У ноч з 14 на 15 сакавіка ў мінскім касцёле святых Сымона і Алены прайшло міждыяцэзіяльнае велікапоснае чуванне моладзі пад назвай «Не адкладвайце навяртання». На гэты раз паглыбіць сваю веру сабраліся больш за тысячу маладых вернікаў з усіх дыяцэзій Беларусі.

Чуванне наведаў у межах афіцыйнага візіту ў Беларусь Дзяржаўны Сакратар Папы Францішка кардынал П’етро Паралін. Кардынал быў урачыста прывітаны вернікамі, а затым змог пазнаёміцца з жыццём каталіцкай моладзі Беларусі падчас прэзентацый дыяцэзій, якая папярэднічала святой Імшы.

Дзяржаўны Сакратар Папы Францішка памаліўся перад Найсвяцейшым Сакрамэнтам падчас тэматычнай адарацыі, якую праводзіла моладзь мінскай парафіі Свв. Сымона і Алены. Удзяліўшы пастырскае благаслаўленне Найсвяцейшым Сакрамэнтам, кардынал пакінуў чуванне. А моладзь, ажыўленая благаслаўленнем з Апостальскай Сталіцы, працягвала сваё творчае чуванне да самай раніцы. Вядучым быў кс. Раман Суша.

Тэматыка навяртання яскрава прагучала падчас канферэнцыі, якую праводзіў а. Яўген Эйсмант SAC. Святар нагадаў моладзі пра бязмежную любоў і міласэрнасць Бога да кожнага чалавека, незалежна ад таго, як далёка ён знаходзіцца ад Пана:

«Калі хтосьці скажа табе, што ты не маеш прабачэння, то гэта скажа табе шатан, таму што Бог любіць кожнага чалавека: і таго, які сядзіць штодзённа ў лаўцы, складвае рукі і моліцца Ружанец, і таго, які не ведае нічога пра Бога. Наш Айцец любіць нават  найбольшага злачынцу, таму што для Бога мы ўсе з’яўляемся дзецьмі, за якіх Ён аддаў сваё жыццё. Няма граху, з-за якога Бог перастаў бы нас любіць… Бог чакае цябе ў спавядніцы, чакае, што б у тваім жыцці ні адбылося…»

Пра небяспеку, якую нясе для маладых людзей несапраўдная споведзь, расказала моладзь з мінскага салезіянскага араторыя імя св. Яна Боско. Юнакі і дзяўчаты падрыхтавалі сцэнку, якая прапаноўвала маладым вернікам падумаць, якой з’яўляецца іх споведзь. У тэатральнай алегарычнай форме было паказана, як менавіта праз несапраўдную споведзь сатана часта зводзіць людзей.

Моладзь мінскай палатынскай парафіі з Уручча закранула падчас Крыжовага шляху адну з праблем сучаснага грамадства. «Крыжовы шлях ненароджаных дзяцей» прайшоў у інсцэніраванай форме. Гісторыя, якую паказала моладзь, распавяла гледачам аб перыядзе, калі маладая маці даведалася пра новае жыццё ў сваім улонні, да моманту, калі яна вырашае, а затым робіць аборт.  Прысутныя не засталіся абыякавымі, многія пад канец Крыжовага шляху плакалі.

Вяночак да Божай Міласэрнасці на аснове творчасці Рыгора Барадуліна правяла моладзь парафіі Маці Божай Фацімскай у Жодзіне. Падчас малітвы прагучалі вершы і празаічныя ўрыўкі з апошніх зборнікаў народнага паэта Беларусі.

Апошнімі пунктамі праграмы былі Песні жальбы і Ружанец, які падрыхтавала парафія ў Вілейцы пад кіраўніцтвам кс. Юзафа Сярпейкі.

Напрыканцы чування кс. Раман Суша, які цэлы вечар падбадзёрваў моладзь, удзяліў благаслаўленне.

Уражаннямі падзяліліся ўдзельнікі чування:

«Я ўжо і раней бываў на моладзевых чуваннях, але на такім маштабным – упершыню. На гэтае чуванне мяне запрасіў мой ксёндз-пробашч Павел. Я лічу, што такія людзі, як пасланнік Папы, прыязджаюць даволі рэдка ў Беларусь, таму кожны католік, на мой погляд, павінен на такіх сустрэчах быць і чуваць разам з усімі» (Яўген Шопік, Пінск).

a

«Гэта другое маё такое чуванне з моладдзю з Нясвіжа. Прысутнічаў на такіх чуваннях. Нясвіж – невялікая парафія. Нас прыбыло 18 чалавек, гэта таксама штосьці… Прыезд кардынала, на мой погляд, - гэта “акно ў Еўропу”, магчымасць спалучыць Касцёл Паўсюдны і Касцёл у Беларусі. Касцёл у Беларусі развіваўся, і мы бачым, што сёння прыбыло шмат моладзі. Кардынал падкрэслівае, што Касцёл Паўсюдны, Апостальская Сталіца, нас не пакідае, а заўсёды клапоціцца. Гэта вельмі вялікі ўплыў таксама на моладзь Беларусі. Прыезд кардынала таксама  адкрыў вочы ім, адкрыў іх сэрцы на тое, што побач з імі прысутнічаў Дзяржаўны Сакратар Папы Францішка»   (Кс. Андрэй Калядка, Нясвіж).

a

Настасся Харкевіч з мінскай парафіі Маці Божай Ружанцовай заўважыла, што на чуванні ў яе з’явіліся новыя сілы для сведчання сваёй веры:

«З-за таго, што ў мяне быў вельмі цяжкі тыдзень, што было не так шмат малітвы, я зразумела, што на гэтым чуванні проста адпачываю духам, што мне не хочацца спаць, а хочацца маліцца, сведчыць пра Бога і размаўляць. Я не адчуваю стомы. У духоўным плане я тут адпачываю».

a

«Я ўпершыню на моладзевым чуванні, таму мне было вельмі цікава, як гэта праходзіць. Падчас гэтай праграмы я пачуў шмат цікавых разважанняў адносна веры, нават атрымаў адказы на пытанні, якія мяне хвалявалі, паглыбіў сваю веру», — падзяліўся ўражаннямі Валерый Вінча з Ліды, а яго сябар Павел Кізлевіч прызнаўся, што прыйшоў на чуванне, каб правесці час з Богам і пачуць ад яго адказы на свае пытанні.

a

«Чуванне – вельмі важная падзея ў жыцці Касцёла. Гэта вельмі моцная падтрымка ў веры, асабліва ў пост – гэта такая моц, каб датрываць да канца, а таксама каб лепей спраўляцца са слабасцямі. Кожны прыходзіць сюды ў асабістай інтэнцыі і звяртаецца з ёй да Пана Бога. Я, напрыклад, прыйшла, каб атрымаць ад Бога адказы  на розныя пытанні. Я хачу, каб Пан Бог дапамог вырашыць гэтыя пытанні» (Марына Апанасёнак, Мінск). r

Марына Валасар
Фота  аўтара