Кантакты

З гісторыі парафіі

• 1530 г. — браты бернардынцы з Віленскага кляштара прыязджаюць у паселішча Буду (у гістарычных дакументах яно вядома таксама як Буцлаў) і будуюць тут невялікую драўляную капліцу;
•  1591 г. — асвечаны драўляны касцёл пад тытулам Адведзінаў Найсвяцейшай Панны Марыі;
•  1613 г. — у Будславе з’яўляецца цудоўны абраз Маці Божай;
• 28 жніўня 1633 г. — у будслаўскай рэзідэнцыі закладзены краевугольны камень першага каменнага касцёла;
• 1643 г. — заканчэнне будаўніцтва святыні; 
• 9 ліпеня т.г. — асвячэнне новай святыні;
• 29 ліпеня 1767 г. — закладзены краевугольны камень пад велічную базыліку;
•  7 верасня 1783 г. — урачыстае асвячэнне базылікі пад тытулам Унебаўзяцця Найсвяцейшай Панны Марыі;
• 9 снежня 1787 г. — Будслаў становіцца самастойнай парафіяй;
• 1858 г. — зачыняецца кляштар. Касцёл дзейнічае ўжо толькі як парафіяльны. Кляштарныя карпусы пасля падаўлення паўстання 1863 г. перадаюцца царскім войскам, а ў канцы ХIХ ст. цалкам разбіраюцца;
• 1919–1939 гг. — будынак касцёла, ягонае ўбранне рэстаўруюцца і абнаўляюцца;
•  З 1990-х гг. — пачалося адраджэнне будслаўскіх святыняў; 
• 2 ліпеня 1992 г. — адбылася першая пілігрымка; 
• 1996 г. — вяртанне ў Будслаў бернардынцаў; 
• Сёння будслаўскі касцёл аб’яўлены помнікам архітэктуры рэспубліканскага значэння. Плебанія, пабудаваная побач з ім у ХІХ ст., таксама прызнана помнікам дойлідства з рысамі эклектыкі. Выдатна захавалася капліца на старажытных парафіяльных могілках — гэта невялікая прамавугольная ў плане пабудова з буту пад двухсхільным дахам, узведзеная ў духу класіцызму.

а

З гісторыі абраза

Паводле хронікі будслаўскага бернардынскага кляштара, абраз Маці Божай Будслаўскай знаходзіцца ў Будзе (сучасным Будславе) з 1613 г. У 1598 г. абраз быў падараваны мінскаму ваяводу Яну Пацу, які вельмі шанаваў яго і заўсёды вазіў з сабою. Пасля смерці Паца ў 1610 г. абраз застаўся яго капелану Ісаку Салакаю, пазней — даўгінаўскаму вікарыю. У 1613 г. Салакай, які быў у Будславе ў Вялікі чацвер і пятніцу, узрушаны набажэнствам, а таксама па просьбе айцоў, ахвяраваў абраз касцёлу.

Змешчаны ў драўляным касцёле, абраз з самага пачатку быў шанаваны простым людам, праславіўся цудамі і ласкамі і ў 1635 г. быў перанесены ў галоўны алтар. Гісторыя і цуды абраза, пачынаючы з 1617 г., былі апісаны прыёрам Элеўтэрыем Зеляевічам у кніжцы «Задыяк на зямлі». Першы цуд зафіксаваны ў 1617 г. — вяртанне зроку пяцігадоваму хлопчыку Язафату Тышкевічу, які пазней стаў вядомым айцом кармэлітам.

У наш час абраз Маці Божай Будслаўскай стаў агульнабеларускай святыняй, што выразна пацвердзілася каранацыяй абраза, якая адбылася 2 ліпеня 1998 г. і была здзейснена кардыналам Казімірам Свёнткам. З 1992 г. адроджана традыцыя пілігрымак у Будслаў.