Больш за тое, дагэтуль не распрацавана аніводнай тэрапіі з выкарыстаннем эмбрыянальных стваловых клетак. «Дзесяцігоддзямі стваловыя клеткі забіраюць праз знішчэнне ўнікальных жывых чалавечых істот, абвяшчаючы, што гэта дазволіць у будучыні вылечваць шматлікія хваробы. Аднак пры тым, што першапачаткова на гэтыя даследванні абрынуўся залаты лівень фінансавання, не з'явілася ніякіх эфектыўных спосабаў лячэння», — адзначае Чак Донаван, прэзідэнт Charlotte Lozier Institute.

У той жа час былі дасягнуты вялікія поспехі ў выкарыстанні стваловых клетак, якія без пагрозы жыццю і здароўю бяруцца ад дарослых.

«Акрамя лячэння розных тыпаў раку і анеміі, дарослыя стваловыя клеткі пачынаюць выкарыстоўваць пры хваробах сэрца, траўмах спіннога мозгу, дыябетаў і дзясяткаў іншых хваробаў. Да таго ж толькі з дарослымі стваловымі клеткамі звязаны адзіны паспяховы выпадак выздараўлення пацыента з хваробай Паркінсона», — дадае сусветна вядомы эксперт у гэтай сферы доктар Дэвід Прэнтыс.

Адной з гісторыяў такога поспеху стаў асабісты лёс Пола Уэгла, у якога знайшлі лейкемію, ці рак крыві, калі яму было ўсяго 10 гадоў. Хіміятэрапія, якую выкарыстоўваў хлопец два з паловай гады, не дапамагла — рак вярнуўся з новай сілай, таму ўрачы параілі бацькам шукаць донараў, якія могуць ахвяраваць стваловыя клеткі, каб замяніць імі "дрэнныя" клеткі ў целе Пола. Зноў смяротная небяспека і зноў чаканне.

Зараз, амаль праз 10 гадоў пасля трансплантацыі стваловых клетак, узятых ад дарослага донара, што цалкам адпавядае навучанню Касцёла, Пол — здаровы малады мужчына, і ён вырашыў зрабіць новы крок на сваім жыццёвым шляху.

Гісторыя Пола Уэгла ягонымі ўласнымі словамі і словамі ягоных бацькоў. На англійскай мове.

«Я збіраўся вучыцца хіміі, займацца медыцынай і даследваннямі. Аднак адчуў іншае пакліканне, пакліканне служыць людзям іншым шляхам. Таму я вучуся, каб стаць каталіцкім святаром», — кажа Пол.