Серада — дваццаты звычайны тыдзень |
Год І ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Суд 9, 6–15 Вы сказалі: Няхай кароль пануе над намі, — хоць Пан быў каралём вашым (1Сам 12, 12) Чытанне кнігі Суддзяў. У той час: Сабраліся ўсе мужы сіхемскія і ўвесь дом Міло, і пайшлі да дуба, які стаяў у Сіхеме, і ўстанавілі Абімэлеха каралём. Калі пра гэта паведамілі Ёатаму, ён пайшоў і стаў на вяршыні гары Гарызім. Узняўшы свой голас, ён закрычаў: Паслухайце мяне, мужы сіхемскія, і няхай паслухае вас Бог! Сабраліся неяк дрэвы, каб намасціць сабе караля, і сказалі аліўцы: Пануй над намі. Яна адказала: Хіба магу я пакінуць тлушч свой, якім ушаноўваюць багоў і людзей, каб пайсці хістацца па-над дрэвамі. Тады дрэвы звярнуліся да смакоўніцы: Ідзі і пануй над намі. Яна адказала ім: Хіба магу я пакінуць слодыч сваю і найлепшыя плады свае, каб пайсці хістацца па-над іншымі дрэвамі? Дрэвы прамовілі таксама да вінаграднай лазы: Ідзі і пануй над намі. Яна адказала: Хіба магу я пакінуць віно сваё, якое весяліць багоў і людзей, каб пайсці хістацца па-над іншымі дрэвамі? Нарэшце ўсе дрэвы сказалі цёрну: Ідзі і пануй над намі. І адказаў цёрн: Калі сапраўды хочаце прызначыць мяне каралём, хадзіце і спачніце ў цені маім. Калі ж не, то няхай агонь выйдзе з церняў і паглыне ліванскія кедры. Гэта слова Божае. аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ Пс 21 (20), 2–3. 4–5. 6–7 (Р.: 2а) Рэфрэн: Пане, Тваёй сілай цешыцца кароль. 2. Пане, Тваёй сілай цешыцца кароль, * Рэфрэн: 4. Бо Ты сустрэў яго жаданымі благаслаўленнямі, * Рэфрэн: 6. Вялікая слава яго пры Тваёй дапамозе, * Рэфрэн: ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Эзх 34, 1–11 Вызвалю свой статак з іхніх вуснаў, і яны больш не будуць іхняй спажывай Чытанне кнігі прарока Эзэхіэля. Пан скіраваў да мяне слова: Сыне чалавечы, прароч супраць пастыраў Ізраэля, прароч і скажы пастырам, што так кажа Пан Бог: Гора пастырам Ізраэля, якія пасвілі саміх сябе! Хіба не павінны пастыры пасвіць авечак? Вы елі тук, апраналіся ў воўну і рэзалі адкормленых авечак, але не пасвілі статка. Вы не падмацоўвалі слабой і не лячылі хворай, параненай не перавязвалі і не вярталі той, што заблукала, згубленай вы не шукалі, але панавалі над імі сілаю і гвалтам. І рассеяліся авечкі Мае, таму што не было пастыра ў іх. І сталі здабычаю ўсіх дзікіх звяроў, і разбегліся. Блукаюць авечкі Мае па ўсіх гарах і па кожным высокім пагорку, і па ўсёй паверхні зямлі рассеяліся авечкі Мае. Ніхто іх не пільнаваў, і ніхто не шукаў іх. Таму, пастыры, слухайце слова Пана: Я жывы, — кажа Пан Бог. За тое, што Мой статак стаў здабычаю, і авечкі Мае сталі спажываю для ўсіх дзікіх звяроў, бо пастыра няма; за тое, што пастыры не пільнавалі Майго статка, але пасвілі саміх сябе, за гэта, пастыры, слухайце словы Пана. Так кажа Пан Бог: вось Я — супраць пастыраў. Я спаганю свой статак з іхніх рук і ўчыню, што перастануць пасвіць авечак. Пастыры не будуць больш пасвіць саміх сябе. Я вызвалю свой статак з іхніх вуснаў, і яны больш не будуць іхняй спажывай. Бо так кажа Пан Бог: Вось Я сам буду шукаць авечак Маіх і перагледжу іх. Гэта слова Божае. аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ Пс 23 (22), 1–3а. 3b–4. 5. 6 (Р.: 1) Рэфрэн: Пан — пастыр мой, не буду мець нястачы. 1. Пан — пастыр мой, ні ў чым не буду мець нястачы, * Рэфрэн: Накіроўвае мяне на сцежкі справядлівасці * Рэфрэн: 5. Ты стол для мяне накрываеш * Рэфрэн: 6. Сапраўды, дабрыня і міласэрнасць Твая будуць са мною * Рэфрэн: СПЕЎ ПЕРАД ЕВАНГЕЛЛЕМ Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя. Жывое слова Божае і дзейснае,Гбр 4, 12 здольнае судзіць думкі і намеры сэрца. Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя. аЕВАНГЕЛЛЕ Мц 20, 1–16а Ці вока тваё зайздросціць, што я добры? + Чытанне святога Евангелля паводле Мацвея. У той час Езус расказаў сваім вучням гэтую прыпавесць: Валадарства Нябеснае падобнае да гаспадара дому, які выйшаў на світанні наняць работнікаў у вінаграднік свой. Дамовіўшыся з работнікамі па дынару за дзень, ён паслаў іх у вінаграднік свой. Пасля ён выйшаў каля трэцяй гадзіны і, убачыўшы іншых, якія стаялі на рынку без працы, cказаў ім: Ідзіце і вы ў вінаграднік мой, і я справядліва заплачу вам. Яны пайшлі. Зноў выйшаўшы каля шостай і дзевятай гадзіны, зрабіў тое самае. Выйшаўшы каля адзінаццатай гадзіны, ён знайшоў іншых, якія стаялі без працы, і сказаў ім: Чаму вы стаіце тут цэлы дзень без працы? Яны сказалі яму: Нас ніхто не наняў. Ён кажа ім: Ідзіце і вы ў вінаграднік. Калі ж настаў вечар, гаспадар вінаградніку сказаў свайму эканому: Пакліч работнікаў і заплаці, пачаўшы з апошніх да першых. I тыя, хто прыйшоў каля адзінаццатай гадзіны, атрымалі па дынары. Тыя, што прыйшлі першымі, думалі, што атрымаюць больш, але яны таксама атрымалі па дынары. Узяўшы, яны пачалі наракаць на гаспадара дому, кажучы: Гэтыя апошнія працавалі адну гадзіну, і ты зраўняў іх з намі, якія перанеслі цяжкі дзень і спёку. У адказ ён сказаў аднаму з іх: Дружа, я не крыўджу цябе. Хіба не аб дынары ты дамаўляўся са мною? Вазьмі сваё і ідзі. Я ж хачу даць гэтаму апошняму так, як і табе. Ці ж не дазволена мне рабіць са сваім тое, што хачу? Ці вока тваё зайздросціць, што я добры? Гэтак апошнія будуць першымі, а першыя — апошнімі. Гэта слова Пана. |
Адноўлена 10.08.2010 13:30 |