Уражанні пра Касцёл у Беларусі, парады духавенству і каталіцкім СМІ, дзейнасць Ватыкана ў галіне СМІ — пра гэта і іншае чытайце ў інтэрв’ю з арцыбіскупам Клаўдыё Марыяй Чэллі. Старшыня Папскай рады па справах масавай камунікацыі прабываў з візітам у Беларусі 13–15 мая 2011 г.

— Хвала Хрысту! Ваша Эксцэленцыя, Вы наведалі некаторыя мясціны Беларусі і, як Вы адзначылі падчас прыезду, мэта Вашага візіту — даведацца як мага больш пра Касцёл у Беларусі. Што цікавага Вы пазналі пра Беларусь і на што найбольш звярнулі ўвагу?

— На заканчэнне майго візіту, які працягваўся больш двух дзён, магу расказаць аб уражаннях, якія засталіся ўва мне аб Беларусі. Кажучы ў кантэксце Касцёла, я звярнуў увагу на тое, што ў вас шмат маладых святароў. І я думаю, гэта вельмі пазітыўны аспект. Гэта значыць, біскуп мае магчымасць супрацоўнічаць з маладым пакаленнем святароў. Іншая сітуацыя склалася ў Заходняй Еўропе і іншых краінах, дзе большасць святароў старэйшага ўзросту. У сувязі з гэтым узнікае іншае пытанне: наколькі ў маладога пакалення хапае мудрасці? Таму што найважнейшая паслуга святара — быць сведкам. І, канечне ж, нашае заданне заключаецца ў тым, каб не навязваць, але абвяшчаць людзям тое, што вынікае з нашага хрысціянскага досведу. Цытуючы Першае Пасланне св. апостала Яна, «мы абвяшчаем тое, што пачулі, да чаго дакраналіся нашыя рукі». Гэта значыць, што нашае служэнне мае глыбокую крыніцу вопыту. Напэўна, маладое пакаленне мае гэты досвед, але яшчэ не такі багаты. Я ўпэўнены, што Святы Дух дапаможа маладому пакаленню святароў у еднасці са сваім біскупам годна несці сваё служэнне, адказваючы на выклікі сучаснага свету. Разумею, што гэта няпроста. Аднак, з іншага боку, я разумею, што вы перажылі даволі шмат цяжкасцяў, якімі прасякнута гісторыя вашага народа. Я ўбачыў у вашых людзях глыбокую пабожнасць, што варта захаплення. Менавіта моцная пабожнасць дапамагла вам перажыць цяжкія часы. Цяпер, думаю, настаў час распачаць падрыхтоўку сваіх людзей да больш плённага дыялога з сучасным светам.

У сваіх выказваннях я ўзгадваў аб новым пакаленні ў Заходняй Еўропе і іншых краінах. Яно прасякнута хваробай секулярызму і рэлятывізму (секулярызм — свецкасць, свабода ад рэлігійных норм; рэлятывізм — адноснасць маральных поглядаў. Рэд.). І гэтая хвароба пачынае прысутнічаць у вашай краіне. Таму мэтай вашага служэння з’яўляецца глыбокая фармацыя людзей і развіццё ў іх больш глыбокай духоўнасці. Галоўным чынам праз катэхезу, а менавіта праз больш глыбокае пазнанне Святога Пісання. Духоўнасць не можа стаць глыбей без разважання над словам Божым. Другое, на што я хацеў бы звярнуць увагу, — гэта эўхарыстычная духоўнасць. На нашым шляху да святасці мы павінны больш глыбока ставіцца да Эўхарыстыі. Наступнае — пашырэнне марыйнай пабожнасці. Гэтая пабожнасць не сентыментальная, а тэалагічная. Думаю, у сучасным свеце нам неабходна мець менавіта паставу Марыі. І апошняе, я мяркую, гэта неабходнасць мець глыбокія веды аб сацыяльным вучэнні Касцёла. Думаю, Касцёл і яго вучэнне ўсё яшчэ застаецца мала адкрытым скарбам. Людзі сапраўды мала ведаюць аб вучэнні Касцёла, а асабліва ў галіне сацыяльнага вучэння. Думаю, у гэтым кірунку трэба прыкласці асаблівыя намаганні. Свецкія людзі павінны дакладна ведаць асноўныя прынцыпы, якія паказаны ў сацыяльнай дактрыне. Немагчыма казаць пра годнасць чалавека ў адрыве ад сацыяльнага вучэння Касцёла. Я асабіва запрашаю ваш інтэрнэт-партал Catholic.by да заснавання спецыяльнай секцыі, прысвечанай сацыяльнаму вучэнню Касцёла.

Нам трэба змагацца з цяжкімі момантамі нашай рэчаіснасці ў святле сацыяльных нормаў Каталіцкага Касцёла. Асабіста для мяне гэта найбольш важны этап фармацыі нашых людзей. Я думаю, добрай справай будзе таксама арганізацыя семінараў, прысвечаных сацыяльнаму вучэнню. Было б добра арганізоўваць семінары і майстар-класы для святароў, таму што іх веды ў гэтай галіне даволі абмежаваныя.

Як жа моцна любіць нас Бог, што дапамог перажыць цяжкія хвіліны мінулага. Гэта сапраўды вялікі дар ад Яго. Перажыць і дзейнічаць ужо з новым запалам, новай сілай прапаведаваць Евангелле. У гэтым ёсць шмат дабра і мне гэта вельмі падабаецца.

— Думаю, многія наведвальнікі Catholic.by і чытачы іншых каталіцкіх мас-медыя хацелі б даведацца аб некаторых цікавых дэталях Вашай працы ў Ватыкане. Напрыклад, аб колькасці працаўнікоў ведамства, галоўных праектах на сённяшні дзень і аб новых праектах, якія плануеце рэалізаваць?

— Галоўнае заданне маёй установы — дапамога Касцёлу ва ўсім свеце ў развіцці каталіцкіх мас-медыя, наколькі гэта дазваляе сітуацыя ў лакальных супольнасцях. У розных краінах у галіне СМІ Касцёл развіваецца з неаднолькавай хуткасцю. Наведваючы многія краіны, я заўважыў, што гэты разрыў даволі ашаламляльны. Напрыклад, у некаторых краінах яшчэ ёсць праблемы з электрычнасцю і інтэрнэт-правайдэрамі. Варта ўзгадаць і спецыфіку некаторых краін, дзе большасць насельніцтва прапаведуе іслам ці будызм. Наша ўстанова стараецца дапамагчы лакальнаму Касцёлу ў галіне мас-медыя, улічваючы спецыфіку месца.

Маім непасрэдным заданнем з’яўляецца таксама дапамагчы зразумець каталіцкай супольнасці, якая вялікая адказнасць ляжыць на іх у галіне СМІ. Вы можаце ўявіць сабе, што Каталіцкі Касцёл на дадзены момант мае вялікую колькасць друкаванай прэсы, прысутнічае на радыё і тэлебачанні, а таксама шырока прысутнічае ў Інтэрнэце.

Людзі, якія працуюць у маім ведамстве, паходзяць з розных краін, таму што мы працуем на міжнародным узроўні. Сакратар рады паходзіць з Ірландыі, працуюць два лаціна-амерыканцы, афрыканец, жыхар Паўночнай Амерыкі, немец і святар арабскага паходжання. У радзе 16 пастаянных працаўнікоў, кожны з якіх мае свае абавязкі. Аднак усе мы асаблівую ўвагу звяртаем на фармацыю. Для мяне галоўным з’яўляецца не столькі доступ і магчымасць карыстання сучаснымі тэхнічнымі сродкамі, колькі адкрыванне важнасці камунікацыі ў Касцёле. Аб гэтым я казаў у сваім дакладзе ў Чырвоным касцёле.

А цяпер нашы асноўныя праекты. Мы арганізоўваем два семінары для біскупаў, таму што менавіта яны павінны больш разумець, наколькі важнай з’яўляецца камунікацыя ў супольнасці Касцёла. Пры гэтым мы ўлічваем узровень развіцця і сітуацыю паасобных краін. Напрыклад, у біскупаў з ЗША зусім іншая сітуацыя камунікацыі, чым у біскупаў з Лацінскай Амерыкі ці Блізкага Усходу. Таму што магчымасці розныя.

Камунікацыя Касцёла з’яўляецца евангелізацыяй і магчымасцю наладжвання дыялога з кожным чалавекам. Адным з галоўных заданняў з’яўляецца таксама фармацыя ў галіне СМІ святароў з паасобных краін.

Думаю, у бліжэйшы час мы зможам стартаваць новы мультымедыйны інфармацыйны партал, які прычыніцца да даволі істотнай прысутнасці Касцёла ў галіне адукацыі. Вы будзеце мець магчымасць глядзець фільмы, між іншым, прысвечаныя Святому Айцу, а таксама мець магчымасць паслухаць Ватыканскае радыё. Вы зможаце чэрпаць інфармацыю непасрэдна з Ватыкана. Я спадзяюся, гэта будзе вялікая справа.

— Ваша Эксцэленцыя, некалькі словаў пра досвед, які Вы набылі, працуючы ў Азіі. Распавядзіце, калі ласка, нашым чытачам пра некаторыя цікавыя дэталі Вашага служэння ў гэтым месцы.

— Сваё служэнне я распачаў з дыялога з Ізраілем, палестынскім народам, Іарданіяй, Камбоджай і Лаосам. Я два разы меў магчымасць наведаць Паўночную Карэю. Але маю найбольш плённую дзейнасць я звязваю з Кітаем. Таксама я распачаў дыялог з В’етнамам. Мой першы візіт адбыўся туды ў 1989 годзе. Потым я наведваў гэтую краіну 7 год запар, усталёўваючы дыялог з уладамі і наведваючы дыяцэзіі.

— Ваша Эксцэленцыя, якія пажаданні хочаце адрасаваць Каталіцкаму Касцёлу ў Беларусі, а асабліва да каталіцкіх мас-медыя нашай краіны?

— Вы павінны быць адданымі вучэнню Хрыста і Касцёла. Вы не можаце быць католікамі без вернасці Евангеллю і Касцёлу. Другі момант — гэта вернасць сваім людзям. Мы павінны любіць іх і ім служыць, а таксама дапамагаць ім у пошуку праўды, дапамагаць зразумець каштоўнасць і сэнс жыцця, якім з’яўляецца Езус. Гэтыя дзве справы не так проста рэалізаваць. Вы пакліканы служыць людзям, гэтаму пакаленню, моладзі, людзям сярэдняга ўзросту, кожнаму чалавеку. Таксама нашыя мас-медыя павінны прамаўляць на зразумелай мове.

— Дзякую за размову.

Размаўляў кс. Юрый Жэгарын