III Нядзеля Адвэнту інакш называецца Нядзеляй Gaudete, ці Нядзеляй радасці. Святы Божага Нараджэння ўжо вельмі блізка, і Касцёл у вялікай радасці цэлебруе гэты дзень асаблівым чынам. Нядзеля Gaudete — гэта свайго роду абвяшчэнне блізкасці Збаўцы, што адначасова з’яўляецца запрашэннем да радасці.

Імшальны фармуляр на гэтую нядзелю напоўнены тэкстамі аб радасці — у антыфоне на ўваход гаворыцца: «Радуйцеся заўсёды ў Пану. Яшчэ раз кажу: радуйцеся! Пан блізка» (Флп 4, 4-5).

У перыяд Адвэнту літургія здзяйсняецца ў шатах фіялетавага колеру, аднак у ІІІ Нядзелю можна выкарыстоўваць ружовыя. Акрамя гэтага дня, іх можна выкарыстоўваць толькі ў Нядзелю laetare — IV Нядзелю Вялікага посту. Ружовы колер з’яўляецца радасным акцэнтам гэтага дня.

Ружовы колер шатаў паходзіць з асацыяцый з выглядам неба на світанні. Ён сімвалізуе ззянне прыйсця Езуса Хрыста ў таямніцы Божага Нараджэння. Прыходзячы Збаўца з’яўляецца для нас Святлом, падобна ўзыходзячаму сонцу. Якраз такое параўнанне знаходзім, напрыклад, у так званай Песні Захарыі: «наведаў нас Усход з вышыні; каб асвятліць тых, хто сядзіць у цемры і ў ценю смяротным» (Лк 1, 78).

Традыцыя святкавання Нядзелі Gaudete паўстала ў часы, калі Адвэнт меў тыпова посны характар. Яе пачалі адзначаць як адпаведнік ужо ўзгаданай Нядзелі laetare. Тады яна мела характар перапынку ў посце, была адзіным радасным акцэнтам Адвэнту. Сёння, калі Адвэнт разумеецца як час радаснага чакання, яна становіцца найбольш кульмінацыйным пунктам гэтага перыяду, ясна выражаючы яго сапраўдную сутнасць.

Папа Павел VI у 1975 г. у Апостальскай адгартацыі «Gaudete in Domino» (Аб хрысціянскай радасці) пісаў: «Належыць развіваць у сабе ўменне радавацца, цешыцца, выкарыстоўваць шматлікія нагоды чалавечых радасцяў, якія Бог Стварыцель дорыць нам у гэтай часовай пілігрымцы».

Аднак трэба зазначыць, што яшчэ больш мы будзем радавацца, калі адкрыем праўду аб тым, што Хрыстус прыходзіць да нас. Тады нас напоўніць радасць, якая вынікае з усведамлення таго, што Ён стаіць таксама каля дзвярэй нашага сэрца і стукае.

III Нядзеля Адвэнту заахвочвае ўсіх вернікаў адчыніць дзверы сваіх сэрцаў Хрысту. Таму што найважнейшае адбываецца ў глыбінях чалавечага сэрца. Яно можа стаць Бэтлеемам, дзе спыніцца Эмануэль — Бог з намі.

Гэтая нядзеля — кульмінацыйны пункт Адвэнту, які нагадвае аб яго сапраўдным характары. Пан блізка і нясе збаўленне ўбогім, хворым, слабым і няшчасным.

Кс. Юрый Марціновіч