3 снежня адзначаецца Сусветны дзень інвалідаў. Дабрачыннае каталіцкае таварыства «Карытас» надае працы з інвалідамі вельмі шмат увагі — можна сказаць, што гэта прыярытэтны накірунак яго дзейнасці.
Каталіцкі Касцёл у Беларусі нясе дапамогу людзям з абмежаванымі магчымасцямі праз таварыства «Карытас» наступнымі спосабамі.
Клуб дзённага прабывання інвалідаў пры “Карытас” Віцебскай дыяцэзіі Клуб “Бэтэль” пры віцебскім “Карытас” дзейнічае ўжо 10 гадоў і штодня збірае каля 40 чалавек з абмежаванасцямі, каб правесці разам і з карысцю час — у размовах, на агульных творчых занятках або на зладжаных мерапрыемствах-святах. Аб працы з інвалідамі ў “Карытас” Віцебскай дыяцэзіі распавядаюць супрацоўнікі клуба: “Людзі з абмежаванасцямі прыходзяць да нас як дадому, тут менш фармальная абстаноўка. Як сэрцы, мы адчыняем і дзверы, няма строгага раскладу, ёсць выбар ініцыятыў, да якіх можна далучыцца. Сэнс нашай працы ў тым, каб адкрыць гэтых людзей. І самі мы расцём – маральна, духоўна, з часам пераадольваецца страх, сорам, няўпэўненасць. Быў час, калі ты ідзеш па мікрараёне са сваімі выхаванцамі і бачыш, як ўсе адкрыта глядзяць на нас як на экзотыку. А зараз – усе прывыклі, мы неад’емная частка раёна. Бог дае сілы на ўсё, і я Яму вельмі ўдзячна за гэта”.
Інтэрнэт-кафэ і майстэрні для людзей з абмежаванасцямі пры “Карытас” Гродзенскай дыяцэзіі
У Гродне існуе праект дабрачыннага інтэрнэт-кафэ, каб палегчыць працэс адаптацыі і камунікацыі праз інтэрнэт. Ініцыятыва з кожным годам становіцца ўсё больш папулярнай і дазваляе людзям з інваліднасцю адкрыць новыя магчымасці і атрымаць веды. Яшчэ адным спосабам для самарэалізацыі становяцца працоўныя майстэрні. У Гродзенскай дыяцэзіі пры “Карытас” іх існуе тры: швейная і сталярная ў Слоніме і цяплічная гаспадарка ў Воранаве. Акрамя развіцця навыкаў і кампетэнцый, ёсць час на сяброўскія кантакты і магчымасць убачыць плён сваёй працы. Як адзначаюць арганізатары праекта, інтэграцыя інваліда ў грамадства – адна з найбольш важных і неабходных патрэб, а арганізацыя працоўных месцаў можа стацца цудоўнай і канкрэтнай рэалізацыяй гэтай задачы.
Развіццё асобы праз развіццё творчых навыкаў з “Карытас” Мінска-Магілёўскай дыяцэзіі
Магчымасць не толькі раскрыць свой унутраны свет, але і зрабіць новы крок у развіцці асобы сталася мэтай праекта “Мой свет у фарбах” у Нясвіжы. З 2011 года ў наведвальнікаў дзённага адзялення прабывання інвалідаў з’явілася магчымасць маляваць алейнымі фарбамі. Пры дапамозе замежных спонсараў былі закуплены неабходныя абсталяванні і матэрыял. У практычнай рэалізацыі плённай творчай працы дапамагае эксперт – чалавек з адпаведнай адукацыяй. Таксама ладзяцца выставы, якія збіраюць шмат наведвальнікаў.
Дзіцячая вёска ў Гомелі (“Карытас” Пінскай дыяцэзіі)
Першы сумесны з дзяржавай праект Гомельскага дома-інтэрната для дзяцей-інвалідаў і маладых інвалідаў з асаблівасцямі псіхафізічнага развіцця пачаў сваю працу 2 гады таму ў Гомелі. Акрамя свецкіх асобаў, тут працуюць сёстры бэнэдэктынкі самарытанкі Крыжа Хрыстовага. Установа дзейнічае па сістэме сямейнага тыпу. Самае важнае для персаналу дзіцячай вёскі – любоў да дзяцей, якія пражываюць там, і яна прыносіць плён: нехта пачаў хадзіць, навучыўся трымаць лыжку у руках, упершыню расціскаць руку, трымаць талерку. Як адзначаюць супрацоўнікі дзіцячай вёскі, самі дзеці, іх новыя поспехі становяцца найбольшым стымулам ў працы і крыніцай надзеі і новых сіл на будучыню. Паводле caritas.by
(AG)
|