Раскінуў свае рукі

a                      C G

Пр.: Раскінуў свае рукі,

F            a            Е

Прыбітыя да крыжа,

a              C            G

Зірні з яго на зямлю,

F                     a       E

Як сокал з узвышша.

a                   F              G                   C

Вуліцы гамоняць, мітусяцца людзі,

F                    d      a                      E

І ў вечар позні, і як ранак будзіць.

Ласкава ўсміхніся, да крыжа Прыбіты,

Паглядзі лагодна на люд Твой працавіты.

Выслухай, хто моліць, накармі галодных,

Дапамажы пакутнікам і прабач памерлым.

Будзь цярплівы, Саколе, да свайго народа.

Просім прабачэння, надзеі і збаўлення.

Cвабоду нам даў

Пр.: Cвабоду нам даў, аллелюя  eCD

І выбавіў нас, аллелюя!          CDe

Спяваем Табе, аллелюя!         eCD

Хвала  на вякі, аллелюя!         CDe

Бляск Твой раз’ясняе змрок,  GD

Лечыш раны нашых сэрц.       CG

Сумныя ўсе нашы дні             eD

Пераменіш ў радасць Ты.        CH7

Збаўленыя праз Твой крыж

І абмытыя з граху -

Не загінем, будзем жыць,

Табе спеў хвалы гучыць.

Свайго Духа нам даеш,

Каб мы моцныя былі,

Ён нас выпраўляе ў свет

Твае  цуды  абвяшчаць.

F                   C                              d                                  a

Святому Богу чэсць аддай, удзячным сэрцам псальм спявай.

B                           F                      Es      C7

Езуса, свайго Сына, Бог падараваў. (х2)

F               a       d  C    d         g                     C          d  C

Ў Ім слабы знаходзіць моц, бедны хай убачыць,

F                         d                        Es             C

Што багатым стаў, таму, што ўсё даў Бог. (х2)

C                 a                        d                  G

Свяцейшы Ўсявышні Пан Бог Усемагутны

C                    F               G

Табе толькі ўзношу хвалу!

d                             G           e               a

Ўсхваляйце, ўсклікайце Імя Пана Бога,

F                   G           C

Спявайце “Гасанна” Яму!

Хвала Табе, Божа, за светлага брата,

За сонца – стварэнне Тваё.

Святлом азараеш, ім дзень асвятляеш,

Імя усхваляеш сваё.

Хвала Табе, Божа, за зоркі у небе,

Хвала за сястру іх, луну.

У нябёсах нам ззяюць і ноч раз’ясняюць,

Прыносяць у душы вясну.

Хвала Табе, Божа, за брата нам, ветра,

Паветра і воблака цень,

За веліч стварэння, нябёс праясненне,

Табой дараваны нам дзень.

Хвала Табе, Божа, за воды-сяброўкі,

За росы, за ўвесь акіян.

Нам чыстасць з пакорай, і годнасць, і волю,

І плыні даруюць жыцця.

Хвала Табе, Божа, у стыхійным гарэнні

Магутнага брата агню,

Што нас сагравае і ноч асвятляе,

І яснасць нам дорыць сваю.

Хвала Табе, Божа, за шчодрасць зямную,

За маці пяшчотную нам,

За радасць квітнення, што ў кожным стварэнні

Жыццё абвяшчае Тваё.

Хвала Табе, Божа, за тых, хто прабачыць,

Каго навуыў Ты любіць,

Скрозь цяжкасць іспытаў, ганенняў, пакутаў

Ты Боскай любві дасягні!

Хвала Табе, Божа, за смерць, за сястру нам,

Пачатак, сканчэнне жыцця,

Душу грэх загубіць, але Ты адкупіш

Таго, у кім ёсць воля Твая.

C(D,E,F)                                             G(A.H.C)

Сённяшні дзень (х2) Бог падараваў. (х2),

С

Ўзрадуемся (х2) і суцешымся ў ім. (х2).

F(G.A,B)                                  C                      F                          С

Сённяшні дзень Бог падараваў, ўзрадуемся і суцешымся ў ім.

F G    С

Сённяшні дзень (х2) Бог падараваў.

D                                     G                         A7         D

Скінь цяжары на Езуса – цябе любіць Ён! (х2)

G

Вышэй, вышэй, вышэй, вышэй,

A7                             D

Вышэй, вышэй, Езус усё вышэй! (х2)

Бліжэй, бліжэй, бліжэй, бліжэй,

Бліжэй, бліжэй, Будслаў усё бліжэй.

Далей, далей, далей, далей,

Далей, далей, Мінск усё далей.

Пр.: Слава Ягняці, гонар, моц,                                        e D a e

Ён - Валадар наш, Ягнятка забіты.                                   D e a e

Слава Ягняці, гонар, моц,

Ён - Валадар наш, Ягнятка ўваскрослы.

А вось вялікая грамада, якую ніхто не палічыць.   e H7 e a  D h e

Стаяць перад тронам і перад Ягняткам.

У белым адзенні, ў руках пальмы мучаніцтва трымаюць,

Ўсклікаюць голасам гучным: «Збаўленне - нашаму Богу».

Хвала, благаслаўленне і мудрасць, падзяка і гонар,

І моц нашаму Богу і Ягняці навекі.

Тыя ў белым адзенні -  хто яны, адкуль прыходзяць?

Выбелілі вопратку сваю яны крывёю Ягняці.

Пан кажа: «Я ёсць Пачатак і Канец,

Вось прыйду неўзабаве, трэба бегчы трывала».

Не буду больш прагнуць ніколі, і сонца мяне не знішчыць,

Бо пасвіць будзе мяне Ягня, Ён дасць піць з крыніцы жыцця.

e

Пр.: Слаўце Пана неба,

Грайце на цымбалах,

D

Песнь хвалы спявайце ,

e

Бо Ён – свету Цар.

e

Хвалі душа Пана, майго Збаўцу,

D                                                                           e

Хачу ўслаўляць Хрыста праз усё жыццё.

e

Пакуль жыву, спяваю майму Пану,

D                                                              e

Яго праслаўлю спевам. Аллелюя.

Шчаслівы той, для каго Бог  – успамога,

І той, каму надзеяй ёсць сам Бог.

Усё жывое хай спявае «Аллелюя!»

Богу,  што стварыў і неба,  і зямлю.

Зямля, узрадуйся, бо Пан Бог валадарыць,

Твой Бог, Сыёне, з роду ды у род!

Стварыў сусвет Бог і даў табе жыццё,

Спявай і праслаўляй. Аллелюя!

Пр.: Слаўце Пана, народы, праслаўляйце, плямёны,   а d G C

Бо вялікая ласка над намі.                                                   F d E

1.  Гучна Пану свайму заспявайце,                                  a

Няхай сёння гучыць Пану хвала,              F

Хай Касцёл свайго Бога ўсхваляе,                        G

Яго Валадарства навекі.                                       E

Хай Імя Яго  славяць у танцах,

На тымпанах і арфе хай граюць,

Бо любоў Пана Бога над намі,

Пакорны ўсіх пераможа.

Хай святыя цешацца ў небе,

Гімн хвалы хай спяваюць для Бога,

Хвала Пану на вуснах хай будзе,

Перамога наша у Пану.

1. Найцяжэйшая з начэй, у чаўне пасярод мора.                         a C

У той час, як неба святлее ўжо, глядзіш у свае пустыя сеці.        G e F a

Але голас, які кліча, пакажа іншае мора табе,                              C G C

І з берагоў да людскіх сэрцаў закінеш сеці ты свае.                     F C d F C

Пр.: Жыццё аддай сваё, як і Марыя ля падножжа крыжа. a C G e F

Служыць будзеш – для чалавецтва,                                 a C G

Ў імя любові станеш святаром для ўсіх людзей.   C F C d F C

І наперад ідзі моўчкі, цераз слёзы і надзею,

Што зерне, кінутае перад табой, у добрай глебе апынецца,

А зараз - свята твайго сэрца, бо залаціцца калоссе ўжо,

Яно пад сонейкам саспела, і можам класці яго ў гумно.