ІV Нядзеля Вялікага посту, Год С |
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Нав 5, 9а. 10–12 Народ Божы, увайшоўшы ў абяцаную зямлю, святкуе Пасху Чытанне кнігі Езуса Навіна. У тыя дні: Пан сказаў Езусу Навіну: Сёння зняў Я з вас ганьбу егіпецкую. I разбілі сыны Ізраэля лагер у Галгале, і ўвечары на чатырнаццаты дзень месяца яны святкавалі Пасху на ерыхонскай раўніне. I на другі дзень Пасхі елі з пладоў гэтай зямлі, праснакі і пражанае зерне ў гэты ж дзень. А манна перастала падаць на другі дзень пасля таго, як яны сталі есці з пладоў зямлі. І не было больш манны ў сыноў Ізраэля, і елі яны ў гэты год плён зямлі ханаанскай. Гэта слова Божае. аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ Пс 34 (33), 2–3. 4–5. 6–7 (Р.: 9а) Рэфрэн: Пакаштуйце і ўбачце, які добры ёсць Пан. 2. Благаслаўляць буду Пана ва ўсе часы, * Рэфрэн: 4. Узвялічвай Пана са мной, * Рэфрэн: 6. Гляньце на Яго і прасвятліцеся, * 2 Кар 5, 17–21 Бог праз Хрыста паяднаў нас з Сабою Чытанне Другога паслання святога апостала Паўла да Карынцянаў. Браты: Калі хто ў Хрысце, той новае стварэнне; даўняе мінула, вось сталася новае. А ўсё ад Бога, які праз Езуса Хрыста паяднаў нас з сабою і даў нам служэнне паяднання, таму што Бог у Хрысце паяднаў з сабою свет, не зважаючы на грахі людзей і даючы нам слова паяднання. Таму ад імя Хрыста мы з’яўляемся пасланцамі як бы самога Бога, які заклікае праз нас. Ад імя Хрыста просім: Паяднайцеся з Богам. Бо таго, хто не ведаў граху, Ён учыніў грахом замест нас, каб мы ў Ім сталіся справядлівасцю Божай. Гэта слова Божае. Лк 15, 18 Устану і пайду да бацькі майго, і скажу яму: Ойча, я зграшыў супраць неба і перад табою. Акламацыя: Хвала Табе, слова Божае. аЕВАНГЕЛЛЕ Лк 15, 1–3. 11–32 Брат твой быў мёртвы і ажыў + Чытанне святога Евангелля паводле Лукі. У той час: Набліжаліся да Езуса ўсе мытнікі і грэшнікі, каб паслухаць Яго. А фарысеі і кніжнікі наракалі, кажучы: Ён прымае грэшнікаў і есць з імі. Але Езус расказаў фарысеям і кніжнікам наступную прыпавесць, кажучы: У аднаго чалавека было два сыны. Малодшы з іх сказаў бацьку: Ойча, дай належную мне частку маёмасці. І той падзяліў паміж імі маёмасць. Праз некалькі дзён малодшы сын забраў усё і ад’ехаў у далёкі край, і там растраціў сваю маёмасць, жывучы распусна. А калі ён аддаў усё, настаў вялікі голад у тым краі, і ён апынуўся ў нястачы. Тады пайшоў і наняўся да аднаго жыхара гэтага краю, а той паслаў яго на свае палі пасвіць свіней. Ён жадаў напоўніць жывот свой стручкамі, што елі свінні, але ніхто не даваў іх яму. Апамятаўшыся, ён сказаў: Колькі наймітаў у бацькі майго маюць удосталь хлеба, а я гіну тут з голаду. Устану і пайду да бацькі майго, і скажу яму: Ойча, я зграшыў супраць неба і перад табою. Я ўжо не варты называцца тваім сынам. Прымі мяне як аднаго з наймітаў тваіх. І ён ўстаў, і пайшоў да свайго бацькі. А калі быў яшчэ далёка, убачыў яго бацька ягоны і зжаліўся. І, пабегшы, кінуўся яму на шыю, і пацалаваў яго. А сын сказаў яму: Ойча, зграшыў я супраць неба і перад табою. Я ўжо не варты называцца тваім сынам. Бацька ж сказаў слугам сваім: Прынясіце хутчэй найлепшую вопратку і апраніце яго, і дайце пярсцёнак на руку яго і сандалі на ногі. Прывядзіце адкормленае цяля і зарэжце. Будзем есці і весяліцца, бо гэты сын мой быў памерлы і ажыў, прапаў і знайшоўся. І пачалі весяліцца. А старэйшы сын ягоны быў на полі. І калі, вяртаючыся, падышоў да дому, пачуў музыку і танцы. Паклікаўшы аднаго са слугаў, спытаўся: Што гэта такое. Той адказаў яму: Брат твой вярнуўся, і бацька твой зарэзаў адкормленае цяля, бо атрымаў яго назад здаровым. Ён разгневаўся і не хацеў уваходзіць. Тады выйшаў бацька ягоны і пачаў прасіць яго. Але ён адказаў бацьку: Вось я столькі гадоў служу табе і ніколі не парушыў загаду твайго, але ты ніколі не даў мне нават казляня, каб я павесяліўся з маімі сябрамі. А калі вярнуўся гэты сын твой, які змарнаваў тваю маёмасць з распусніцамі, ты зарэзаў для яго адкормленае цяля. Ён жа адказаў яму: Дзіця, ты заўсёды са мною, і ўсё маё – тваё. А цешыцца і весяліцца трэба было таму, што гэты брат твой быў мёртвы і ажыў, прапаў і знайшоўся. Гэта слова Пана.
|
Адноўлена 09.02.2010 14:37 |