5 сакавіка, у Папяльцовую сераду, пачынаецца Вялікі пост. У гэты дзень, у адпаведнасці з даўняй традыцыяй хрысціянства, у касцёлах падчас Імшаў адбываецца пасыпанне галоваў вернікаў попелам.

У першыя стагоддзі хрысціянства гэты знак выкарыстоўваўся ў якасці бачнага пачатку (часам доўгатэрміновага або праз усё жыццё) пакаяння пасля публічнай споведзі перад адпушчэннем грахоў. З VI па X стст. у Касцёле распаўсюдзілася практыка індывідуальнай споведзі, і гэты ўчынак як знак хуткаплыннага чалавечага існавання, смутку, шкадавання, неабходнасці перамянення і ачышчэння перад Вялікаднем пачалі ахвотна прымаць усе вернікі, якія ўдзельнічалі ў літургіі пачатку Вялікага посту.

У час Вялікага посту ў касцёлах адбываюцца набажэнствы на ўшанаванне Мукі Езуса Хрыста. Праходзяць таксама рэкалекцыі — некалькі дзён, асабліва прысвечаных Богу, малітве, разважанню над верай, жыццём і адносінамі з людзьмі. Важна памятаць, што пост — гэта не толькі малітва, але таксама міласціна і добрыя ўчынкі.

Наконт абмежаванняў у ежы на сучасным этапе Касцёл патрабуе ад вернікаў (усіх здаровых людзей ад 18 да 60 гадоў) сціслы пост (адзін пасілак дасыта на працягу дня) толькі два разы на год: у Папяльцовую сераду і ў Вялікую пятніцу. У іншыя дні асаблівых прадпісанняў няма. Кожны вернік можа сам абраць сабе пастановы на пост, каб глыбей перажыць гэты час.

У Папяльцовую сераду католікі прымаюць удзел у святой Імшы, а таксама ўстрымліваюцца ад спажывання мяса, чаго не патрабуюць астатнія дні посту, акрамя пятніц. Завершыцца пост Вялікім чацвяргом.

Пра традыцыі Вялікага посту тут>>>

(AG)