XXІIІ Звычайная нядзеля, Год С |
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Мдр 9, 13–18b Хто можа спазнаць, чаго жадае Пан? Чытанне кнігі Мудрасці Саламона. Хто з людзей можа спазнаць Божы намер, або хто можа зразумець, чаго жадае Пан? Разважанні смяротных нясмелыя, і рызыкоўныя задумы нашы, бо тленнае цела прыгнятае душу, а земляны шацёр абцяжарвае поўны клопатаў розум. Мы з цяжкасцю разгадваем тое, што на зямлі, і з намаганнямі знаходзім тое, што пад рукамі; а хто ж зможа даследаваць тое, што ў нябёсах? Хто б спазнаў Твой намер, калі б Ты не даў мудрасці і не спаслаў Святога Духа звыш? І так выпрасталіся сцежкі зямных жыхароў і людзі навучыліся таму, што прыемна Табе. Гэта слова Божае. аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ Пс 90 (89), 3–4. 5–6. 12–13. 14 і 17 (Р.: 1) Рэфрэн: Пан наш прытулак з пакалення ў пакаленне. 3. Ты вяртаеш чалавека ў пыл і кажаш: * Рэфрэн: 5. Нібы разводдзем іх змываеш, † Рэфрэн: 12. Навучы нас так лічыць дні нашыя, * Рэфрэн: 14. Напоўні раніцаю нас сваёй міласэрнасцю, * Рэфрэн: Флм 9b–10. 12–17 Ужо не як слугу, але як брата ўмілаванага, прымі яго Чытанне Паслання святога апостала Паўла да Філімона. Умілаваны: Я, Павел, будучы старцам, а цяпер і вязнем Езуса Хрыста, прашу цябе за майго сына Анісіма, якога нарадзіў я ў кайданах. Адсылаю яго да цябе, а ты прымі яго — гэта маё сэрца. Я хацеў затрымаць яго пры сабе, каб ён замест цябе паслужыў мне ў кайданах за Евангелле. Але без тваёй згоды нічога не хацеў бы рабіць, каб добрая справа твая была не з прымусу, а з добрай волі. Бо, можа, ён дзеля таго аддаліўся ад цябе на пэўны час, каб ты прыняў яго назаўсёды ўжо не як слугу, але больш чым слугу, як брата ўмілаванага, асабліва для мне, а тым больш для цябе, і паводле цела, і ў Пану. Таму, калі лічыш мяне супольнікам, то прымі яго, як мяне. Гэта слова Божае. Пс 119 (118), 135 Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя.Пакажы слузе Твайму святло свайго аблічча * і навучы мяне Тваім пастановам. Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя. аЕВАНГЕЛЛЕ Лк 14, 25–33 Ніхто з вас, калі не пакіне ўсяго, што мае, не можа быць вучнем Маім + Чытанне святога Евангелля паводле Лукі. У той час: Шмат людзей ішло за Езусам. Звярнуўшыся, Ён сказаў ім: Калі хто прыходзіць да Мяне і не зненавідзеў бацькі свайго, і маці, і жонкі, і дзяцей, і братоў, і сясцёр, і нават жыцця свайго, той не можа быць вучнем Маім. Хто не нясе крыжа свайго і не ідзе за Мною, не можа быць Маім вучнем. Бо хто з вас, калі захоча пабудаваць вежу, спачатку не сядзе і не падлічыць выдаткаў, ці мае на будову. Калі ж закладзе падмурак і не зможа закончыць, усе, хто ўбачыць, пачнуць смяяцца з яго, кажучы: Гэты чалавек пачаў будаваць і не змог скончыць. Або які кароль, ідучы на вайну супраць іншага караля, не сядзе і не параіцца спачатку, ці моцны ён, каб ісці з дзесяццю тысячамі супраць таго, хто ідзе на яго з дваццаццю тысячамі? Калі не, то пакуль той яшчэ далёка, ён пашле да яго пасланцоў прасіць міру. Гэтак ніхто з вас, калі не пакіне ўсяго, што мае, не можа быць Маім вучнем. Гэта слова Пана.
|
Адноўлена 30.08.2010 18:19 |