|
На развітанне
e a
На развітанне Езус сваім вучням казаў:
D7 G
«Калі хто верна Мяне любіць,
C a
Хай захавае праўду Майго слова,
H7 e
I да яго з Айцом мы прыйдзем разам.
e a
І стане нам прытулкам яго сэрца,
D7 G
Гарыць якое полымем салодкім,
C а
І будзе жыць, напоўнены спакоем
a H H7
Нашай любові, нашай любові».
Любоўю жыць - жыццём, Твайму падобным,
О Пан хвалы, выбраных Ты багацце;
Ты для мяне жывы ў Гостыі белай,
І для Цябе я прагну быць укрытым,
Бо прагнуць быць узлюбленыя разам,
Каб дзень і ноч гарнуцца к сэрцу сэрцам.
Твой позірк для мяне раскошай стаўся –
Жыву любоўю, жыву любоўю.
Любоўю жыць – каштоўны скарб захоўваць
У сэрцы, нібы ў чашы з крохкай гліны.
Пустыя рукі маю прад Табою,
Слабым бязмерна бачыш мяне, Езу.
Калі я падаю на кожным кроку,
На дапамогу мне прыходзіш, Пане,
Сваёю ласкай стала надзяляеш –
Жыву любоўю, жыву любоўю!
Любоўю жыць – сябе даваць без меры,
Калі за гэта платы не чакаеш.
Усе аддаць, не лічачы нічога –
Любоў сваёй карысці не шукае.
Божаму Сэрцу, поўнаму пяшчоты,
Усё аддаў і з лёгкасцю бягу я.
Не маю ўжо нічога, толькі прагну
Жыць у любові, жыць у любові! |
