Фота Аўдыё Відэа  
be  ru  pl  en  de info@catholic.by
Гэта архіў старой версіі сайта. Новая версія знаходзіцца па адрасе catholic.by
24 снежня — урачыстасць Нараджэння Пана
Імша ў вігілію
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ
Іс 62, 1–5

Ты спадабаўся Пану

Чытанне кнігі прарока Ісаі.

Дзеля Сіёну не буду маўчаць,
дзеля Ерузалема не супакоюся,
пакуль не ўзыдзе, як святло, справядлівасць яго
і яго збаўленне не запалае, як паходня.
І ўбачаць народы тваю справядлівасць,
і ўсе каралі – тваю славу;
і назавуць цябе новым іменем,
якое вызначаць вусны Пана.
І будзеш каронаю славы ў руцэ Пана,
і каралеўскай дыядэмай на далоні твайго Бога.
Ужо не скажуць пра цябе: Пакінуты, –
і зямлю тваю не будуць больш называць пустыняй.
Але будуць называць цябе:
Маё ўпадабанне ў ім, –
а зямлю тваю замужняй,
бо  ты спадабаўся Пану,
і зямля твая атрымае мужа.
Бо, як юнак бярэ замуж дзяўчыну,
так возьмуць цябе сыны твае;
як жаніх радуецца нявесце,
так узрадуецца табою твой Бог.

Гэта слова Божае.

аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ

            Пс 89 (88), 4–5. 16–17. 27 і 29 (Р.: 2а)

Рэфрэн: Міласэрнасць Пана ўсхваляць буду вечна.

4. Я заключыў запавет з выбраным Маім, *
прысягнуў Давіду, слузе Майму:
5. Навекі ўмацую патомства тваё *
і трон твой устанаўлю з пакалення ў пакаленне.

Рэфрэн:

16. Шчаслівы народ, які ведае радасны вокліч*
і ходзіць у святле аблічча Твайго, Пане.
17. Радуюцца імені Твайму ўвесь дзень *
і ўзвышаюцца ў Тваёй справядлівасці.

Рэфрэн:

27. Ён будзе клікаць Мяне: Ты мой Айцец, *
мой Бог і скала збаўлення майго.
29. Навек захаваю для яго Маю міласэрнасць, *
і будзе непахісным запавет Мой з ім.

Рэфрэн:
аДРУГОЕ ЧЫТАННЕ

Дз 13, 16–17. 22–25

Сведчанне Паўла пра Хрыста, сына Давіда

Чытанне кнігі Дзеяў Апосталаў.

Калі Павел прыбыў у Антыёхію, што ў Галатыі, ён устаў у сінагозе, даў знак рукою і сказаў: Мужы Ізраэля і тыя, хто баіцца Бога, слухайце! Бог гэтага ізраэльскага народа выбраў айцоў нашых і ўзвысіў народ падчас знаходжання ў зямлі егіпецкай, і ўзнятаю рукою вывеў іх з яе.

І пасля гэтага прызначыў Давіда каралём іхнім, пра якога і сказаў, засведчыўшы: Я знайшоў Давіда, сына Есэя, мужа па сэрцу Майму, які выканае ўсе жаданні Мае.

З ягонага патомства, паводле абяцання, Бог вывеў для Ізраэля Збаўцу Езуса. Перад Ягоным прыйсцем Ян прапаведаваў хрост пакаяння ўсяму ізраэльскаму народу. Пад канец сваёй дзейнасці Ян сказаў: Я не з’яўляюся тым, кім вы лічыце мяне; але вось за мною ідзе той, каму я не варты развязаць сандалі на нагах.

Гэта слова Божае.
а СПЕЎ ПЕРАД ЕВАНГЕЛЛЕМ


Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя.

Заўтра будзе знішчана несправядлівасць зямлі,
і Збаўца свету будзе валадарыць над намі.

Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя.
аЕВАНГЕЛЛЕ
Мц 1, 1–25

Радаслоўе Езуса Хрыста, сына Давіда

+ Чытанне святога Евангелля паводле Мацвея.

Радаслоўе Езуса Хрыста, сына Давіда, сына Абрагама.

Абрагам быў бацькам Ісаака; Ісаак — бацькам Якуба; Якуб — бацькам Юды і ягоных братоў; Юда быў бацькам Фарэса і Зары, маці якіх была Тамар. Фарэс быў бацькам Эзрома; Эзром — бацькам Арама, Арам – бацькам Амінадаба; Амінадаб — бацькам Наасона; Наасон — бацькам Сальмона; Сальмон — бацькам Бааза, а маці была Рахаб. Бааз быў бацькам Абэда, а маці была Рут. Абэд быў бацькам Есэя, а Есэй быў бацькам караля Давіда.

Давід быў бацькам Саламона, а маці ягоная была ранейшая жонка Урыі. Саламон быў бацькам Рабаама; Рабаам — бацькам Абія; Абій — бацькам Асы; Аса — бацькам Язафата; Язафат — бацькам Ярама; Ярам — бацькам Осіі; Осія — бацькам Яатама; Яатам — бацькам Ахаза; Ахаз — бацькам Эзэхіі; Эзэхія —бацькам Манасэса; Манасэс — бацькам Амона; Амон — бацькам Ёсіі; Ёсія — бацькам Ехоніі і ягоных братоў падчас вавілонскага перасялення.

А пасля вавілонскага перасялення Ехонія быў бацькам Салятыэля; Салятыэль — бацькам Зарабабэля; Зарабабэль — бацькам Абіюда; Абіюд —бацькам Эліяхіма; Эліяхім — бацькам Азора; Азор — бацькам Садока; Садок — бацькам Ахіма; Ахім — бацькам Эліюда; Эліюд — бацькам Элеазара; Элеазар — бацькам Маттана; Маттан — бацькам Якуба; Якуб — бацькам Юзафа, мужа Марыі, ад якой нарадзіўся Езус, званы Хрыстом.

А ўсіх пакаленняў ад Абрагама да Давіда — чатырнаццаць, ад Давіда да вавілонскага перасялення — чатырнаццаць, і ад вавілонскага перасялення да Хрыста — чатырнаццаць пакаленняў.

Такім было нараджэнне Езуса Хрыста: пасля заручынаў Маці Ягонай Марыі з Юзафам, перш чым пачалі жыць разам, яна зачала ад Духа Святога. Юзаф жа, муж яе, будучы справядлівым і не хочучы зняславіць Яе, хацеў патаемна адпусціць Яе.

Калі ён надумаў гэта, вось анёл Пана з’явіўся яму ў сне і сказаў: Юзэфе, сыне Давіда, не бойся прыняць Марыю, жонку тваю, бо зачатае ў ёй, ёсць ад Духа Святога. Яна ж народзіць Сына, і дасі Яму імя Езус, бо Ён збавіць народ свой ад ягоных грахоў.

А ўсё гэта сталася, каб збылося сказанае Панам праз прарока, які кажа: Вось Дзева зачне і народзіць Сына, і дадуць Яму імя Эммануэль, што азначае “з намі Бог”.

Абудзіўшыся ад сну, Юзаф зрабіў, як загадаў яму анёл Пана, і прыняў жонку сваю, і не збліжаўся да Яе, аж нарадзіла Сына. І ён даў Яму імя Езус.

Гэта слова Пана.


Пераклад здзейснены Секцыяй па перакладзе літургічных тэкстаў і афіцыйных дакументаў Касцёла пры ККББ

Адноўлена 25.01.2010 18:38
 

Пры выкарыстанні матэрыялаў сайта спасылка на Catholic.By абавязкова.