Серада — дваццаць сёмы звычайны тыдзень |
Год І ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Ён 4, 1–11 Ты шкадуеш расліну, ці ж і Я не пашкадую Нініву, вялікі горад Чытанне кнігі прарока Ёны. Калі Бог прабачыў нінівіцянам, гэта вельмі не спадабалася Ёне, і ён абурыўся. І маліўся да Пана, кажучы: Ці ж не гэта казаў я Табе, Пане, калі быў яшчэ на сваёй зямлі? Таму я спрабаваў уцячы ад Цябе ў Тарс. Бо я ведаў, што Ты добры і міласэрны, доўгацярплівы і шматміласцівы, і літуешся над нядоляй. І цяпер, Пане, прашу Цябе: забяры жыццё маё ад мяне, бо лепш памерці мне, чым жыць далей. І сказаў Пан: Ці добра ты робіш, што абураешся? І выйшаў Ёна з горада, сеў на ўсходнім баку горада і зрабіў там сабе будан, і сеў пад ім у цені, каб убачыць, што будзе адбывацца ў горадзе. А Пан Бог узгадаваў расліну, якая ўзнялася над Ёнам, каб быць ценем над ягонай галавою і абараняць яго ад нядолі ягонай. І ўсцешыўся вельмі Ёна гэтай расліне. На наступны дзень на самым світанні Бог учыніў так, што чарвяк падтачыў расліну, і яна засохла. А калі ўзышло сонца, Бог паслаў гарачы ўсходні вецер. Сонца стала пячы ў галаву Ёны, і ён знямог, і прасіў для сябе смерці, кажучы: Лепш мне памерці, чым жыць. І сказаў Бог Ёне: Ці добра робіш, што абураешся з-за расліны? А той адказаў: Я моцна абураюся, ажно да смерці. І сказаў Пан: Ты шкадуеш расліну, дзеля якой ты не працаваў і якой не вырошчваў, якая за адну ноч вырасла і за адну ноч загінула. Ці ж і Я не пашкадую Нініву, гэты вялікі горад, у якім больш за сто дваццаць тысяч чалавек, якія не могуць адрозніць правай рукі сваёй ад левай, і ў якім мноства жывёлы? Гэта слова Божае. аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ Пс 86 (85), 3–4. 5–6. 9–10 (Р.: 15b) Рэфрэн: Ты, Пане, шматміласцівы і доўгацярплівы. 3. Змілуйся нада мною, Пане, * Рэфрэн: 5. Бо Ты, Пане, добры і выбачлівы, * Рэфрэн: 9. Усе народы, створаныя Табою, † Рэфрэн: ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Гал 2, 1–2. 7–14 Даведаліся пра дадзеную мне ласку Чытанне Паслання святога апостала Паўла да Галатаў. Браты: Праз чатырнаццаць гадоў я зноў пайшоў у Ерузалем з Барнабам, узяўшы з сабою і Ціта. Аб’яўленне прывяло мяне туды. І Евангелле, якое прапаведую язычнікам, я выклаў сам-насам паважаным асобам, каб не аказалася, што я бегаю ці бегаў дарэмна. Калі Якуб, Кефас і Ян, якіх лічаць стаўпамі, убачылі, што мне даручана евангелізацыя неабрэзаных, як Пятру — абрэзаных (бо той, хто дапамагаў Пятру ў апостальстве абрэзаных, дапамагаў і мне паміж язычнікамі), і калі даведаліся пра дадзеную мне ласку, яны падалі мне і Барнабе правіцу на знак супольнасці, каб нам ісці да язычнікаў, а ім — да абрэзаных. Яны прасілі толькі, каб мы помнілі пра ўбогіх, і менавіта гэта я старанна рабіў. Калі Кефас прыбыў у Антыёхію, дык я супрацівіўся яму ў вочы, бо ён заслугоўваў дакору. Бо перш, чым некаторыя прыбылі ад Якуба, ён еў разам з язычнікамі. Калі ж тыя з’явіліся, пачаў аддаляцца і адасабляцца, баючыся абрэзаных. І крывадушнічалі разам з ім таксама іншыя юдэі, так што нават Барнабу звяла іхняя крывадушнасць. Але, убачыўшы, што яны збочылі са шляху евангельскай праўды, я сказаў Кефасу перад усімі: Калі ты, будучы юдэем, жывеш па-язычніцку, а не па-юдэйску, то чаму прымушаеш язычнікаў жыць па-юдэйску. Гэта слова Божае. аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ Пс 117 (116), 1. 2. (Р.: Мк 16, 15) Рэфрэн: Ідзіце па ўсім свеце і абвяшчайце Евангелле. 3. Хваліце Пана, усе народы, * Рэфрэн: 4. Бо вялікая над намі Яго міласэрнасць, * Рэфрэн: СПЕЎ ПЕРАД ЕВАНГЕЛЛЕМ Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя. Мы прынялі Духа ўсынаўлення,Рым 8, 15 у якім клічам: Абба, Ойча! Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя. аЕВАНГЕЛЛЕ Лк 11, 1–4 Пане, навучы нас маліцца + Чытанне святога Евангелля паводле Лукі. Калі Езус быў у пэўным месцы і маліўся, і калі перастаў маліцца, адзін з вучняў Ягоных сказаў Яму: Пане, навучы нас маліцца, як і Ян навучыў сваіх вучняў. Ён сказаў ім: Калі моліцеся, кажыце: Гэта слова Пана. |
Адноўлена 23.09.2010 13:10 |