетэйка. Калі ты нарадзілася, у дзень тваіх народзін, не абрэзалі пупавіны табе і для ачышчэння не абмылі цябе ў вадзе, не нацерлі цябе соллю і не спавілі ў пялёнкі. Нічыё вока не пашкадавала цябе, каб міласэрна зрабіць табе хоць нешта з гэтага, аднак з пагардай да твайго жыцця выкінулі цябе на голае поле ў дзень, калі ты нарадзілася. Праходзячы міма цябе, Я ўбачыў цябе, кінутую на патаптанне ў сваёй крыві, і сказаў табе: Жыві ў сваёй крыві! Так, Я сказаў табе: Жыві ў сваёй крыві! Я расціў цябе як палявую расліну. І ты вырасла, і стала вялікай, і дасягнула незвычайнай прыгажосці: узняліся грудзі твае і выраслі валасы твае, але ты ўсё яшчэ была голай і непрыкрытай. Я праходзіў каля цябе і ўбачыў цябе. Гэта быў час твой, час кахання. Я распасцёр шаты свае над табою і прыкрыў тваю галечу. Я пакляўся табе і заключыў з табой запавет, – кажа Пан Бог, – і ты стала Маёю. Я абмыў цябе вадою, абцёр з цябе кроў і намасціў цябе алеем. Я апрануў цябе ў вышываныя шаты, абуў цябе ў саф'янавыя чаравікі, бісерам аперазаў цябе і накрыў шоўкам. Каштоўнасцямі ўпрыгожыў цябе, надзеў бранзалеты на рукі твае, а ланцужок на тваю шыю. Я даў кальцо табе ў нос і завушніцы для тваіх вушэй, на галаву тваю ўсклаў цудоўную карону. І ты прыбралася ў золата і срэбра, апранулася ў бісер і шоўк, у вышываныя шаты. Ты спажывала найчысцейшую муку, мёд і алей. Ты стала надзвычай прыгожай і дасягнула каралеўскай велічы. І разышлася слава твая між народамі з прычыны красы тваёй, бо ты была дасканалаю ў аздобе Маёй, якой Я цябе адарыў, — кажа Пан. Але ты ўсклала надзею на сваю прыгажосць і з-за славы сваёй стала чужаложыць. Ты рассыпала сваю распусту, аддаючыся кожнаму, хто праходзіў міма цябе. Аднак Я буду памятаць пра свой запавет, што заключыў з Табою ў дні маладосці тваёй, і ўстанаўлю з табою вечны запавет, каб ты памятала і саромелася і каб ад сораму не магла больш адкрыць вуснаў сваіх у той час, калі я дарую табе ўсё, што ты рабіла, — кажа Пан Бог. Гэта слова Божае. аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ Іс 12, 2–3. 4bcd. 5–6 (Р.: 1с) Рэфрэн: Пан адкінуў гнеў свой і мяне суцешыў. 2. Вось Бог — маё збаўленне, на Яго спадзяюся і баяцца не буду.* Рэфрэн: 4. Праслаўляйце Пана, * Рэфрэн: 5. Спявайце Пану, бо Ён учыніў вялікія рэчы, * Рэфрэн: СПЕЎ ПЕРАД ЕВАНГЕЛЛЕМ пар. 1 Тэс 2, 13 Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя.Прыміце слова Божае не як чалавечае слова, але, што ёсць на самой справе, як Божае слова. Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя. аЕВАНГЕЛЛЕ Мц 19, 3–12 Майсей з-за ўпартасці вашых сэрцаў дазволіў вам разводзіцца са сваімі жонкамі, аднак спачатку так не было + Чытанне святога Евангелля паводле Мацвея. У той час: Падышлі да Езуса фарысеі і, выпрабоўваючы Яго, пыталіся: Ці дазволена чалавеку з усялякай прычыны разводзіцца з жонкаю сваёю? Ён сказаў ім у адказ: Хіба не чыталі вы, што Створца спачатку стварыў іх мужчынам і жанчынай. І сказаў: Таму пакіне мужчына бацьку і маці і злучыцца з жонкай сваёй, і абое стануць адным целам. Таму яны ўжо не двое, але адно цела. Таму няхай чалавек не раздзяляе таго, што злучыў Бог. Тады яны сказалі Яму: Чаму ж Майсей загадаў даць разводны ліст і адпусціць яе. Езус сказаў ім: Майсей з-за ўпартасці вашых сэрцаў дазволіў вам разводзіцца са сваімі жонкамі, аднак спачатку так не было. А Я кажу вам: Хто развядзецца з жонкаю сваёю не з-за распусты і ажэніцца з іншаю, той чужаложыць. Сказалі Яму вучні Ягоныя: Калі такія адносіны чалавека з жонкаю, то лепш не жаніцца. Ён сказаў ім: Не ўсе могуць прыняць гэтае слова, але тыя, каму дадзена. Бо ёсць скапцы, якія нарадзіліся такімі з улоння маці; ёсць скапцы, якіх людзі спаклалі; і ёсць скапцы, якія самі зрабілі сябе скапцамі дзеля Валадарства Нябеснага. Хто можа прыняць гэта, няхай прымае. Гэта слова Пана. |
Адноўлена 04.08.2010 16:24 |