Субота — дваццаць чацвёрты звычайны тыдзень |
Год І ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ 1 Цім 6, 13–16 Захаваць запаведзь чыста і бездакорна Чытанне Першага паслання святога апостала Паўла да Цімафея. Умілаваны:Перад Богам, які дае жыццё ўсяму, і перад Езусам Хрыстом, які даў перад Понціем Пілатам добрае сведчанне, наказваю табе захоўваць запаведзь чыстай і беззаганнай аж да аб’яўлення Пана нашага Езуса Хрыста, якое ў свой час пакажа шчаслівы і адзіны Моцны, Кароль над каралямі і Пан над панамі, адзіны несмяротны, які жыве ў недаступным святле, якога ніхто з людзей не бачыў і бачыць не можа. Яму пашана і вечная моц! Амэн. Гэта слова Божае. аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ Пс 100 (99), 1–2. 3. 4. 5 (Р.: 2с) Рэфрэн: Станьце перад абліччам Пана з радасным спевам. 1. Усклікай Пану, уся зямля. * Рэфрэн: 3. Ведайце, што Пан ёсць Богам, * Рэфрэн: 4. Уваходзьце ў брамы Яго з падзякаю, † Рэфрэн: 5. Бо Пан ёсць добры, * Рэфрэн: ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ 1 Кар 15, 35–37. 42–49 Сеецца ў тленні, устае ў нятленні Чытанне Першага паслання святога апостала Паўла да Карынцянаў. Браты: Хто-небудзь скажа: Як мёртвыя ўваскрэснуць? У якім целе яны прыйдуць? Неразумны! Тое, што ты сееш, не ажыве, перш чым не памрэ. Тое, што ты сееш, сееш не як будучае цела, але як голае зерне — напрыклад, пшаніцы ці чаго іншага. Так і ўваскрашэнне мёртвых. Сеецца ў тленні, устае ў нятленні; сеецца ў пагардзе, устае ў славе; сеецца ў слабасці, устае ў моцы; сеецца цела зямное, устае духоўнае цела. Калі ёсць зямное цела, ёсць і духоўнае. Так і напісана: Першы чалавек Адам стаў жывой істотай, апошні Адам — жыватворным духам. Але не духоўнае першае, а зямное, потым духоўнае. Першы чалавек — з пылу, зямны; другі Чалавек — з неба. Які быў зямны, такія і зямныя; які нябесны, такія і нябесныя. І як мы насілі вобраз зямнога, так будзем насіць вобраз нябеснага. Гэта слова Божае. аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ Пс 56 (55), 10. 11–12. 13–14 (Р.: пар. 14с) Рэфрэн: Буду бачыць Пана ў святле жывых. 10. У дзень, калі Цябе паклічу, * Рэфрэн: 11. У Богу праслаўлю Яго слова, * Рэфрэн: 13. Абяцанні, якія даў Табе, Божа, застаюцца на мне, * Рэфрэн: СПЕЎ ПЕРАД ЕВАНГЕЛЛЕМ пар. Лк 8, 15 Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя.Благаслаўлёныя, хто ў добрым і чыстым сэрцы захоўвае слова Божае і прыносіць у цярплівасці плод. Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя. аЕВАНГЕЛЛЕ Лк 8, 4–15 Што на добрай зямлі — гэта тыя, хто захоўвае слова і ў цярплівасці прыносіць плён + Чытанне святога Евангелля паводле Лукі. У той час: Кaлі сабраўся вялікі натоўп i людзі з асобных гарадоў прыходзілі да Езуса, Ён расказаў прыпавесць: Выйшaў сейбіт сеяць зерне свaё. Кaлі сеяў, aднo ўпaлa пры дaрoзе, i былo пaтaптaнa, i птушкi нябесныя паклявалі ягo. Другoе ўпaлa нa скaлу i, узышoўшы, засoхлa, бo не мелa вiльгaцi. Іншaе ж упaлa мiж церняў, i рaзaм вырасла, але церні зaглушылі ягo. A iншaе ўпaлa нa дoбрую зямлю i, калі ўзышло, прынесла плён у сто разоў большы. Кажучы гэтa, Езус заклікаў: Хтo мaе вушы, кaб слухaць, няхaй слухaе. I пытaліся ў Ягo вучнi Ягoныя, штo знaчыць гэтaя прыпавесць. Ён скaзaў iм: Вaм дaдзенa пазнаць тaямнiцу Валадарства Бoжaгa, а да астатніх Я гавару ў прыпавесцях, кaб гледзячы не бaчылі i слухaючы не рaзумелі. Вось што азначае гэтая прыпавесць: Зерне — гэтa слoвa Бoжaе. Штo пры дaрoзе — гэтa тыя, хто слухaе, але пoтым прыхoдзiць д’ябaл i зaбiрaе слoвa з iхнягa сэрцa, кaб не паверылі і не збaвiліся. Штo нa скaле — гэтa тыя, хто пачуе і з рaдaсцю прымaе слoвa, аднак не мaе кaранёў. Яны верaць часова, a ў пару выпрабавання адыходзяць. Штo ўпaлa ў цернi — гэтa тыя, хто пачуў, аднак клопаты, бaгaцце i ўцехi жыцця паглынаюць іх, i яны не прынoсяць плёну. A штo нa дoбрай зямлі — гэтa тыя, хто, пaчуўшы слoвa, захоўвае яго ў дoбрым i чыстым сэрцы i прынoсіць у цярплівaсцi плён. Гэта слова Пана.
|
Адноўлена 31.08.2010 13:07 |