Ксёндз Анджэй Сцонбер, галоўны пастулатар у беатыфікацыйным працэсе Слугі Божага Эдварда Вайніловіча, распавёў Catholic.by пра асаблівасці працэсу, які распачаўся ў Мінску 10 красавіка.

1. Пачатак працэсу — гэта старт у марафонскім забегу

«Распачацце беатыфікацыйнага працэсу 10 красавіка — гэта пачатак бегу, які з’яўляецца марафонам. Нельга дакладна сказаць, колькі будзе доўжыцца працэс і якім будзе яго вынік.

Першая сесія беатыфікацыйнага працэсу была публічнай. На ёй адбылося прадстаўленне кандыдата і апісанне яго жыцця, а таксама ўстанаўленне Трыбунала і дзвюх камісій: тэалагічнай і гістарычнай.

Пачатак працэсу — гэта дыяцэзіяльны этап. Гэта значыць, што ўся праца вядзецца ў Мінска-Магілёўскай архідыяцэзіі. Мы спадзяёмся, што гэты этап марафону будзе скончаны пры арцыбіскупе Тадэвушу Кандрусевічу, які яго распачаў».

2. Трыбунал і камісіі працуюць паміж сабой паралельна і незалежна

«Разгляд справы Слугі Божага Эдварда Вайніловіча — сапраўдны судовы працэс, якім кіруе спецыяльна створаны Трыбунал пад кіраўніцтвам арцыбіскупа Тадэвуша Кандрусевіча. У працы іерарху дапамагаюць святары-памочнікі.

Да прыкладу, у кананізацыйным працэсе Яна Паўла ІІ, улічваючы моўныя бар’еры, працавала адразу тры паралельныя Трыбуналы: у Кракаве, Нью-Ёрку і Рыме.

У беатыфікацыйным працэсе, акрамя працы Трыбунала, задзейнічана яшчэ дзве камісіі: гістарычная і тэалагічная. Праца ў кожнай з іх вядзецца ў дыяцэзіі незалежна адна ад адной.
Задача гістарычнай камісіі — збор усіх дакументаў, якія знаходзяцца ў архівах. Тэалагічная камісія будзе займацца аналізам лістоў, якія пісаў Слуга Божы Эдвард Вайніловіч, і яго дзённікаў, каб высветліць, ці не меў ён чагосьці супраць веры і хрысціянскай маралі.

Заданне Трыбунала — выслухаць сведак. Трыбунал прымае рашэнне аб тым, ці можа быць пацверджана праўдзівасць сведчанняў і адпаведна з гэтым — магчымасць беатыфікацыі Слугі Божага».

3. Будзе заслухана каля 30 сведчанняў

«На сёння вядома пра 30 сведкаў, якія будуць выслуханы ў справе беатыфікацыі Слугі Божага Эдварда Вайніловіча. Якой будзе якасць гэтых сведчанняў, пакуль невядома.

Пасля таго, як скончыцца дыяцэзіяльны этап беатыфікацыйнага працэсу, сабраныя дакументы і сведчанні будуць накіраваны ў Кангрэгацыю па справах Кананізацыі ў Апостальскую Сталіцу».

Таксама па тэме:

• У Мінску пачаўся беатыфікацыйны працэс Эдварда Вайніловіча
• «Беатыфікацыйны працэс — гэта сапраўдны суд» — кс. Раман Факсінскі, віцэ-пастулятар на працэсе Эдварда Вайніловіча
  

4. Канчатковае рашэнне вынясуць у Ватыкане

«Менавіта Кангрэгацыя па справах Кананізацыі будзе праводзіць аналіз атрыманага матэрыялу. Вынікі дыяцэзіяльнай працы падобных працэсаў прыбываюць туды з усяго каталіцкага свету.

У Кангрэгацыі пройдзе апрацоўка сабранага матэрыялу ў справе цнот Слугі Божага Эдварда Вайніловіча. Далей рашэнне Кангрэгацыі накіроўваецца Папу Рымскаму. І толькі Пантыфік, упэўніўшыся ў праўдзівасці гэтых вынікаў, зможа выдаць дэкрэт у справе гераічнасці цнотаў Слугі Божага».

5. Для беатыфікацыі Папа Рымскі павінен выдаць два дэкрэты

«Для таго, каб Слуга Божы Эдвард Вайніловіч быў абвешчаны благаслаўлёным, павінен быць праведзены і асобны працэс у справе меркаванага цуду праз яго заступніцтва.

Павінны быць сабраны медыцынскія дакументы, якія датычаць аздараўлення, невытлумачальнага з пункту гледжання медыцыны, а таксама выслуханы сведчанні людзей у гэтай справе.

Дакументы па справе аздараўлення збіраюцца асобна і таксама перадаюцца ў Апостальскую Сталіцу, дзе іх вывучае ўрачэбная камісія ў складзе прафесараў медыцыны, а таксама тэалагічная камісія і Трыбунал.

Калі Святы Айцец зацвердзіць вынікі аналізу, то будзе выданы другі дэкрэт у справе цуду. Калі ў нас будуць дэкрэты аб гераічнасці цнотаў і ў справе цуду, тады і можна будзе казаць пра беатыфікацыю».

Інфаграфіка Віталія Палінеўскага

Даведка: Ксёндз Анджэй Сцонбер — святар Кракаўскай архідыяцэзіі з 25-гадовым вопытам святарства. На працягу апошніх 10 гадоў удзельнічае ў беатыфікацыйных і кананізацыйных працэсах Кракаўскай дыяцэзіі. Быў дапаможным суддзёю ў кананізацыйным працэсе Яна Паўла ІІ.

Гутарыў Ілья Лапато,
фота Аляксандры Шчыглінскай