Дай нам вады, каб мы пілі (Зых 17, 2)

Чытанне кнігі Зыходу.

У тыя дні:

Народ прагнуў вады і наракаў на Майсея, кажучы: Навошта гэта ты вывеў нас з Егіпта? Каб замучыць смагаю нас, і дзяцей нашых, і статкі нашыя?

І ўсклікнуў Майсей да Пана, кажучы: Што зраблю я народу гэтаму? Яшчэ крыху, і ўкамянуюць мяне. І сказаў Пан Майсею: Прайдзі перад народам, і вазьмі з сабою некаторых са старэйшын Ізраэля, і кій твой, якім ударыў ты Ніл, вазьмі ў руку тваю, і ідзі. Вось Я стану перад табою на скале ў Гарэбе, і ты ўдарыш у скалу, і выйдзе з яе вада, і народ будзе піць. І зрабіў так Майсей на вачах старэйшын Ізраэля. І назваў тое месца Маса і Мэрыба з прычыны сваркі сыноў Ізраэля і выпрабавання імі Пана, калі казалі: Ці ёсць Пан сярод нас, ці няма?

Гэта слова Божае.

аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ

Рэфрэн: Не рабіце жорсткімі сэрцы вашыя.

1. Прыйдзіце, заспяваем Пану, *
усклікнем Богу, скале нашага збаўлення.
2. Станем з падзякаю перад абліччам Ягоным, *
у песнях усклікнем Яму.

Рэфрэн:

6. Прыйдзіце, паклонімся і ўпадзём, *
укленчым перад Панам, які нас стварыў.
7. Бо Ён — наш Бог, *
а мы — народ Ягонай пашы і авечкі Ягонай рукі.

Рэфрэн:

О, каб вы паслухалі сёння Ягоны голас: †
8. Не рабіце жорсткімі сэрцы вашыя, як у Мэрыбе, *
як на пустыні ў дзень Масы,
9. дзе Мяне спакушалі айцы вашыя, *
выпрабоўвалі Мяне, хоць і бачылі справы мае.

Рэфрэн:
аДРУГОЕ ЧЫТАННЕ

Любоў Божая вылілася ў сэрцы нашыя праз Духа Святога, які дадзены нам

Чытанне Паслання святога апостала Паўла да Рымлянаў.

Браты:

Апраўданыя паводле веры, мы маем мір з Богам праз Пана нашага Езуса Хрыста, праз якога, дзякуючы веры, мы атрымалі доступ да той ласкі, у якой трываем; і  мы ганарымся надзеяй на славу Божую.

А надзея не асароміць, таму што любоў Божая вылілася ў сэрцы нашыя праз Духа Святога, які дадзены нам. Калі мы былі яшчэ слабымі, Хрыстус у вызначаны час памёр за бязбожных. Бо наўрад ці нехта памрэ за праведніка? Можа за добрага чалавека нехта і адважыцца памерці. Бог даказвае сваю любоў да нас тым, што Хрыстус памёр за нас, калі мы былі яшчэ грэшнікамі.

Гэта слова Божае.
а СПЕЎ ПЕРАД ЕВАНГЕЛЛЕМ

Крыніца вады, якая цячэ ў жыццё вечнае

+ Чытанне святога Евангелля паводле Яна.

У той час:

Прыйшоў Езус ў самарыйскі горад, званы Сіхар, блізка да надзелу зямлі, які даў Якуб сыну свайму Юзафу. Была там студня Якуба. Езус жа, стомлены дарогай, сеў пры студні. Было каля шостай гадзіны. Вось прыходзіць жанчына з Самарыі зачарпнуць вады. Езус кажа ёй: Дай Мне піць. Вучні ж Ягоныя адышлі ў горад купіць ежы.

Жанчына самаранка кажа Яму: Як Ты, юдэй, просіш піць у мяне, самаранкі? (Бо юдэі не маюць зносін з самаранамі.) Езус сказаў ёй у адказ: Калі б ты ведала дар Божы і хто кажа табе «дай мне піць», то сама прасіла б у Яго, і Ён бы даў табе жывой вады. Жанчына кажа Яму: Пане, у цябе і зачарпнуць няма чым, а студня глыбокая; адкуль жа ў Цябе вада жывая? Няўжо ты большы ад айца вашага Якуба, які даў нам гэтую студню і сам з яе піў, і дзеці яго, і статкі яго? Езус сказаў ёй у адказ: Кожны, хто п’е гэтую ваду, зноў запрагне, а хто будзе піць ваду, якую Я дам яму, не запрагне навекі, але вада, якую дам яму, стане ў ім крыніцай вады, якая цячэ ў жыццё вечнае.

Жанчына кажа Яму: Дай мне гэтай вады, каб я не мела больш прагі і не прыходзіла сюды чэрпаць. Пане, я бачу, што Ты прарок. Бацькі нашыя пакланяліся на гэтай гары, а вы кажаце, што месца, дзе трэба пакланяцца, у Ерузалеме.

Езус кажа ёй: Павер мне, жанчына, што надыходзіць час, калі ні на гэтай гары, ні ў Ерузалеме будзеце пакланяцца Айцу. Вы пакланяецеся таму, чаго не ведаеце. Мы пакланяемся таму, што ведаем, бо збаўленне — ад юдэяў. Але надыходзіць час, і цяпер ўжо ёсць, калі праўдзівыя вызнаўцы будуць пакланяцца Айцу ў Духу і праўдзе. І такіх вызнаўцаў шукае сабе Айцец. Бог ёсць Духам, і тыя, хто пакланяецца Яму, павінны пакланяцца ў Духу і праўдзе.

Жанчына кажа Яму: Я ведаю, што прыйдзе Месія, які завецца Хрыстом. Калі Ён прыйдзе, абвесціць нам усё. Езус кажа ёй: Гэта Я, які гавару з табою.

Шмат самаранаў з горада гэтага паверыла ў Яго дзякуючы слову жанчыны, якая сведчыла, кажучы: Расказаў мне ўсё, што я рабіла. Таму, калі прыйшлі да Яго самаране, прасілі Яго застацца з імі. І Ён заставаўся там два дні. І яшчэ больш людзей паверыла дзякуючы слову Ягонаму. А жанчыне казалі: Мы верым ўжо не дзеля твайго апавядання, бо мы самі пачулі і ведаем, што Ён сапраўды Збаўца свету.

Гэта слова Пана.

Пераклад здзейснены Секцыяй па перакладзе літургічных тэкстаў і афіцыйных дакументаў Касцёла пры ККББ